هنر بدیع
| هنر بدیع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طباطبایی، محمدرضا (نويسنده) |
| ناشر | دار العلم |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-9972-82-4 |
| موضوع | فارسی - بدیع |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ط2ﻫ9 3361 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هنر بدیع، اثر سید محمدرضا طباطبایی، یک دوره مسائل و قواعد علم بدیع با ذکر شواهد و مثال‌های ادبی از متون دینی، قرآن، روایات و دیوان‌های شعر فارسی و عربی است.
در میان رشته‌های گوناگون ادبیات (لغت، صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و انواع نثر و نظم)، بدیع از ظرافت و لطافت ویژه‌ای برخوردار است و به همین دلیل، نقش آن در ذوق‌آفرینی و شوق‌آوری، برجسته است. بدیع هم دانش است و هم هنر؛ زیرا هم دانش زیبایی‌شناسی سخن است و هم هنر زیباسازی آن. ویژگی زیبایی‌شناسی بدیع، پرده‌بردار از یکی از وجوه اعجاز قرآن کریم نیز هست؛ چنان‌که درخشندگی «نهج‌البلاغه» در آسمان بلاغت را نیز نشان می‌دهد[۱].
به اعتقاد نویسنده، خلأیی که در میدان بدیع به چشم می‌خورد، این است که بیشتر کتاب‌های بدیع، علاوه بر اینکه جامع نیست، عربی‌نویسان، مثال‌های لازم را از نظم و نثر عربی و فارسی‌نویسان مثال‌ها را از نظم و نثر فارسی آورده‌اند و جای کتابی که هم نسبتا جامع باشد و هم در مثال آوردن برای مطالب، از نمونه‌های عربی و فارسی بهره گرفته باشد و سبک نگارش آن نیز تا اندازه‌ای روان و امروزین باشد، تقریبا خالی است[۲].
نویسنده، معتقد است که شایسته نیست در فراگیری این علم، به متنی بسنده کنیم که به عربی نگاشته شده و در شواهد خود، از اشعار ناب فارسی بهره نجسته است؛ چنان‌که در حوزه‌های علمیه مرسوم است؛ یا آن را از کتابی بیاموزیم که به زبان فارسی است و از شواهد عربی که زبان اصلی این دانش و هنر است، بهره‌مند نیست؛ چنان‌که در دانشگاه‌های فارسی‌زبان رایج است. وی به‌منظور پر کردن این خلأ، اثر حاضر را با ویژگی‌های زیر، به رشته تحریر درآورده است:
- سبک نگارش آن روان است.
- مثال‌ها و نمونه‌های مذکور در کتاب، هم از زبان فارسی است و هم از عربی. نکته قابل توجه در این‌باره، آن است که این مثال‌ها، هم از نثر آورده شده و هم از نظم.
- به مثال‌های تکرارشده در کتاب‌های پیشین بسنده نشده، بلکه مثال‌هایی تازه در آن آورده شده و در اختیار خوانندگان قرار گرفته است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.