۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،چ' به '، چ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''فضائل القرآن و ما أنزل من القرآن بمكة و ما أنزل بالمدینة''' تألیف [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|محمد بن ایوب ابن ضریس بجلی]] | '''فضائل القرآن و ما أنزل من القرآن بمكة و ما أنزل بالمدینة''' تألیف [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|محمد بن ایوب ابن ضریس بجلی]] | ||
فضائل القرآن يكى از شعب و شاخههاى علوم قرآنى است كه در آن از فضائل و منافع قرآن، سورهها و آيات آن بحث مىشود.افرادى چون ابوعبيد قاسم بن سلام، محمد بن عثمان ابى شيبة، هشام بن عمار،أبى ابن كعب انصارى، على بن حسن فضال و [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|ابن ضريس]] | فضائل القرآن يكى از شعب و شاخههاى علوم قرآنى است كه در آن از فضائل و منافع قرآن، سورهها و آيات آن بحث مىشود.افرادى چون ابوعبيد قاسم بن سلام، محمد بن عثمان ابى شيبة، هشام بن عمار،أبى ابن كعب انصارى، على بن حسن فضال و [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|ابن ضريس]] در باب فضائل قرآن آثارى از خود بر جاى گذاشتهاند. | ||
[[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|ابن ضريس]]، ابوعبداللّه محمد بن ايوب بن ضريس بجلى(م 294 ق)كه يكى از حافظان و محدّثان اهل تسنن است كتاب خويش را بر مبناى روايات پيامبر(ص) و اصحاب آن حضرت نوشته است. | [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|ابن ضريس]]، ابوعبداللّه محمد بن ايوب بن ضريس بجلى(م 294 ق)كه يكى از حافظان و محدّثان اهل تسنن است كتاب خويش را بر مبناى روايات پيامبر(ص) و اصحاب آن حضرت نوشته است. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
سپس در جزء سوم كتاب به بيان فضايل برخى از سور قرآنى پرداخته است كه عبارتند از: فاتحة الكتاب، بقره، آية الكرسى، انعام، كهف، الم*تنزيل(سجده)،يس، دخان، واقعه، حشر، ملك، زلزال، توحيد و معوذتين.در اين بخش بابى را نيز به نقل رواياتى اختصاص داده كه در آنها از لسان پيامبر اكرم(ص) و صحابه آن حضرت فضائلى دربارۀ برخى سور قرآن بيان شده است.بعد از پايان بخش سوم سماعات جزء اول و جزء سوم كتاب آمده است. | سپس در جزء سوم كتاب به بيان فضايل برخى از سور قرآنى پرداخته است كه عبارتند از: فاتحة الكتاب، بقره، آية الكرسى، انعام، كهف، الم*تنزيل(سجده)،يس، دخان، واقعه، حشر، ملك، زلزال، توحيد و معوذتين.در اين بخش بابى را نيز به نقل رواياتى اختصاص داده كه در آنها از لسان پيامبر اكرم(ص) و صحابه آن حضرت فضائلى دربارۀ برخى سور قرآن بيان شده است.بعد از پايان بخش سوم سماعات جزء اول و جزء سوم كتاب آمده است. | ||
محقق كتاب كمبود بخش دوم كتاب را با گردآورى احاديثى كه در كنز العمال برهان فورى متوفاى سال 975 هجرى و [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] | محقق كتاب كمبود بخش دوم كتاب را با گردآورى احاديثى كه در كنز العمال برهان فورى متوفاى سال 975 هجرى و [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] [[سيوطى]] متوفاى سال 911 هجرى از [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|ابن ضريس]] نقل شده است، جبران كرده و در پايان اين نسخه آورده است.در اين قسمت فضائل سورههاى بقره، آل عمران، نساء، مائده، توبه، هود، ابراهيم، حجر، نحل،أحزاب، غافر،أحقاف، حديد، مزمل، زلزلة،إخلاص، فلق. | ||
علاوهبر اين محقق بابى را به ذكر دو سورة به نام «خلع» و «حفد» اختصاص داده است.به عقيدۀ اهل سنت اين دو سوره در مصحف [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] | علاوهبر اين محقق بابى را به ذكر دو سورة به نام «خلع» و «حفد» اختصاص داده است.به عقيدۀ اهل سنت اين دو سوره در مصحف [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و أبى ابن كعب موجود بوده و مشمول نسخ در تلاوت گشتهاند.اكثر علماى اهل سنت معتقدند كه بخشى از آيات، در قرآن ضبط نشده و از قرائت ساقط شده است و اينگونه آيات را نسخ شده مىنامند. | ||
بنابراين تلاوت قسمتى از آيات نسخ شده است كه البته اين عقيده از ديدگاه علماى شيعه مورد پذيرش نيست چرا كه التزام بدان قول به وقوع تحريف در قرآن كريم را نتيجه مىدهد در حاليكه عدم تحريف قرآن مورد اتفاق و اتحاد علماى شيعه مىباشد. | بنابراين تلاوت قسمتى از آيات نسخ شده است كه البته اين عقيده از ديدگاه علماى شيعه مورد پذيرش نيست چرا كه التزام بدان قول به وقوع تحريف در قرآن كريم را نتيجه مىدهد در حاليكه عدم تحريف قرآن مورد اتفاق و اتحاد علماى شيعه مىباشد. | ||
ویرایش