۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''گلچين شعر حج'''، توسط سعيد سمنانيان و الهه منفرد گردآورى شده است. در اين اثر كوشش شده است كه با غور در آثار شاعران روزگاران گذشته و حاضر، تصويرى گويا از كعبه و مراسم حج در بيان و تصويرگرىهاى متنوع شاعران فراهم گردد <ref>ر.ك: مقدمه بزرگ بيگدلى</ref>. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
شعرايى را كه در اين مجموعه، اشعارشان ذكر شده است، مىتوان به دو دسته تقسيم كرد: | شعرايى را كه در اين مجموعه، اشعارشان ذكر شده است، مىتوان به دو دسته تقسيم كرد: | ||
#آنهايى كه شرح حالى از آنها نيز بيان گرديده است و عبارتند از: منصور حلاج، فرخى سيستانى، ناصرخسرو، سنائى، خاقانى، عراقى، سعدى، مولانا جلالالدين محمد، سلطان ولد، شيخ محمود شبسترى، جامى، مولانا ملا حسين كاشفى، بدرى كشميرى، فياض لاهيجى، فيض كاشانى، ناظم هروى، نياز جوشقانى، هماى شيرازى، جيحون يزدى، مهدى الهى قمشهاى، پروين اعتصامى، امام خمينى(ره)، علىاكبر صلحخواه (خوشدل تهرانى) و اميد مجد. | |||
#آنهايى كه تنها اشعارى از آنها ذكر شده است و عبارتند از: محمدحسين مدرسى اسفهاى، يوسف رضايى، محمدعلى مردانى، محمدحسن حائرى و سيد رضا مؤيد. | |||
حلاج اولين شاعرى است كه اشعارى از ديوان او گزينش شده است. پيش از ذكر اشعار، شرح حالى مختصر از او بيان گرديده و پارهاى از نوشتههاى وى شمارش شده است. درباره او چنين مىخوانيم: «حلاج، شهرت ابومغيث حسين بن منصور (234-309ق)، عارف و صوفى مشهور اسلام است. اصل وى از بيضا (فارس) بود وليكن در واسط و عراق نشو و نما يافت و در 12 سالگى قرآن كريم را حفظ كرد و در حدود سنه 299ق طريقه و مذهب خاصى اظهار كرد و عدهاى از او پيروى كردند...» <ref>متن كتاب، ص1</ref>. | حلاج اولين شاعرى است كه اشعارى از ديوان او گزينش شده است. پيش از ذكر اشعار، شرح حالى مختصر از او بيان گرديده و پارهاى از نوشتههاى وى شمارش شده است. درباره او چنين مىخوانيم: «حلاج، شهرت ابومغيث حسين بن منصور (234-309ق)، عارف و صوفى مشهور اسلام است. اصل وى از بيضا (فارس) بود وليكن در واسط و عراق نشو و نما يافت و در 12 سالگى قرآن كريم را حفظ كرد و در حدود سنه 299ق طريقه و مذهب خاصى اظهار كرد و عدهاى از او پيروى كردند...» <ref>متن كتاب، ص1</ref>. |
ویرایش