پرش به محتوا

ازدواج موقت در آینه قرآن و سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ')
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
خط ۴۱: خط ۴۱:
اهل سنت برای اثبات حرمت ازدواج موقت، به رواياتى استناد كرده‌اند كه از قول اصحابى چون ابن زبير، عمر بن خطاب، ابن مسعود، ابن عمر و حتى از [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] نقل شده است. نویسنده تك‌تك این روايات را مورد نقد قرار داده و معتبر نمى‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص54-46</ref>
اهل سنت برای اثبات حرمت ازدواج موقت، به رواياتى استناد كرده‌اند كه از قول اصحابى چون ابن زبير، عمر بن خطاب، ابن مسعود، ابن عمر و حتى از [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] نقل شده است. نویسنده تك‌تك این روايات را مورد نقد قرار داده و معتبر نمى‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص54-46</ref>


یکى از ادعاهاى عجيب مخالفان نكاح منقطع، نسخ حكم شرعى این نوع ازدواج است؛ آن‌هم بعد از استدلال‌هايى كه بر حرمت و عدم مشروعيت آن اقامه كرده‌اند؛ اگر این نوع ازدواج ممنوع است، نسخ حكم آن چه معنايى دارد؟
یکى از ادعاهاى عجيب مخالفان نكاح منقطع، نسخ حكم شرعى این نوع ازدواج است؛ آن‌هم بعد از استدلال‌هایى كه بر حرمت و عدم مشروعيت آن اقامه كرده‌اند؛ اگر این نوع ازدواج ممنوع است، نسخ حكم آن چه معنايى دارد؟


برخى از طرف‌داران این ديدگاه مى‌گویند: «اين آيه به‌وسيله قرآن نسخ شده است» و بعضى ديگر معتقدند: «اين آيه به‌وسيله سنّت نسخ شده است»!!.<ref>همان، ص55</ref>آيه ازدواج، آيه ارث و آيه عده از جمله آياتى است كه به آن استناد شده و نویسنده استدلال به آن‌ها را رد كرده است. وى در انتهاى این بخش چنين استدلال مى‌كند: عمر در تحريم متعه مى‌گوید: «دو نوع متعه در زمان رسول خدا(ص) وجود داشت و من آن دو را منع مى‌كنم و به‌جاآورنده آن دو را كيفر مى‌كنم». از گفته عمر در تحريم نكاح موقت آشكار مى‌گردد، حتى خود او نيز ادعاى نسخ این حكم را نداشته و تحريم متعه را به‌صراحت به خود نسبت داده است؛ حال آنكه اگر دستورى از جانب خدا و پيامبر او در نسخ حكم متعه وجود داشت، بى‌گمان عمر نيز برای تحريم متعه بدان استناد مى‌كرد و فرمان خود را برگرفته از حكم خدا و رسول مى‌دانست؛ زيرا حكم خدا و پيامبر(ص) در بازداشتن مسلمانان از انجام متعه، رساتر و گویاتر است.<ref>ر.ک: ص65-64</ref>
برخى از طرف‌داران این ديدگاه مى‌گویند: «اين آيه به‌وسيله قرآن نسخ شده است» و بعضى ديگر معتقدند: «اين آيه به‌وسيله سنّت نسخ شده است»!!.<ref>همان، ص55</ref>آيه ازدواج، آيه ارث و آيه عده از جمله آياتى است كه به آن استناد شده و نویسنده استدلال به آن‌ها را رد كرده است. وى در انتهاى این بخش چنين استدلال مى‌كند: عمر در تحريم متعه مى‌گوید: «دو نوع متعه در زمان رسول خدا(ص) وجود داشت و من آن دو را منع مى‌كنم و به‌جاآورنده آن دو را كيفر مى‌كنم». از گفته عمر در تحريم نكاح موقت آشكار مى‌گردد، حتى خود او نيز ادعاى نسخ این حكم را نداشته و تحريم متعه را به‌صراحت به خود نسبت داده است؛ حال آنكه اگر دستورى از جانب خدا و پيامبر او در نسخ حكم متعه وجود داشت، بى‌گمان عمر نيز برای تحريم متعه بدان استناد مى‌كرد و فرمان خود را برگرفته از حكم خدا و رسول مى‌دانست؛ زيرا حكم خدا و پيامبر(ص) در بازداشتن مسلمانان از انجام متعه، رساتر و گویاتر است.<ref>ر.ک: ص65-64</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش