نيايش از ديدگاه عقل و نقل
نیایش از دیدگاه عقل و نقل، اثر حسن ممدوحی کرمانشاهی (1318- 1399ش)، کتابی است در تبیین مفهوم و ضرورت و اقسام دعا و نیز موانع اجابت آن.
| نيايش از ديدگاه عقل و نقل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ممدوحی، حسن (نويسنده) |
| ناشر | مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-09-0531-9 |
| موضوع | دعا - احادیث - دعا - فلسفه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | م8ن9 266 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب با پیشدرآمدی در توضیح اهمیت دعا آغاز و مطالب بدون تبویب و یا فصلبندی خاصی، در قالب عناوینی متعدد، عرضه شده است. نویسنده در ابتدا، به تعریف دعا از جنبههای مختلف، همچون: تعریف به خواص ماهوی، تعریف به طور وجود و تعریف به مصداق پرداخته[۱] و در ادامه، ضمن اشاره به ضرورت عقلی نیایش[۲] و پیشینه دعا[۳]، به معرفی اقسام دعا، شامل دعای لفظی (درخواست زبانی که با درخواست قلبی همراهی ندارد)، دعای مصداقی (دعایی که در آن زبان با قلب همراه بوده و ترجمان آن است)، دعای ملحون (گاهی دعاکننده در اثر ناآشنایی یا بیتوجهی، لفظ دعا را بهصورت غلط بهکار میبرد؛ درحالیکه درخواست روحی او خلاف آن را اراده کرده است)، دعای قلبی (دعایی که در آن، لفظ، وجود ندارد، بلکه فقط قلب متوجه خداوند است و پیوسته این ارتباط باطنی و راستین بین عبد و رب برقرار میباشد) و دعای تکوینی (دعایی که فقط نظام تکوین خواهان آن است)، همت گمارده است[۴].
به دنبال مطالب مذکور، از ارکان سهگانه دعا، سخن به میان آمده است که عبارتند از:
- جاذبه معنوی: جاذبه بین داعی و مدعو (دعاکننده و مخاطب دعا) که همان حالت دعا و ارتباط معنوی بین خالق و مخلوق است.
- شرایط دعاکننده: دعاکننده باید بهراستی خواهان و طالب باشد؛ چراکه باید زبان سر، ترجمان زبان دل باشد، ولذا قلب لاهی (بازیگر) و ساهی (غافل) نمیتواند داعی باشد.
- کسی که به درگاه او دعا میشود: انسان بداند که در دعا با چه کسی محشور است و خدای خود را بشناسد و دیگری را یار و شریک او قرار ندهد[۵].
از دیگر مطالب کتاب، میتوان به آثار و فواید دعا (همچون پر کردن خلأ فطری انسان، ارتباط با قدرت نامحدود، خداباوری، خودشناسی، آثار شگرف غیر قابل محاسبه، آشنایی با معارف بلند الهی و تربیت انسان کامل)[۶]، موانع دعا[۷] و زبان دعا[۸]، اشاره نمود.
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.