۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
#:الف)- در برخى از روايات و عهد قديم نام پدر ابراهيم تاروخ است، نه آزر؛ | #:الف)- در برخى از روايات و عهد قديم نام پدر ابراهيم تاروخ است، نه آزر؛ | ||
#:ب)- اطلاق كلمه اب بر آزر در قرآن، دليل بر اين نمىشود كه وى پدر واقعى ابراهيم باشد؛ زيرا عرب، عنوان اب را بر عمو نيز اطلاق مىكردند؛ چنانكه در قرآن اسماعيل كه عموى يعقوب مىباشد پدر يعقوب ناميده شده است <ref>بقره: 33</ref>؛ | #:ب)- اطلاق كلمه اب بر آزر در قرآن، دليل بر اين نمىشود كه وى پدر واقعى ابراهيم باشد؛ زيرا عرب، عنوان اب را بر عمو نيز اطلاق مىكردند؛ چنانكه در قرآن اسماعيل كه عموى يعقوب مىباشد پدر يعقوب ناميده شده است <ref>بقره: 33</ref>؛ | ||
#:ج)- اجداد پيامبر اسلام(ص) طبق شواهدى از قرآن <ref>شعرا: 219</ref> و روايات، همه موحد و مؤمن بودهاند و از آنجا كه پدر ابراهيم در سلسله نسب رسول اكرم(ص) قرار دارد، نمىتواند مشرك باشد؛ درحالىكه آزر مشرك بوده است؛ | #:ج)- اجداد پيامبر اسلام(ص) طبق شواهدى از قرآن <ref>شعرا: 219</ref>و روايات، همه موحد و مؤمن بودهاند و از آنجا كه پدر ابراهيم در سلسله نسب رسول اكرم(ص) قرار دارد، نمىتواند مشرك باشد؛ درحالىكه آزر مشرك بوده است؛ | ||
#:د)- طبق نص قرآن، حضرت ابراهيم در آخر عمرش براى پدر و مادرش از خداوند طلب مغفرت مىكند <ref>ابراهيم: 41</ref>؛ درحالىكه خداوند در قرآن آشكارا پيامبران و مؤمنان را از اينكه براى بستگان مشركشان طلب آمرزش نمايند، منع نموده است <ref>توبه: 113</ref>؛ بنابراين حضرت ابراهيم(ع) نمىتواند براى پدر مشرك، طلب آمرزش كند؛ در نتيجه آزر پدر واقعى و حقيقى ابراهيم نيست، بلكه عموى او و منجم نمرود بوده است <ref>ر.ك: مقاله ابراهيم، نوشته رحمتالله ضيايى ارزگانى، در دانشنامه كلام اسلامى، ج1، ص145</ref> | #:د)- طبق نص قرآن، حضرت ابراهيم در آخر عمرش براى پدر و مادرش از خداوند طلب مغفرت مىكند <ref>ابراهيم: 41</ref>؛ درحالىكه خداوند در قرآن آشكارا پيامبران و مؤمنان را از اينكه براى بستگان مشركشان طلب آمرزش نمايند، منع نموده است <ref>توبه: 113</ref>؛ بنابراين حضرت ابراهيم(ع) نمىتواند براى پدر مشرك، طلب آمرزش كند؛ در نتيجه آزر پدر واقعى و حقيقى ابراهيم نيست، بلكه عموى او و منجم نمرود بوده است <ref>ر.ك: مقاله ابراهيم، نوشته رحمتالله ضيايى ارزگانى، در دانشنامه كلام اسلامى، ج1، ص145</ref> | ||
#عجالم، همان بنوسالم هستند و به آنها «آل سالم» گفته نمىشود و «آل سالم» از جحافل هستند و اينان بنوسالم از عجالم هستند. مشايخ آنان عبارتند از: محمد بن احمد و محمد بن انعم و سعد بن محمد و آل عبدالله، شيخشان مقبل بن عبداللّه و ركّابه شيخشان على بن انعم است و او برادر محمد بن انعم شيخ بنىسالم نيست، بلكه اشتراك اسمى است... <ref>ر.ك: همان، ص140</ref> | #عجالم، همان بنوسالم هستند و به آنها «آل سالم» گفته نمىشود و «آل سالم» از جحافل هستند و اينان بنوسالم از عجالم هستند. مشايخ آنان عبارتند از: محمد بن احمد و محمد بن انعم و سعد بن محمد و آل عبدالله، شيخشان مقبل بن عبداللّه و ركّابه شيخشان على بن انعم است و او برادر محمد بن انعم شيخ بنىسالم نيست، بلكه اشتراك اسمى است... <ref>ر.ك: همان، ص140</ref> |
ویرایش