۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
کلیات دیوان وهاج خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
وى در قالب غزل، قصیده، مثنوى، قطعه، مسمّط و رباعیات، طبعآزمایى کرده است، قصاید را با تغزل و تشبیب و یا وصف بهار و امثال اینها آغاز مىنماید و با حسن تخلّص دلپذیر به مدح مىپیوندد و از ممدوح وصفى اغراقآمیز دارد و در نهایت به دعاى ممدوح و ذکر مصیبت شهداى کربلا قصیده را پایان مىدهد. | وى در قالب غزل، قصیده، مثنوى، قطعه، مسمّط و رباعیات، طبعآزمایى کرده است، قصاید را با تغزل و تشبیب و یا وصف بهار و امثال اینها آغاز مىنماید و با حسن تخلّص دلپذیر به مدح مىپیوندد و از ممدوح وصفى اغراقآمیز دارد و در نهایت به دعاى ممدوح و ذکر مصیبت شهداى کربلا قصیده را پایان مىدهد. | ||
در غزل | در غزل غالباً از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] پیروى نموده، اگرچه به پایه آنان نرسیده، لیکن لطف و زیبایى و مضمونآفرینى در سرودههاى وى مشهود است. | ||
مسمّط: مسمطهاى او مسّدس، مخمّس و مربّع است و در مدح معصومین و رثای سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) و یارانش سروده شده است. | مسمّط: مسمطهاى او مسّدس، مخمّس و مربّع است و در مدح معصومین و رثای سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) و یارانش سروده شده است. | ||
مرثیه، از قالبهاى دیگرى است که مورد توجه شاعر بوده و سرودههایى در این زمینه دارد که | مرثیه، از قالبهاى دیگرى است که مورد توجه شاعر بوده و سرودههایى در این زمینه دارد که غالباً مستزاد بوده است که براى سینهزنى سروده شده است و بیانگر وقایع کربلاست. | ||
رباعیات: تعداد ابیات در این قالب شعرى بسیار کم (14 بیت) مىباشد که در پایان دیوان آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35558/1/28 ر.ک: همان، ص28]</ref>. | رباعیات: تعداد ابیات در این قالب شعرى بسیار کم (14 بیت) مىباشد که در پایان دیوان آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35558/1/28 ر.ک: همان، ص28]</ref>. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
د)- ملمّعات در شعر [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر|وهاج]]: | د)- ملمّعات در شعر [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر|وهاج]]: | ||
استناد به آیات و احادیث و اصطلاحات عربى در دیوان مشاهده مىشود و | استناد به آیات و احادیث و اصطلاحات عربى در دیوان مشاهده مىشود و غالباً یکى از مصراعها و یا هر دو مصراع بیت به عربى آورده شده است، مانند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
محقق، در بازنویسی این اثر، رسمالخطی یکنواخت بهکار گرفته و اختصارا با ذکر تفاوتهای رسم الخطی نسخه اصلی و نسخه بازنویسیشده، سبک و شیوه رسمالخطی نسخه خطی را روشن ساخته است؛ مواردی همچون: | محقق، در بازنویسی این اثر، رسمالخطی یکنواخت بهکار گرفته و اختصارا با ذکر تفاوتهای رسم الخطی نسخه اصلی و نسخه بازنویسیشده، سبک و شیوه رسمالخطی نسخه خطی را روشن ساخته است؛ مواردی همچون: | ||
# باء تأکید فعل | # باء تأکید فعل غالباً به فعل نمىچسبد؛ | ||
# «مى» در آغاز فعل جدا نوشته مىشود؛ | # «مى» در آغاز فعل جدا نوشته مىشود؛ | ||
# ترکیبهاى وصفى و اضافى بهصورت جدا نوشته شدهاند؛ | # ترکیبهاى وصفى و اضافى بهصورت جدا نوشته شدهاند؛ | ||