نقش مطبوعات خارج از کشور در گسترش روزنامهنگاری در ایران
نقش مطبوعات خارج از کشور در گسترش روزنامهنگاری در ایران تألیف محمد یادگاری (متولد ۱۳۲۰ش)، پژوهشگر؛ ترجمه ندا آذر (متولد ۱۳۷۲ش)، مترجم؛ کتابی تخصصی است که به بررسی تأثیر مطبوعات مهاجر ایرانی در پیشرفت و توسعه روزنامهنگاری در ایران میپردازد و نقش این نشریات را در شکلگیری جنبش مشروطه و تحولات اجتماعی ایران تحلیل میکند.[۱]
| نقش مطبوعات خارج از کشور در گسترش روزنامهنگاری در ایران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یادگاری، محمد (نویسنده) آذر، ندا (مترجم) |
| ناشر | ژرف |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۳ |
| چاپ | ۱ |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۸۹۲۵-۸۴-۵ |
| موضوع | روزنامهنگاری -- ایران -- تاریخ -- روزنامههای فارسی -- ایران -- روزنامههای فارسی -- کشورهای خارجی -- مطبوعات -- ایران -- تاریخ |
| تعداد جلد | ۱ |
| کد کنگره | PN ۵۳۳۹ /ی۲ن۸ ۱۳۹۳ |
ساختار
کتاب در هشت فصل اصلی به همراه پیشگفتار، نتیجهگیری، کتابشناسی و بخش تصاویر اسناد تنظیم شده است.
گزارش کتاب
کتاب «نقش مطبوعات خارج از کشور در گسترش روزنامهنگاری در ایران» اثر محمد یادگاری با ترجمه ندا آذر، پژوهشی عمیق در زمینه تاریخ مطبوعات ایران است که به بررسی نقش حیاتی مطبوعات مهاجر ایرانی در توسعه روزنامهنگاری در ایران میپردازد. این کتاب که در اصل پایاننامه دکتری نویسنده با عنوان "Emigrant press in the development of Iranian Journalism" بوده، به فارسی ترجمه شده است.
نویسنده در این اثر استدلال میکند که روزنامهنگاری ایرانی در دو جریان موازی شکل گرفته است: جریان اول با منشأ حکومتی که به همت ناصرالدین شاه ایجاد شد، و جریان دوم متأثر از مردم که توسط مهاجران ایرانی در ترکیه، مصر، هند، قفقاز و دیگر مناطق پایهگذاری شد. این پژوهش نشان میدهد که روزنامههای دولتی در دوران ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه فاقد قابلیتهای حرفهای روزنامهنگاری بودند و نمیتوان آنها را پیشگامان واقعی روزنامهنگاری در ایران دانست.
کتاب در هشت فصل سازماندهی شده است: فصل اول به پیدایش روزنامههای فارسی، فصل دوم به تاریخ سانسور در ایران، فصل سوم به گستره جغرافیایی مطبوعات مهاجر، فصل چهارم به روزنامه اختر به عنوان نماینده دانش و نفوذ اجتماعی، فصل پنجم به روزنامه قانون به عنوان روزنامهای سیاسی، فصل ششم به روزنامههای ثریا و پرورش با مواضع اجتماعی، فصل هفتم به روزنامه چهرهنما به عنوان روزنامه اجتماعی، و فصل هشتم به تأثیر مستقیم و غیرمستقیم مطبوعات خارج بر نشریات داخلی اختصاص دارد.
نویسنده نشریات ایرانی خارج از کشور را به چهار دسته تقسیم میکند: نشریات محلی، نشریات محلی با تمایل به تغییرات اجتماعی در ایران، روزنامههای کاملاً سیاسی، و روزنامههای علاقمند به فرهنگ و ادب ایران. در این کتاب، روزنامههای شاخصی مانند اختر (استانبول ۱۸۷۵)، قانون، ثریا و چهرهنما به تفصیل بررسی شدهاند.
این پژوهش نشان میدهد که مطبوعات ایرانی خارج از کشور مجرای ورود ایدههای جدید و فراخوان تغییرات سیاسی و اجتماعی در ایران بودند. این نشریات نه تنها به جنبش مشروطه کمک رساندند، بلکه آگاهیبخشی جدیدی نسبت به ریشههای مشکلات ایران فراهم آوردند. همچنین به دلیل نزدیکی جغرافیایی به اروپا، تحولی در شکل و تکنیک روزنامهنگاری ایجاد کردند.
کتاب با شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۹۲۵-۸۴-۵ و در ۱۹۲ صفحه توسط انتشارات ژرف در تهران منتشر شده و منبع ارزشمندی برای پژوهشگران تاریخ مطبوعات، روزنامهنگاری و تحولات اجتماعی ایران به شمار میرود.[۲]
پانويس
- ↑ ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات
- ↑ ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات