۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و درباره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين(عليهمالسلام)، و ائمه ديگر شیعیان | '''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و درباره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين(عليهمالسلام)، و ائمه ديگر شیعیان است. «سِمط» به معناى رشته مرواريد و فرائد السمطين به معناى دو رشته مرواريد بى مانند است. | ||
در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است. | در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است. | ||
نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شیعیان | نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شیعیان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از [[امام على(ع)]] با واژههايى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» ياد مىكند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مىداند. | ||
==محتواى كتاب== | ==محتواى كتاب== | ||
محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شیعیان | محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شیعیان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل [[امام على(ع)]] در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهلبيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين(عليهمالسلام) است مىپردازد. روايات نقل شده در سمط دوم بيشتر سمت و سوى شيعى دارد و از کتابها و دانشمندان شيعى در نقل اين احاديث بهره برده است. | ||
مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عدهاى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است. | مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عدهاى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است. |
ویرایش