پرش به محتوا

قانون التأويل: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۵ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش')
جز (جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا')
خط ۴۵: خط ۴۵:
[[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] سپس به شرح سفر خود به‎قصد فراگیری علم می‌پردازد. او در آغاز گزارش سفرش حکایت جالبی را نقل می‌کند که سبب آغاز سفر علمی او بوده است. روزی در محضر تعدادی از معلمین بوده است که دلالی بر آن‎ها وارد می‌شود و بند از بسته کتبی که به همراه داشته می‌گشاید. بسته دلال مشتمل بر کتب علاء‎الدوله احمد بن محمد سمنانی (متوفی444ق) عالم بزرگ اشعری بوده است. اساتید [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] همه از اهمیت این کتب سخن می‌گویند. او از این واقعه و از این‎که دانشمندان سرزمینش این مباحث را به‎درستی نمی‌فهمند بسیار ناراحت شده و با خود قرار می‌گذارد که خود به این مقامات نائل شود و...<ref>ر.ک: همان، ص77-76</ref>. ‎ سپس به‎تفصیل سفرش را به مصر، اندلس و عراق با ذکر جزئیات شرح می‌دهد.
[[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] سپس به شرح سفر خود به‎قصد فراگیری علم می‌پردازد. او در آغاز گزارش سفرش حکایت جالبی را نقل می‌کند که سبب آغاز سفر علمی او بوده است. روزی در محضر تعدادی از معلمین بوده است که دلالی بر آن‎ها وارد می‌شود و بند از بسته کتبی که به همراه داشته می‌گشاید. بسته دلال مشتمل بر کتب علاء‎الدوله احمد بن محمد سمنانی (متوفی444ق) عالم بزرگ اشعری بوده است. اساتید [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] همه از اهمیت این کتب سخن می‌گویند. او از این واقعه و از این‎که دانشمندان سرزمینش این مباحث را به‎درستی نمی‌فهمند بسیار ناراحت شده و با خود قرار می‌گذارد که خود به این مقامات نائل شود و...<ref>ر.ک: همان، ص77-76</ref>. ‎ سپس به‎تفصیل سفرش را به مصر، اندلس و عراق با ذکر جزئیات شرح می‌دهد.


او با دیدگاهی عرفانی «معرفت الله» را هدف از سفر به مناطق مختلف جهان و مطالعات شبانه‎روزی و دیدارش با دانشمندان دانسته و چنین استدلال می‎آورد: نگاه ما به عالم ازاین‎جهت نیست که جهان از ساختی متقن یا منظره‌ای زیبا یا نفعی فراگیر و یا جرمی بزرگ برخوردار است بلکه ازاین‎جهت است که مخلوق پروردگار است. همان‎گونه که توجه ما به نبی(ص) نه ازاین‎جهت است که آدمی یا قرشی و یا از چهره‌ای زیبا برخوردار است بلکه ازاین‎جهت است که او رسول‎الله است<ref>ر.ک: همان، ص117</ref>.
او با دیدگاهی عرفانی «معرفت الله» را هدف از سفر به مناطق مختلف جهان و مطالعات شبانه‎روزی و دیدارش با دانشمندان دانسته و چنین استدلال می‎آورد: نگاه ما به عالم ازاین‎جهت نیست که جهان از ساختی متقن یا منظره‌ای زیبا یا نفعی فراگیر و یا جرمی بزرگ برخوردار است بلکه ازاین‎جهت است که مخلوق پروردگار است. همان‎گونه که توجه ما به نبی(ص) نه ازاین‎جهت است که آدمی یا قرشی و یا از چهره‌ای زیبا برخوردار است بلکه ازاین‎جهت است که او رسول‌الله است<ref>ر.ک: همان، ص117</ref>.


حقیقت مثل‎های قرآن، اولین باب در موضوع تأویل است که نویسنده به آن پرداخته است. او پیش از ذکر معنای مثل، امثال قرآن را قانونی برای شناخت مستقیم معرفی کرده و چنین توضیح می‌دهد: خداوند سبحان اگر بخواهد می‌تواند برای بندگان تجلی کند تا این‎که حقیقت ذاتش را بدانند، اما از ایشان پنهان داشته و خود را با ادله به ایشان شناخته است. در رابطه با ادله هم اگر می‌خواست تنها یک دلیل می‎آورد تا آفریده‎ها از یک راه به علم برسند اما به حکمت خود ادله را آشکار و مخفی قرار داد تا مؤمنین در درجات و جاهلین در درکات مختلف قرار بگیرند تا گروهی به هدایت و نجات و گروه دیگر به گمراهی و هلاکت برسند<ref>ر.ک: همان، ص141</ref>.
حقیقت مثل‎های قرآن، اولین باب در موضوع تأویل است که نویسنده به آن پرداخته است. او پیش از ذکر معنای مثل، امثال قرآن را قانونی برای شناخت مستقیم معرفی کرده و چنین توضیح می‌دهد: خداوند سبحان اگر بخواهد می‌تواند برای بندگان تجلی کند تا این‎که حقیقت ذاتش را بدانند، اما از ایشان پنهان داشته و خود را با ادله به ایشان شناخته است. در رابطه با ادله هم اگر می‌خواست تنها یک دلیل می‎آورد تا آفریده‎ها از یک راه به علم برسند اما به حکمت خود ادله را آشکار و مخفی قرار داد تا مؤمنین در درجات و جاهلین در درکات مختلف قرار بگیرند تا گروهی به هدایت و نجات و گروه دیگر به گمراهی و هلاکت برسند<ref>ر.ک: همان، ص141</ref>.


از دیگر مباحث مطرح شده در کتاب تأویل حروف مقطعه است. برای این حروف بیش از بیست قول ذکر شده است. هیچ‎کس به‎جز رسول‎الله(ص) ادعای فهم این حروف را نداشته است. وی در انتها بهترین قول را این می‌داند که آیات و کلمات قرآن از همین حروف ساخته شده و عرب هیچ‎گاه نخواهد توانست کتابی همانند قرآن بیاورد<ref>ر.ک: همان، ص209-208</ref>.
از دیگر مباحث مطرح شده در کتاب تأویل حروف مقطعه است. برای این حروف بیش از بیست قول ذکر شده است. هیچ‎کس به‎جز رسول‌الله(ص) ادعای فهم این حروف را نداشته است. وی در انتها بهترین قول را این می‌داند که آیات و کلمات قرآن از همین حروف ساخته شده و عرب هیچ‎گاه نخواهد توانست کتابی همانند قرآن بیاورد<ref>ر.ک: همان، ص209-208</ref>.


نویسنده گاه به رد فلاسفه پرداخته و این‎که عده‌ای خواسته‌اند با تلفیق شرع و فلسفه ادعا کنند که آن‎ها با هم سازگار و هماهنگ هستند و کلام نبی با کلام فیلسوف از یک منبع خارج می‌شوند را سخنی باطل دانسته که از عقول ناقص بر خواسته است<ref>ر.ک: همان، ص353</ref>.
نویسنده گاه به رد فلاسفه پرداخته و این‎که عده‌ای خواسته‌اند با تلفیق شرع و فلسفه ادعا کنند که آن‎ها با هم سازگار و هماهنگ هستند و کلام نبی با کلام فیلسوف از یک منبع خارج می‌شوند را سخنی باطل دانسته که از عقول ناقص بر خواسته است<ref>ر.ک: همان، ص353</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش