۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '(عليهمالسلام)' به ' عليهمالسلام'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '(عليهمالسلام)' به ' عليهمالسلام') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و درباره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين | '''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و درباره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين عليهمالسلام، و ائمه ديگر شیعیان است. «سِمط» به معناى رشته مرواريد و فرائد السمطين به معناى دو رشته مرواريد بى مانند است. | ||
در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است. | در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==محتواى كتاب== | ==محتواى كتاب== | ||
محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شیعیان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل [[امام على(ع)]] در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهلبيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين | محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شیعیان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل [[امام على(ع)]] در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهلبيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين عليهمالسلام است مىپردازد. روايات نقل شده در سمط دوم بيشتر سمت و سوى شيعى دارد و از کتابها و دانشمندان شيعى در نقل اين احاديث بهره برده است. | ||
مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عدهاى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است. | مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عدهاى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است. | ||