پرش به محتوا

الحبل المتين في إحكام أحكام الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'مى‏آورد' به 'می‌آورد'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مى‏آورد' به 'می‌آورد')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۹: خط ۳۹:
مؤلف تمام احادیث را از جهت وضعیت راویان بررسى کرده‌ و در‌ سه دسته: صحاح، حسان و موثقات قرار داده است. او خود در حاشیه‌ «ختام» مى‏نویسد: آنچه در ارزیابى روایات صحیح، حسن‌ یا‌ موثق‌ شمرده شده است بر پایه نظرات و مبانى‌ خودم‌ مى‏باشد که پس از تلاش و تتبع به این نتایج دست یازیده‌ام. و چه‌بسا‌ دیگران‌ با این ارزیابى موافق نباشند <ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، ص54</ref>‏. تعداد این احادیث بالغ‌بر 1580 حدیث غیرتکراری می‌باشد <ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص5</ref>‏.
مؤلف تمام احادیث را از جهت وضعیت راویان بررسى کرده‌ و در‌ سه دسته: صحاح، حسان و موثقات قرار داده است. او خود در حاشیه‌ «ختام» مى‏نویسد: آنچه در ارزیابى روایات صحیح، حسن‌ یا‌ موثق‌ شمرده شده است بر پایه نظرات و مبانى‌ خودم‌ مى‏باشد که پس از تلاش و تتبع به این نتایج دست یازیده‌ام. و چه‌بسا‌ دیگران‌ با این ارزیابى موافق نباشند <ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، ص54</ref>‏. تعداد این احادیث بالغ‌بر 1580 حدیث غیرتکراری می‌باشد <ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص5</ref>‏.


او در ابتداى هر‌ باب‌، تمام احادیث صحیح را ذیل عنوان «من الصحاح» آورده و سپس با عنوان‌ «من‌ الحسان» احادیث حَسَن و آنگاه احادیث موثق‌ را ذیل عنوان «من‌ الموثقات» مى‏آورد. در بیشتر مباحث، دو‌ عنوان‌ نخست آمده‏اند و گاهى نیز هر سه عنوان دیده مى‏شود<ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، همان، ص55-54</ref>‏.
او در ابتداى هر‌ باب‌، تمام احادیث صحیح را ذیل عنوان «من الصحاح» آورده و سپس با عنوان‌ «من‌ الحسان» احادیث حَسَن و آنگاه احادیث موثق‌ را ذیل عنوان «من‌ الموثقات» می‌آورد. در بیشتر مباحث، دو‌ عنوان‌ نخست آمده‏اند و گاهى نیز هر سه عنوان دیده مى‏شود<ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، همان، ص55-54</ref>‏.


شیخ‌ بهایى‌ بیشتر به دنبال‌ بیان‌ روایات فقهى است. و بیان‌ مباحث‌ رجالى را خارج از چارچوب کتاب مى‏داند؛ ازاین‌رو، مسائل رجالى را در حاشیه یاد‌ کرده‌ است. مى‏دانیم که از بایسته‏هاى مباحث فقهى، تمسک یا طرد یک روایت است‌. بنابراین‌، گاهى در متنِ مباحث نیز مؤلف‌ ناگزیر‌ است‌ که‌ وجه‌ ضعف روایت یا‌ قوّت‌ آن را تبیین کند. در مواردى اندک‌، توصیفاتى‌ مختصر‌ درباره یک راوى را ضرورى مى‏داند؛ برای‌ مثال‌، ذیل‌ صحیحه‌ زراره‌ که‌ از امام باقر علیه‌السلام مى‏پرسد: «شما از کجا دانستید و به چه دلیل می‌گویید که مسح سر، تنها به بخشی از سر اختصاص دارد و نه به همه‌ آن؟» در دفاع از شخصیت زراره و عدم سوءنیت یا جسارت وى، به‌طور مفصل مطالبى را ایراد مى‏کند. از نکات بارز مطالب رجالى مؤلف‌ آن‌ است که وى به بررسى طرق، اهتمام ویژه داشته و گاهی نیز در توثیقات اجتهاد مى‏کند. در مواردى هم خواننده را به دیگر آثار خود همانند تعلیقاتش بر خلاصة الأقوال یا حاشیه بر کتاب من لا‌ یحضره‌ الفقیه و تهذيب الأحکام ارجاع مى‏دهد‌<ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، همان، ص55</ref>‏.
شیخ‌ بهایى‌ بیشتر به دنبال‌ بیان‌ روایات فقهى است. و بیان‌ مباحث‌ رجالى را خارج از چارچوب کتاب مى‏داند؛ ازاین‌رو، مسائل رجالى را در حاشیه یاد‌ کرده‌ است. مى‏دانیم که از بایسته‏هاى مباحث فقهى، تمسک یا طرد یک روایت است‌. بنابراین‌، گاهى در متنِ مباحث نیز مؤلف‌ ناگزیر‌ است‌ که‌ وجه‌ ضعف روایت یا‌ قوّت‌ آن را تبیین کند. در مواردى اندک‌، توصیفاتى‌ مختصر‌ درباره یک راوى را ضرورى مى‏داند؛ برای‌ مثال‌، ذیل‌ صحیحه‌ زراره‌ که‌ از امام باقر علیه‌السلام مى‏پرسد: «شما از کجا دانستید و به چه دلیل می‌گویید که مسح سر، تنها به بخشی از سر اختصاص دارد و نه به همه‌ آن؟» در دفاع از شخصیت زراره و عدم سوءنیت یا جسارت وى، به‌طور مفصل مطالبى را ایراد مى‏کند. از نکات بارز مطالب رجالى مؤلف‌ آن‌ است که وى به بررسى طرق، اهتمام ویژه داشته و گاهی نیز در توثیقات اجتهاد مى‏کند. در مواردى هم خواننده را به دیگر آثار خود همانند تعلیقاتش بر خلاصة الأقوال یا حاشیه بر کتاب من لا‌ یحضره‌ الفقیه و تهذيب الأحکام ارجاع مى‏دهد‌<ref>ر.ک: غلامعلی، مهدی، همان، ص55</ref>‏.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش