۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه | '''ترجمه فارسی إحياء علومالدين'''، أثر مؤيدالدين محمد خوارزمى.<ref>در سال 1351ش كه اولين چاپ اين ترجمه با نام مؤيدالدين محمد خوارزمى چاپ شد، از سوى آقاى احمد نذير مورد نقادى واقع شد و نام مترجم از نظر وى، مجدالدين، ابوالمعالى، مؤيد بن محمد جاجرمى مىباشد، اما مصحح محترم پس از شنيدن سخنان ناقد، بعضى از نسخههاى لاهور را نيز بررسى كرد و نام صحيح را همان «مؤيدالدين محمد خوارزمى» اعلام نمود (نذير، 1375ش، ص33)</ref>است. اين اثر، ترجمه کتاب [[إحياء علوم الدين|إحياء علومالدين]] به قلم [[غزالی، محمد بن محمد|أبوحامد محمد غزالى]] است. | ||
مترجم در بيان انگيزه خود مىنویسد: «در اواخر سال 620ق، خدمت مؤيد الملك محمد فرزند فخر الملك ابوسعيد جنيدى رسيدم، إشارت فرمود كه «[[إحياء علوم الدين|إحياء العلوم]]» را به پارسى ترجمه بايد كرد تا همگنان را از آن فايده باشد؛ چه، أكثر خلق از إدراك عبارات تازى قاصرند. آن حقايق و معارف در ذات خود مشكل است. چون عسرت تازى با آن ضم شود، تعذر إدراك و تعسّر دريافت تضاعف پذيرد. چون تحريك اين داعيه توفيق رحمانى و تأييدى يزدانى بود، إمتثال آن مثال و إرتسام آن إشارت واجب و لازم شناخته آمد و به جدى كامل و جهدى وافر، روى بدان آورده شد».<ref>غزالى، 1386، ص4</ref> | مترجم در بيان انگيزه خود مىنویسد: «در اواخر سال 620ق، خدمت مؤيد الملك محمد فرزند فخر الملك ابوسعيد جنيدى رسيدم، إشارت فرمود كه «[[إحياء علوم الدين|إحياء العلوم]]» را به پارسى ترجمه بايد كرد تا همگنان را از آن فايده باشد؛ چه، أكثر خلق از إدراك عبارات تازى قاصرند. آن حقايق و معارف در ذات خود مشكل است. چون عسرت تازى با آن ضم شود، تعذر إدراك و تعسّر دريافت تضاعف پذيرد. چون تحريك اين داعيه توفيق رحمانى و تأييدى يزدانى بود، إمتثال آن مثال و إرتسام آن إشارت واجب و لازم شناخته آمد و به جدى كامل و جهدى وافر، روى بدان آورده شد».<ref>غزالى، 1386، ص4</ref> | ||
تقسيمبندى غزالى در «إحياء العلوم» كه کتاب را به چهار ربع تقسيم كرده: عبادات، عادات، مهلكات، منجيات و هر ربع آن را مشتمل بر ده کتاب قرار داده و هر کتابش را به موضوعى از مباحث دين و اخلاق و فلسفه و عرفان اسلامى مختص نموده، در ترجمه | تقسيمبندى غزالى در «إحياء العلوم» كه کتاب را به چهار ربع تقسيم كرده: عبادات، عادات، مهلكات، منجيات و هر ربع آن را مشتمل بر ده کتاب قرار داده و هر کتابش را به موضوعى از مباحث دين و اخلاق و فلسفه و عرفان اسلامى مختص نموده، در ترجمه فارسی آن نيز رعايت شده است. | ||
مترجم، پيش از شروع در ترجمه، چهار فصل را بهعنوان مقدمه ذكر كرده است كه عبارتند از: | مترجم، پيش از شروع در ترجمه، چهار فصل را بهعنوان مقدمه ذكر كرده است كه عبارتند از: | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==ویژگىهاى ترجمه== | ==ویژگىهاى ترجمه== | ||
#اين ترجمه، ترجمهاى تحتاللفظى است و حتىالمقدور سعى شده از واژگان | #اين ترجمه، ترجمهاى تحتاللفظى است و حتىالمقدور سعى شده از واژگان فارسی در معادليابى استفاده شود. مترجم، درباره اين مهم مىفرمايد: «در آن كوشيده آمده است كه بيشتر ألفاظ، پارسى باشد؛ مگر جايى كه يافته نشده است و اگر يافته شده است، مصطلح و متعارف نبوده است و اگر بوده است، سلاست و عذوبت لفظ تازى نداشته است و از گرانىاى و استكراهى خالى نبوده... فىالجمله، عدول از پارسى جز به موجبى نبوده است». | ||
#اين ترجمه، سلسيس و روان است و از تكلفات بىجا پرهيز كرده است. مترجم در اين باره چنين مىنویسد: «از تكلف عبارت و تنوّق.<ref>تنوّق: چربدستى</ref>استعارت و طلب مقارنه و تسجيع و كوشيدن در تنجيس و ترصيع احتراز نموده شده است». | #اين ترجمه، سلسيس و روان است و از تكلفات بىجا پرهيز كرده است. مترجم در اين باره چنين مىنویسد: «از تكلف عبارت و تنوّق.<ref>تنوّق: چربدستى</ref>استعارت و طلب مقارنه و تسجيع و كوشيدن در تنجيس و ترصيع احتراز نموده شده است». | ||
#اين ترجمه همراه با توضيحات است. مترجم مىفرمايد: «هر سخنى كه به زيادت بيان و تفسير و شرح و تقرير حاجت داشت و يا تنبيه بر نكتهاى و دقيقهاى آنجا مهم بود، آن نيز بر طريق اختصار آورده شده است». وى اضافات خود را بدين لفظ كه «مترجم مىگوید»، از متن جدا كرده و گاه قطع سخن برای اندك دقيقهاى روا ندانسته و گفتار خود را در ضمن عبارت متن مندرج كرده است. | #اين ترجمه همراه با توضيحات است. مترجم مىفرمايد: «هر سخنى كه به زيادت بيان و تفسير و شرح و تقرير حاجت داشت و يا تنبيه بر نكتهاى و دقيقهاى آنجا مهم بود، آن نيز بر طريق اختصار آورده شده است». وى اضافات خود را بدين لفظ كه «مترجم مىگوید»، از متن جدا كرده و گاه قطع سخن برای اندك دقيقهاى روا ندانسته و گفتار خود را در ضمن عبارت متن مندرج كرده است. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
مسبوق بر اين ترجمه، «إحياء» را ترجمهاى نيست و مصصح در ابن باره مىنویسد: «از فيض نسخ موجود در قاهره بود كه برایم مسلم شد اين کتاب - از روزگار غزالى تا اين تاريخ - تنها يك بار به | مسبوق بر اين ترجمه، «إحياء» را ترجمهاى نيست و مصصح در ابن باره مىنویسد: «از فيض نسخ موجود در قاهره بود كه برایم مسلم شد اين کتاب - از روزگار غزالى تا اين تاريخ - تنها يك بار به فارسی ترجمه شده.<ref>همان، صچهارده</ref> | ||
اين کتاب، اولين بار در سال 1351ش، به زينت طبع آراسته شده است و در سال 1386ش، به چاپ ششم خود رسيده است. | اين کتاب، اولين بار در سال 1351ش، به زينت طبع آراسته شده است و در سال 1386ش، به چاپ ششم خود رسيده است. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
#مراجعه مجدد به متن عربى «إحيا»، چاپ کتاب الشعب و شرح ده جلدى إتحاف السادة المتقين...؛ | #مراجعه مجدد به متن عربى «إحيا»، چاپ کتاب الشعب و شرح ده جلدى إتحاف السادة المتقين...؛ | ||
#مشكول كردن (إعرابگذارى) آيات قرآنى و أحاديث نبوى و أشعار عربى؛ | #مشكول كردن (إعرابگذارى) آيات قرآنى و أحاديث نبوى و أشعار عربى؛ | ||
#افزودن توضيحات بيشتر در پاورقىها و ترجمه أشعار و عبارات عربى كه جايش در متن | #افزودن توضيحات بيشتر در پاورقىها و ترجمه أشعار و عبارات عربى كه جايش در متن فارسی خالى بود، بدين نيت كه خواننده اين دانشنامه عظيم إسلامى را به هنگام مطالعه، ابهامى بر جاى نماند. | ||
مقدمه مصحح با عنوان سخنى از مصحح به مطالب زير پرداخته است: | مقدمه مصحح با عنوان سخنى از مصحح به مطالب زير پرداخته است: | ||
#نسخههاى خطى ترجمه | #نسخههاى خطى ترجمه فارسی «إحياء علومالدين»؛ | ||
#ارزش «إحياء العلوم»؛ | #ارزش «إحياء العلوم»؛ | ||
#زندگىنامه غزالى. | #زندگىنامه غزالى. |
ویرایش