أبوالحسن الشاذلي

    از ویکی‌نور
    أبوالحسن الشاذلي
    أبوالحسن الشاذلي
    پدیدآورانغریب، مامون (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرحياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده
    ناشرآناهیتا
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر2000م
    چاپ1
    شابک977-215-487-0
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ابوالحسن شاذلی، حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده نوشته مأمون غریب معاصر در شرح زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل‌های علی بن عبدالله بن عبد الجبار معروف به ابوالحسن شاذلی مغربی(593-655 ق)، بنیان‌گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. [۱] مؤلف به خاطر علاقه‌اش به تصوف و بزرگان صوفیه که ناشی از سیره آن‌ها در نگاه‌شان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی است به ویژه علاقه وی به ابوالحسن شاذلی، این کتاب را تألیف کرده است [۲] وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. [۳]. سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد [۴]. در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. [۵] معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه‌ای دارد. [۶] بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. [۷] در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است [۸]

    پانویس

    1. ر.ک: 1989م، زرکلی، خیرالدین، ج 4، ص 305
    2. ر.ک: مقدمه کتاب، ص8
    3. ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14
    4. ر.ک: همان ص 13 -31
    5. ر.ک: همان ص 32-60
    6. ر.ک: همان ص 62-63
    7. ر.ک: همان ص 83-93
    8. ر.ک: همان ص 94- 180

    منابع مقاله

    1. متن کتاب
    2. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج 4، ص 305، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م

    وابسته‌ها