پرش به محتوا

نظرة في كتاب الصراع بين الإسلام و الوثنية لعبدالله علي القصيمي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'برخي' به 'برخی'
جز (جایگزینی متن - 'مي‌شود' به 'می‌شود')
جز (جایگزینی متن - 'برخي' به 'برخی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۷: خط ۳۷:


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
مؤلف با طرح اتهامات موجود در كتاب عبدالله على قميصى بر مذهب شيعه به آن پاسخ داده كه برخي از اتهاماتي بدين شرح است:
مؤلف با طرح اتهامات موجود در كتاب عبدالله على قميصى بر مذهب شيعه به آن پاسخ داده كه برخی از اتهاماتي بدين شرح است:


#افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه خود را «بيان» ناميده چنين ادعا نموده است كه آيه شريفه «هذا بيان للناس» در شأن او نازل شده و نيز شخص ديگري كه «كسف» نام دارد او و پيروانش مدعي هستند كه آيه شريفه «و إن يروا كسفا من السماء» در شأن او نازل شده است.
#افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه خود را «بيان» ناميده چنين ادعا نموده است كه آيه شريفه «هذا بيان للناس» در شأن او نازل شده و نيز شخص ديگري كه «كسف» نام دارد او و پيروانش مدعي هستند كه آيه شريفه «و إن يروا كسفا من السماء» در شأن او نازل شده است.
خط ۵۲: خط ۵۲:
#افتراء مبني بر اين كه اماميه در اعتقاداتشان بر روايات صحيحي كه از پيامبر اكرم روايت می‌شود اعتماد نداشته و به آنها استناد نكرده بلكه به جاي آن به تكه كاغذهاي سياه شده‌اي كه به امامان خود نسبت مي‌دهند اعتماد مي‌كنند.
#افتراء مبني بر اين كه اماميه در اعتقاداتشان بر روايات صحيحي كه از پيامبر اكرم روايت می‌شود اعتماد نداشته و به آنها استناد نكرده بلكه به جاي آن به تكه كاغذهاي سياه شده‌اي كه به امامان خود نسبت مي‌دهند اعتماد مي‌كنند.
#زير سؤال بردن و استهزاء موضوع متعه و ازدواج موقت و وارد نمودن تهمت‌هايي به شيعيان در اين باره.
#زير سؤال بردن و استهزاء موضوع متعه و ازدواج موقت و وارد نمودن تهمت‌هايي به شيعيان در اين باره.
#متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخي از شيعيان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شيعيان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شيعيان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند.
#متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخی از شيعيان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شيعيان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شيعيان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند.


آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع ديگري را بررسی نموده است كه طبق اتفاق امت اسلام اعتقاد بر اين است كه اشخاصي در امت اسلام وجود داشته‌اند به نام «محدَّث» كه بدون آن كه داراي مقام نبوت بوده باشند ملائكه با آنها سخن مي‌گفته‌و به آنها الهام مي‌گرديده است؛ اما در تطبيق اين شخص كه چه كسي است اختلاف وجود داشته است؛ شيعه بر اين اعتقاد است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و اولاد معصومين آنها به چنين مقامي نائل گرديده بودند اما اهل سنت بر اين اعتقادند كه عمر بن خطّاب به چنين مقامي نائل گرديده بوده است. در اين راستا [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] رواياتي را از متون اهل سنت كه عمر بن خطاب را به چنين مقامي مي‌خوانند را نقل نموده و اين روايات را سندي براي ردّ هجوم عبدالله علي قصيمي در كتاب خويش عليه شيعه در اعتقاد شيعه بر نزول وحي بر امامان معصوم دانسته است.
آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع ديگري را بررسی نموده است كه طبق اتفاق امت اسلام اعتقاد بر اين است كه اشخاصي در امت اسلام وجود داشته‌اند به نام «محدَّث» كه بدون آن كه داراي مقام نبوت بوده باشند ملائكه با آنها سخن مي‌گفته‌و به آنها الهام مي‌گرديده است؛ اما در تطبيق اين شخص كه چه كسي است اختلاف وجود داشته است؛ شيعه بر اين اعتقاد است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و اولاد معصومين آنها به چنين مقامي نائل گرديده بودند اما اهل سنت بر اين اعتقادند كه عمر بن خطّاب به چنين مقامي نائل گرديده بوده است. در اين راستا [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] رواياتي را از متون اهل سنت كه عمر بن خطاب را به چنين مقامي مي‌خوانند را نقل نموده و اين روايات را سندي براي ردّ هجوم عبدالله علي قصيمي در كتاب خويش عليه شيعه در اعتقاد شيعه بر نزول وحي بر امامان معصوم دانسته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش