۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان حکیم هیدجی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''به من ای که بیرون ز اندیشه‌ای''|2='' تو نزدیکتر از رگ و ریشه‌ای''}} | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
{{ب|'' چسان آگاه از کرده خویش حق''|2='' نباشد ألا يعلم من خلق''}} | {{ب|'' چسان آگاه از کرده خویش حق''|2='' نباشد ألا يعلم من خلق''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
برگرفته و تلمیحی است از: '''أَ لاَ يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ''' ﴿الملك: 14﴾؛ «آیا کسى که آفریده است نمىداند؟ بااینکه او خود باریکبین آگاه است»<ref>ر.ک: همان</ref>. | برگرفته و تلمیحی است از: '''أَ لاَ يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ''' ﴿الملك: 14﴾؛ «آیا کسى که آفریده است نمىداند؟ بااینکه او خود باریکبین آگاه است»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۵: | ||
{{ب|'' اگر هرچه را می‌فرستید پیش''|2='' بیابید نزد خداوند خویش''}} | {{ب|'' اگر هرچه را می‌فرستید پیش''|2='' بیابید نزد خداوند خویش''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
برگرفته و اشارت است به: «وَ أَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ مَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ''' ﴿البقرة: 110﴾؛ «و نماز را به‌پا دارید و زکات را بدهید و هر گونه نیکى که براى خویش از پیش فرستید، آن را نزد خدا بازخواهید یافت؛ آرى، خدا به آنچه مىکنید بیناست»<ref>ر.ک: همان</ref>.''' | برگرفته و اشارت است به: «وَ أَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ مَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ''' ﴿البقرة: 110﴾؛ «و نماز را به‌پا دارید و زکات را بدهید و هر گونه نیکى که براى خویش از پیش فرستید، آن را نزد خدا بازخواهید یافت؛ آرى، خدا به آنچه مىکنید بیناست»<ref>ر.ک: همان</ref>.''' | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۲: | ||
{{ب|'' هم‌آغوش رنج است آسودگی''|2='' رود مرگ هم‌دوش با زندگی''}} | {{ب|'' هم‌آغوش رنج است آسودگی''|2='' رود مرگ هم‌دوش با زندگی''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
برگرفته از: '''فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً''' ﴿الشرح: 5 و 6﴾؛ «پس [بدان که] با دشوارى، آسانى است؛ آرى، با دشوارى، آسانى است»<ref>ر.ک: همان</ref>. | برگرفته از: '''فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً''' ﴿الشرح: 5 و 6﴾؛ «پس [بدان که] با دشوارى، آسانى است؛ آرى، با دشوارى، آسانى است»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۵: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
برگرفته از: '''وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَ اسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ''' ﴿البقرة: 34﴾؛ «و چون فرشتگان را فرمودیم: «براى آدم سجده کنید»، پس بهجز ابلیس که سر باز زد و کبر ورزید و از کافران شد [همه] به سجده درافتادند»<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۹: | ||
اقتباس است از: '''مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ''' ﴿الجاثية: 15﴾؛ «هرکه کارى شایسته کند، به سود خود اوست و هرکه بدى کند به زیانش باشد؛ سپس به سوى پروردگارتان برگردانیده مىشوید»<ref>ر.ک: همان</ref>. | اقتباس است از: '''مَنْ عَمِلَ صَالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ''' ﴿الجاثية: 15﴾؛ «هرکه کارى شایسته کند، به سود خود اوست و هرکه بدى کند به زیانش باشد؛ سپس به سوى پروردگارتان برگردانیده مىشوید»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|'' به آدم چو ابلیس شد رشکبر''|2='' ز فرمان داور بتابید سر''}}؛ | {{ب|'' به آدم چو ابلیس شد رشکبر''|2='' ز فرمان داور بتابید سر''}}؛ | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۹: | ||
{{ب|'' خدایا به یار علی باش یار''|2='' کسی را که خوارش کند خوار دار''}} | {{ب|'' خدایا به یار علی باش یار''|2='' کسی را که خوارش کند خوار دار''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
اقتباسی است از خطبه غدیر: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه اللهّم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله»<ref>ر.ک: همان</ref>. | اقتباسی است از خطبه غدیر: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه اللهّم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||