پرش به محتوا

كتاب فضال الأعمال: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
جز (جایگزینی متن - '==منبع مقاله==' به '==منابع مقاله==')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ')
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}  
}}  


'''كتاب فضائل الأعمال'''، اثر [[ضیاءالدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد|ضیاءالدین محمد بن عبدالواحد مقدسی]] (569-634 ه‍)، کتابی است یک جلدی به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی که به تحقیق [[هرماش، غسان عيسي محمد|غسّان عیسی محمد هرماس]] رسیده است. نویسنده این کتاب، به ترتیب مرسوم فقها در کتاب‎های فقهی، به ذکر روایات در فضایل کارهای متفاوت پرداخته است. او غالباً در موارد احادیث، حکمی صادر نمی‎کند و تنها به ذکر آن‎ها بسنده کرده است. از ویژگی‎های نویسنده در این کتاب و بسیاری از نویسندگان و علمای اهل سنت، اعتمادش به هر روایتی است که از صحیحین نقل شده باشد.
'''كتاب فضائل الأعمال'''، اثر [[ضیاءالدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد|ضیاءالدین محمد بن عبدالواحد مقدسی]] (569-634 ه‍)، کتابی است یک جلدی به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی که به تحقیق [[هرماش، غسان عيسي محمد|غسّان عیسی محمد هرماس]] رسیده است. نویسنده این کتاب، به ترتیب مرسوم فقها در کتاب‎های فقهی، به ذکر روایات در فضایل کارهای متفاوت پرداخته است. او غالباً ً در موارد احادیث، حکمی صادر نمی‎کند و تنها به ذکر آن‎ها بسنده کرده است. از ویژگی‎های نویسنده در این کتاب و بسیاری از نویسندگان و علمای اهل سنت، اعتمادش به هر روایتی است که از صحیحین نقل شده باشد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۰: خط ۴۰:
همان‎طور که از مباحث پیش‎گفته برمی‎آید، نویسنده در ذکر ترتیب مباحث کتاب به ترتیب مرسوم ابواب فقهی طبق عادت علما رفته است و فقط در برخی موارد از این عادت تخطی کرده است؛ مانند مبحث نیکی به مادر و خاله و... که مناسب‎تر می‎بود آن را ذیل باب ادب ذکر کند.<ref>ر.ک: همان</ref>
همان‎طور که از مباحث پیش‎گفته برمی‎آید، نویسنده در ذکر ترتیب مباحث کتاب به ترتیب مرسوم ابواب فقهی طبق عادت علما رفته است و فقط در برخی موارد از این عادت تخطی کرده است؛ مانند مبحث نیکی به مادر و خاله و... که مناسب‎تر می‎بود آن را ذیل باب ادب ذکر کند.<ref>ر.ک: همان</ref>


شیوه او در ذکر احادیث این است که اسانید آن را از کتاب حذف کرده، احادیث کتب ائمه اهل سنت را جدا کرده است، غالباً اگر حدیثی در یکی از صحیحین بوده به دیگری نسبت نداده است هرچند در برخی کتاب سنن بوده باشد زیرا مقصود مؤلف علم به صحت حدیث بوده است نه کثرت روات آن.<ref>ر.ک: همان، ص77</ref>
شیوه او در ذکر احادیث این است که اسانید آن را از کتاب حذف کرده، احادیث کتب ائمه اهل سنت را جدا کرده است، غالباً ً اگر حدیثی در یکی از صحیحین بوده به دیگری نسبت نداده است هرچند در برخی کتاب سنن بوده باشد زیرا مقصود مؤلف علم به صحت حدیث بوده است نه کثرت روات آن.<ref>ر.ک: همان، ص77</ref>


شیوه نویسنده این است که هنگامی‎که حدیثی را نقل به معنی می‎کند به این امر توجه می‎دهد مثلاً می‎گوید: «اخرجا بمعناه». گاهی هم کسانی که روایت را تخریج کرده‎اند متعدد می‎شوند که در این موارد به اینکه لفظ از آن فلانی است اشاره می‎کند و گاهی تفاوت میان الفاظ روایات را هم ذکر می‎کند. او به ذکر تعلیقه ترمذی بر احادیث منقوله از سنن ترمذی پایبند است.<ref>ر.ک: همان، ص77-78</ref>
شیوه نویسنده این است که هنگامی‎که حدیثی را نقل به معنی می‎کند به این امر توجه می‎دهد مثلاً می‎گوید: «اخرجا بمعناه». گاهی هم کسانی که روایت را تخریج کرده‎اند متعدد می‎شوند که در این موارد به اینکه لفظ از آن فلانی است اشاره می‎کند و گاهی تفاوت میان الفاظ روایات را هم ذکر می‎کند. او به ذکر تعلیقه ترمذی بر احادیث منقوله از سنن ترمذی پایبند است.<ref>ر.ک: همان، ص77-78</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش