۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =ديوان غزليات خواجوي کرماني | | عنوانهای دیگر =ديوان غزليات خواجوي کرماني | ||
ديوان. برگزيده | ديوان. برگزيده | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[خواجوی کرمانی، محمود بن علی]] (شاعر) | [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی]] (شاعر) | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
لازم به توضیح است که مـطالب مندرج در دیوان اشعار خواجو بدین تفصیل است: | لازم به توضیح است که مـطالب مندرج در دیوان اشعار خواجو بدین تفصیل است: | ||
# صنایع الکمال: مشتمل بر قصاید و قطعات و ترکیبات و ترجیعات و غزلیات. غزلیات در این دیوان به دو دفتر تقسیم شده است: یکی غزلهایی که در سفر گفته و سفریات نام دارد و دیـگری غـزلیات کـه در حضر فرموده و به حضریات مـوسوم اسـت و در حـدود 10736 بیت میباشد. صنایع الکمال بهغیر از قصاید و غزلیات و ترکیبات و رباعیات شامل دو مثنوی همای و همایون و گل و نوروز میباشد؛ چنانکه بدایع الجمال نیز دارای دو مثنوی دیگر است. | # صنایع الکمال: مشتمل بر قصاید و قطعات و ترکیبات و ترجیعات و غزلیات. غزلیات در این دیوان به دو دفتر تقسیم شده است: یکی غزلهایی که در سفر گفته و سفریات نام دارد و دیـگری غـزلیات کـه در حضر فرموده و به حضریات مـوسوم اسـت و در حـدود 10736 بیت میباشد. صنایع الکمال بهغیر از قصاید و غزلیات و ترکیبات و رباعیات شامل دو مثنوی همای و همایون و گل و نوروز میباشد؛ چنانکه بدایع الجمال نیز دارای دو مثنوی دیگر است. | ||
# بـدایع الجمال: مـشتمل بـر قصاید و ترکیبات و غزلیات و رباعیات که دفتر غزلیات آن بـه نـام شوقیات خوانده شده و 4340 بیت میباشد. پس تمام اشعار خواجو که در این چند دفتر جمع و به چاپ رسیده در حدود 15076 بیت است<ref>ر.ک: رادفر، ابوالقاسم، ص48</ref>. | # بـدایع الجمال: مـشتمل بـر قصاید و ترکیبات و غزلیات و رباعیات که دفتر غزلیات آن بـه نـام شوقیات خوانده شده و 4340 بیت میباشد. پس تمام اشعار خواجو که در این چند دفتر جمع و به چاپ رسیده در حدود 15076 بیت است<ref>ر.ک: رادفر، ابوالقاسم، ص48</ref>. | ||
از وجوه تـمایز دیـوان خـواجو نسبت به بسیاری از دیوانهای شعر فارسی، تقسیمبندی مـوضوعی شـعرهاست. خواجو احتمالاً خود شعرهایش را به این شکل درآورده است. چنانکه گذشت دیوان خواجو به دو بخش عمده صنایع الکمال و بدایع الجمال منقسم میشود. پیش از خـواجو این تقسیمبندی در شعرهای [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و امیرخسرو دهلوی سابقه داشته و بعد از او در جامی اتّفاق افتاده است. خواجو شاید در این وجـه از شـعرها تـحت تأثیر شاعران پیش از خود، بهخصوص سعدی بوده باشد. در دیوان چاپی گـاه ایـن تقسیمبندی به هم خورده است؛ بدین شکل که یک غزل در نسخه «اساس» و «ب» در «بدایع الجمال» است و این را نـسخه «مـج» کـه مصحّح در اختیار نداشته هم تأیید میکند؛ ولی در دیوان چاپی در «صنایع الکمال» و گاه یک غـزل کـه جـایگاهش در «سفریات» است و محتوای آن تأیید میکند که در «سفر» سروده شده، در بین غزلهای «حضریات» است و نـیز گـاه غـزلی در بین قصیدههای دیوان چاپی است<ref>ر.ک: جلالپور، حسین، ص110</ref>. | از وجوه تـمایز دیـوان خـواجو نسبت به بسیاری از دیوانهای شعر فارسی، تقسیمبندی مـوضوعی شـعرهاست. خواجو احتمالاً خود شعرهایش را به این شکل درآورده است. چنانکه گذشت دیوان خواجو به دو بخش عمده صنایع الکمال و بدایع الجمال منقسم میشود. پیش از خـواجو این تقسیمبندی در شعرهای [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و امیرخسرو دهلوی سابقه داشته و بعد از او در جامی اتّفاق افتاده است. خواجو شاید در این وجـه از شـعرها تـحت تأثیر شاعران پیش از خود، بهخصوص سعدی بوده باشد. در دیوان چاپی گـاه ایـن تقسیمبندی به هم خورده است؛ بدین شکل که یک غزل در نسخه «اساس» و «ب» در «بدایع الجمال» است و این را نـسخه «مـج» کـه مصحّح در اختیار نداشته هم تأیید میکند؛ ولی در دیوان چاپی در «صنایع الکمال» و گاه یک غـزل کـه جـایگاهش در «سفریات» است و محتوای آن تأیید میکند که در «سفر» سروده شده، در بین غزلهای «حضریات» است و نـیز گـاه غـزلی در بین قصیدههای دیوان چاپی است<ref>ر.ک: جلالپور، حسین، ص110</ref>. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در این لغتنامه گاه ترجمه بخشی از آیه و جایگاه آن در قرآن کریم، گاه معرفی یک شخصیت و گاه یک داستان عاشقانه، مانند ویس و رامین معرفی شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص436، 444 و 448</ref>. | در این لغتنامه گاه ترجمه بخشی از آیه و جایگاه آن در قرآن کریم، گاه معرفی یک شخصیت و گاه یک داستان عاشقانه، مانند ویس و رامین معرفی شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص436، 444 و 448</ref>. | ||
دیوان خواجویکرمانی که شامل قصاید، غزلیات، قطعات، ترکیبات، ترجیعات، مسمطها و رباعیات اوست، با مقدمهای در 85 صفحه به اهتمام احمد سهیلیخوانساری در سال ۱۳۳۶ش، تصحیح شده است<ref>ر.ک: رادفر، ابوالقاسم، ص48</ref>. | دیوان خواجویکرمانی که شامل قصاید، غزلیات، قطعات، ترکیبات، ترجیعات، مسمطها و رباعیات اوست، با مقدمهای در 85 صفحه به اهتمام احمد سهیلیخوانساری در سال ۱۳۳۶ش، تصحیح شده است<ref>ر.ک: رادفر، ابوالقاسم، ص48</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
ویرایش