پرش به محتوا

الثبات عند الممات: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ت' به 'ه‌ت')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۶: خط ۳۶:
در مقدمه مؤلف، به موضوع کتاب، اشاره شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/19 مقدمه مؤلف، ص19]</ref>.
در مقدمه مؤلف، به موضوع کتاب، اشاره شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/19 مقدمه مؤلف، ص19]</ref>.


باب نخست، توضیح مختصری است در بیان فضیلت عقل و نقل و لزوم قبول آن‎ها. نویسنده بر این باور است که عقل، وسیله‌ای است که به‌واسطه آن، خداوند شناخته شده و با آن، تصدیق رسل و التزام به شرایع، حاصل می‌شود و آدمی به‌وسیله آن به طلب فضایل و دوری از رذایل برمی‌خیزد، پس مخالفت با آن، سزاوار و شایسته نیست. لزوم تبعیت از نقل نیز با عقل ثابت می‌گردد، بدین طریق که عقل پس از نظر در معجزات پیامبران(ع) و تصدیق آنان و علم به رسالت آن‎ها و تأیید اینکه آنچه آورده‌اند، از طرف خدای سبحان بوده و مصون از خطا و محفوظ از غلط است، به تبعیت از آن، فرمان می‌دهد، لذا فضیلت عقل و شرافت نقل، قبول آن‎ها را لازم کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/23 متن کتاب، ص23- 24]</ref>.
باب نخست، توضیح مختصری است در بیان فضیلت عقل و نقل و لزوم قبول آن‌ها. نویسنده بر این باور است که عقل، وسیله‌ای است که به‌واسطه آن، خداوند شناخته شده و با آن، تصدیق رسل و التزام به شرایع، حاصل می‌شود و آدمی به‌وسیله آن به طلب فضایل و دوری از رذایل برمی‌خیزد، پس مخالفت با آن، سزاوار و شایسته نیست. لزوم تبعیت از نقل نیز با عقل ثابت می‌گردد، بدین طریق که عقل پس از نظر در معجزات پیامبران(ع) و تصدیق آنان و علم به رسالت آن‌ها و تأیید اینکه آنچه آورده‌اند، از طرف خدای سبحان بوده و مصون از خطا و محفوظ از غلط است، به تبعیت از آن، فرمان می‌دهد، لذا فضیلت عقل و شرافت نقل، قبول آن‌ها را لازم کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/23 متن کتاب، ص23- 24]</ref>.


باب دوم، در بیان اتفاق عقل و نقل است بر اینکه دنیا دار ابتلا و آزمایش بوده و لذا وقوع بلا در آن قابل انکار نیست و لذت حقیقی، در آن وجود ندارد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/25 همان، ص25]</ref>.
باب دوم، در بیان اتفاق عقل و نقل است بر اینکه دنیا دار ابتلا و آزمایش بوده و لذا وقوع بلا در آن قابل انکار نیست و لذت حقیقی، در آن وجود ندارد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/25 همان، ص25]</ref>.
خط ۴۸: خط ۴۸:
# دقت در احوال کسی که به مصیبت بزرگ‎تری مبتلاست.
# دقت در احوال کسی که به مصیبت بزرگ‎تری مبتلاست.
# امیدواری به بازماندگان.
# امیدواری به بازماندگان.
# طلب اجر از توسل به صبر و تأمل در فضایل صبر و ثواب صابران و سیره آن‎ها در صبر و شکیبایی در بلا و گرفتاری‎ها<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/29 همان، ص29- 30]</ref>.
# طلب اجر از توسل به صبر و تأمل در فضایل صبر و ثواب صابران و سیره آن‌ها در صبر و شکیبایی در بلا و گرفتاری‎ها<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/29 همان، ص29- 30]</ref>.


در فصل نخست، به بیان فضایل صبر پرداخته شده و از آن جمله، به حدیث شریفی از پیامبر(ص)، بدین مضمون اشاره گردیده است که به هیچ‎کسی خیری وسیع‎تر و جامع‎تر از صبر، اعطا نشده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/31 همان، ص31]</ref>.
در فصل نخست، به بیان فضایل صبر پرداخته شده و از آن جمله، به حدیث شریفی از پیامبر(ص)، بدین مضمون اشاره گردیده است که به هیچ‎کسی خیری وسیع‎تر و جامع‎تر از صبر، اعطا نشده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/31 همان، ص31]</ref>.
خط ۵۸: خط ۵۸:
در باب چهارم، در ضمن چند فصل کوتاه و موجز، به ذکر مصیبت‎های مختص به ذات انسان پرداخته شده و با اشاره به آیه مبارکه 29 و 30 سوره نجم: «فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِکْرِنَا وَ لَمْ یرِدْ إِلاَّ الْحَیاةَ الدُّنْیا*ذٰلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى،‎ پس از هر کس که از یاد ما روى برتافته و جز زندگى دنیا را خواستار نبوده است روى برتاب این منتهاى دانش آنان است پروردگار تو خود به [حال] کسى که از راه او منحرف شده داناتر، و او به کسى که راه یافته [نیز] آگاه‌تر است»، به بیان این نکته پرداخته است که بسیاری از مردم، زمانی که دچار مرض و حالات مرگ می‌شوند، یا به جزع و شکایت از اوضاع می‌پردازند و یا فقط به فکر درمان آن هستند؛ لذا از امور مهم دیگری همچون وصیت، انجام کارهای خیر، یادآوری مرگ، اندیشیدن به گناهان، توبه از معاصی، رد امانت و ادای دین، پرداخت دیون شرعی و... غافل هستند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/43 همان، ص43]</ref>.
در باب چهارم، در ضمن چند فصل کوتاه و موجز، به ذکر مصیبت‎های مختص به ذات انسان پرداخته شده و با اشاره به آیه مبارکه 29 و 30 سوره نجم: «فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِکْرِنَا وَ لَمْ یرِدْ إِلاَّ الْحَیاةَ الدُّنْیا*ذٰلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى،‎ پس از هر کس که از یاد ما روى برتافته و جز زندگى دنیا را خواستار نبوده است روى برتاب این منتهاى دانش آنان است پروردگار تو خود به [حال] کسى که از راه او منحرف شده داناتر، و او به کسى که راه یافته [نیز] آگاه‌تر است»، به بیان این نکته پرداخته است که بسیاری از مردم، زمانی که دچار مرض و حالات مرگ می‌شوند، یا به جزع و شکایت از اوضاع می‌پردازند و یا فقط به فکر درمان آن هستند؛ لذا از امور مهم دیگری همچون وصیت، انجام کارهای خیر، یادآوری مرگ، اندیشیدن به گناهان، توبه از معاصی، رد امانت و ادای دین، پرداخت دیون شرعی و... غافل هستند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/43 همان، ص43]</ref>.


در آخرین باب، ابتدا به نقل و نقد اقوال مختلف از جمله فلاسفه، باطنیه، علمای سلف و... پیرامون مسئله مرگ پرداخته شده و سپس، به حالات بزرگان در هنگام مرگ، اشاره شده است. از جمله آن‎ها، می‌توان از افراد زیر نام برد: آدم(ع)، ادریس(ع)، ابراهیم(ع)، اسحاق(ع)، یوسف(ع)، داود(ع)، پیامبر اسلام(ص)، ارسطو، خلفای راشدین، امام حسن(ع)، عبدالله بن جحش بن ریاب، عمیر بن ابی‎وقاص، عامر بن فهریه، بلال بن رباح، عمار بن یاسر، زید بن خطاب، ابوعقیل عبدالرحمن بن عبدالله، سعد بن خثیمه بن حارث، سعد بن ربیع، عبدالله بن رواحه، عمیر بن حمام، معاذ بن جبل، جعفر بن ابی‎طالب، سلمان فارسی، حذیفه بن یمان، حبیب بن عدی، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] و...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/83 همان، ص83- 182]</ref>.
در آخرین باب، ابتدا به نقل و نقد اقوال مختلف از جمله فلاسفه، باطنیه، علمای سلف و... پیرامون مسئله مرگ پرداخته شده و سپس، به حالات بزرگان در هنگام مرگ، اشاره شده است. از جمله آن‌ها، می‌توان از افراد زیر نام برد: آدم(ع)، ادریس(ع)، ابراهیم(ع)، اسحاق(ع)، یوسف(ع)، داود(ع)، پیامبر اسلام(ص)، ارسطو، خلفای راشدین، امام حسن(ع)، عبدالله بن جحش بن ریاب، عمیر بن ابی‎وقاص، عامر بن فهریه، بلال بن رباح، عمار بن یاسر، زید بن خطاب، ابوعقیل عبدالرحمن بن عبدالله، سعد بن خثیمه بن حارث، سعد بن ربیع، عبدالله بن رواحه، عمیر بن حمام، معاذ بن جبل، جعفر بن ابی‎طالب، سلمان فارسی، حذیفه بن یمان، حبیب بن عدی، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] و...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39822/1/83 همان، ص83- 182]</ref>.
   
   
==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش