۰
ویرایش
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
{{ب|''«من اين گفتار را اندام دادم''|2=''و «دانشنامه» اول نام دادم».''}} | {{ب|''«من اين گفتار را اندام دادم''|2=''و «دانشنامه» اول نام دادم».''}} | ||
{{ب|''در جواب هر سؤالى حاجت گفتار نيست''|2=''چشم بينا عذر مىخواهد لب خاموش را''}} | {{ب|''در جواب هر سؤالى حاجت گفتار نيست''|2=''چشم بينا عذر مىخواهد لب خاموش را''}} | ||
2. در اواخر كتاب: | 2. در اواخر كتاب: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''«بينجاميد دانشنامه من''|2=''برآمد زو مراد و كامه من».''}} | {{ب|''«بينجاميد دانشنامه من''|2=''برآمد زو مراد و كامه من».''}} | ||
مؤلف، كار خود را در ماه شوال سال 367ق، آغاز نموده: | مؤلف، كار خود را در ماه شوال سال 367ق، آغاز نموده: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''«من اين را گفتم اندر ماه شوال''|2=''به شصت و سيصد و هفت آمده سال».''}} | {{ب|''«من اين را گفتم اندر ماه شوال''|2=''به شصت و سيصد و هفت آمده سال».''}} | ||
و در سال 370ق، آن را به پايان رسانده است: | و در سال 370ق، آن را به پايان رسانده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''«به سال سيصد و هفتاد بوديم''|2=''كزين نامه همى پردخته شوديم».''}} | {{ب|''«به سال سيصد و هفتاد بوديم''|2=''كزين نامه همى پردخته شوديم».''}} | ||
هرچند طبق معمول، اين كتاب به اميرى كه سپهسالار ايران بوده تقديم شده است، اما قصد اصلى مؤلف گرفتن پاداش و صله نبوده است، بلكه سنت رايج آن عصر چنان بوده كه كتاب را بهترين يادگار مىدانستند و براى زنده ماندن نام و خدمت به مردم و به رحمت ياد كردن مؤلف بعد از مرگ بوده است. | هرچند طبق معمول، اين كتاب به اميرى كه سپهسالار ايران بوده تقديم شده است، اما قصد اصلى مؤلف گرفتن پاداش و صله نبوده است، بلكه سنت رايج آن عصر چنان بوده كه كتاب را بهترين يادگار مىدانستند و براى زنده ماندن نام و خدمت به مردم و به رحمت ياد كردن مؤلف بعد از مرگ بوده است. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۳: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''«من اين نامه به كام دل بگفتم''|2=''بسى علم اندر اين نامه نهفتم».''}} | {{ب|''«من اين نامه به كام دل بگفتم''|2=''بسى علم اندر اين نامه نهفتم».''}} | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
ویرایش