دانشنامه در علم پزشکی، کهن‌ترین مجموعه طبی بشعر فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۹: خط ۴۹:
{{ب|''«من اين گفتار را اندام دادم''|2=''و «دانشنامه» اول نام دادم».''}}
{{ب|''«من اين گفتار را اندام دادم''|2=''و «دانشنامه» اول نام دادم».''}}
{{ب|''در جواب هر سؤالى حاجت گفتار نيست''|2=''چشم بينا عذر مى‌خواهد لب خاموش را''}}
{{ب|''در جواب هر سؤالى حاجت گفتار نيست''|2=''چشم بينا عذر مى‌خواهد لب خاموش را''}}
{{پایان شعر}}
 


2. در اواخر كتاب:
2. در اواخر كتاب:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''«بينجاميد دانشنامه من''|2=''برآمد زو مراد و كامه من».''}}
{{ب|''«بينجاميد دانشنامه من''|2=''برآمد زو مراد و كامه من».''}}
{{پايان شعر}}
 
 
مؤلف، كار خود را در ماه شوال سال 367ق، آغاز نموده:
مؤلف، كار خود را در ماه شوال سال 367ق، آغاز نموده:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''«من اين را گفتم اندر ماه شوال''|2=''به شصت و سيصد و هفت آمده سال».''}}
{{ب|''«من اين را گفتم اندر ماه شوال''|2=''به شصت و سيصد و هفت آمده سال».''}}
{{پايان شعر}}
 
و در سال 370ق، آن را به پايان رسانده است:
و در سال 370ق، آن را به پايان رسانده است:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''«به سال سيصد و هفتاد بوديم''|2=''كزين نامه همى پردخته شوديم».''}}
{{ب|''«به سال سيصد و هفتاد بوديم''|2=''كزين نامه همى پردخته شوديم».''}}
{{پايان شعر}}
 


هرچند طبق معمول، اين كتاب به اميرى كه سپهسالار ايران بوده تقديم شده است، اما قصد اصلى مؤلف گرفتن پاداش و صله نبوده است، بلكه سنت رايج آن عصر چنان بوده كه كتاب را بهترين يادگار مى‌دانستند و براى زنده ماندن نام و خدمت به مردم و به رحمت ياد كردن مؤلف بعد از مرگ بوده است.
هرچند طبق معمول، اين كتاب به اميرى كه سپهسالار ايران بوده تقديم شده است، اما قصد اصلى مؤلف گرفتن پاداش و صله نبوده است، بلكه سنت رايج آن عصر چنان بوده كه كتاب را بهترين يادگار مى‌دانستند و براى زنده ماندن نام و خدمت به مردم و به رحمت ياد كردن مؤلف بعد از مرگ بوده است.
خط ۷۱: خط ۷۳:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''«من اين نامه به كام دل بگفتم''|2=''بسى علم اندر اين نامه نهفتم».''}}
{{ب|''«من اين نامه به كام دل بگفتم''|2=''بسى علم اندر اين نامه نهفتم».''}}
{{پايان شعر}}


== ساختار ==
== ساختار ==
۰

ویرایش