۰
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR12604J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
«دانشنامه در علم پزشكى»، اثرى است منظوم كه بهوسيله حكيم ميسرى سروده شده است. محتواى كتاب در علم پزشكى عملى است و قديمىترين كتاب شعر فارسى در طب است كه به دست ما رسيده است. با اينكه ناسخ، اين كتاب را در پايان، «طب منصورى» ناميده، اما در دو جاى كتاب نام آن «دانشنامه» ذكر شده است: 1. در اوايل كتاب: | «دانشنامه در علم پزشكى»، اثرى است منظوم كه بهوسيله حكيم ميسرى سروده شده است. محتواى كتاب در علم پزشكى عملى است و قديمىترين كتاب شعر فارسى در طب است كه به دست ما رسيده است. با اينكه ناسخ، اين كتاب را در پايان، «طب منصورى» ناميده، اما در دو جاى كتاب نام آن «دانشنامه» ذكر شده است: 1. در اوايل كتاب: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''«من اين گفتار را اندام دادم''|2=''و «دانشنامه» اول نام دادم».''}} | ||
{{ب|''در جواب هر سؤالى حاجت گفتار نيست''|2=''چشم بينا عذر مىخواهد لب خاموش را''}} | |||
|} | {{پایان شعر}} | ||
2. در اواخر كتاب: | 2. در اواخر كتاب: | ||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | [[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | ||
ویرایش