۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'قديمي' به 'قدیمی') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
مراسمات مذهبی و عزادارىها از بخشهاي خواندنی اين جلد مىباشد. در بخشي از فصل دوم چنين ميخوانيم: «اصولاً عزاداري در اردبيل در تمام طول سال برگزار میشود. معمولاً صبحهاي جمعه يا عصر جمعه به هياتهايي كه هر هفته در منزل یکىشان جمع ميشوند و نوحهخواني ميكنند و سينهزني. هر هياتي پرچمها و علائم خاصی دارد. اين عزاداريها با مناسبتهاي روز هم تناسب دارد و بسته به حال و هواي آن زمان ادعيهها و نوحهها خوانده ميشوند. | مراسمات مذهبی و عزادارىها از بخشهاي خواندنی اين جلد مىباشد. در بخشي از فصل دوم چنين ميخوانيم: «اصولاً عزاداري در اردبيل در تمام طول سال برگزار میشود. معمولاً صبحهاي جمعه يا عصر جمعه به هياتهايي كه هر هفته در منزل یکىشان جمع ميشوند و نوحهخواني ميكنند و سينهزني. هر هياتي پرچمها و علائم خاصی دارد. اين عزاداريها با مناسبتهاي روز هم تناسب دارد و بسته به حال و هواي آن زمان ادعيهها و نوحهها خوانده ميشوند. | ||
طشتگذاري، سنتي كهن است، شايد تمثيلي از رفع تشنگي عزاداران حسين(ع) در مقابل تشنگي او. سه روز مانده به محرم طشتگذاري شروع میشود. روز اول دو محلهي بزرگتر؛ يعني تابار و اونچي ميدان طشتگذاري ميكنند. و روز دوم و سوم به ترتيب كوچكترها.طشتهاي استفاده شده معمولاً بسيار | طشتگذاري، سنتي كهن است، شايد تمثيلي از رفع تشنگي عزاداران حسين(ع) در مقابل تشنگي او. سه روز مانده به محرم طشتگذاري شروع میشود. روز اول دو محلهي بزرگتر؛ يعني تابار و اونچي ميدان طشتگذاري ميكنند. و روز دوم و سوم به ترتيب كوچكترها.طشتهاي استفاده شده معمولاً بسيار قدیمی و از جنس مس يا برنج و بعضيهايشان بسيار بزرگ هستند. طشتها را از چند روز قبل در محلي آماده ميكنند و ريشسفيدان محل طشتها را به دوش ميگيرند و علما و سالخوردگان و بزرگان در جلو و مردم در پشت سر سينهزنان يا زنجيرزنان به سمت مسجد حركت ميكنند... | ||
اين طشتهاي آب در نظر مردم، جلوهي مظلوميت و معصوميت حضرت امام حسين(ع) بوده و برخی بر اين عقيدهاند كه اين طشتها شفا دهندهاند و گاهي دخل ميبندند و دعا ميكنند و شمعي روشن ميكنند. از گذشته نيز حكايات زيادي از شفا يافتگان اين زمانها در بين مردم رواج دارد». | اين طشتهاي آب در نظر مردم، جلوهي مظلوميت و معصوميت حضرت امام حسين(ع) بوده و برخی بر اين عقيدهاند كه اين طشتها شفا دهندهاند و گاهي دخل ميبندند و دعا ميكنند و شمعي روشن ميكنند. از گذشته نيز حكايات زيادي از شفا يافتگان اين زمانها در بين مردم رواج دارد». |
ویرایش