۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
به نظر خواجه، رياست عظمى در مدينه صورتهاى گوناگونى دارد و رياستى كه از همه كاملتر است، عبارت است از رياست حكمت؛ يعنى حاكم، حكيم باشد و این سياست عظمى، چندين شرط دارد و رئيس بايد واجد این شرايط باشد: اول، حكمت كه غايت همه غايات است؛ دوم، تعقّل و خرد كه راهى است به حكمت؛ سوم، حُسن اقناع و تخيل، چون همه مردم اهل برهان نيستند و با تخيل و سخنان شاعرانه و اديبانه و تمثيل، مردم بهتر قانع مىشوند؛ چهارم، قوه جهاد داشته باشد. وى، سپس، تصريح مىكند كه كاملترين نوع رياست حكمت، آن است كه حاكم، مؤيّد به وحى الهى باشد؛ يعنى خودش كامل باشد تا بتواند ديگران را كامل كند، خودش مخاطب «انك لعلى خلق عظيم» باشد تا بتواند به وظيفه مكارم الاخلاق قيام نمايد. | به نظر خواجه، رياست عظمى در مدينه صورتهاى گوناگونى دارد و رياستى كه از همه كاملتر است، عبارت است از رياست حكمت؛ يعنى حاكم، حكيم باشد و این سياست عظمى، چندين شرط دارد و رئيس بايد واجد این شرايط باشد: اول، حكمت كه غايت همه غايات است؛ دوم، تعقّل و خرد كه راهى است به حكمت؛ سوم، حُسن اقناع و تخيل، چون همه مردم اهل برهان نيستند و با تخيل و سخنان شاعرانه و اديبانه و تمثيل، مردم بهتر قانع مىشوند؛ چهارم، قوه جهاد داشته باشد. وى، سپس، تصريح مىكند كه كاملترين نوع رياست حكمت، آن است كه حاكم، مؤيّد به وحى الهى باشد؛ يعنى خودش كامل باشد تا بتواند ديگران را كامل كند، خودش مخاطب «انك لعلى خلق عظيم» باشد تا بتواند به وظيفه مكارم الاخلاق قيام نمايد. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن کتاب. | |||
#[[:noormags:951750|پورحسن، قاسم؛ بررسى تأملات خواجه نصيرالدين طوسى در دانش اخلاق اندیشه دینی پاییز 1385 - شماره 20 علمی-پژوهشی (وزارت علوم)/ISC (16 صفحه - از 33 تا 48)]]. | |||
#[[:noormags:951750|خوانساری، محمد؛ سياست در اخلاق ناصرى، خردنامه صدرا بهار 1385 - شماره 43 ISC (4 صفحه -از 10 تا 13)]]. | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش