قوائم الأنوار و طوالع الأسرار در روش سیر و سلوک
| قوائم الأنوار و طوالع الأسرار در روش سیر و سلوک | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی (نويسنده)
محمودی، خیرالله (مصحح) نیری، محمد یوسف (مقدمه‌نويس) |
| ناشر | دريای نور |
| مکان نشر | ایران - شیراز |
| سال نشر | 1383ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-91843-8-4 |
| موضوع | آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - شعر فارسی - قرن 13ق. - میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی، - 1286ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9ق9م 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قوائم الأنوار و طوالع الأسرار ، اثر میرزا ابوالقاسم حسینی شریفی ذهبی (1215-1286ق)، معروف به میرزابابا و متخلص به راز شیرازی، یکی از آثار برجسته عرفان شیعی و مشتمل بر دستورهای سیر وسلوک برای سالکان طریق الهی است. کتاب با مقدمه، تصحیح و توضیح خیرالله محمودی منتشر شده است.
نام اولیه کتاب، «شرائط الطريقة و معارف الحقيقة» بوده است که مؤلف بعد از نوشتن چند برگ، با الهام، نام آن را به قوائم الأنوار و طوالع الأسرار تغییر می‌دهد. وی می‌گوید: پس ای سالک سبیل الهی، بدان که از محاسن این رساله شریف آن است که در اول رساله نام گذاردم آن را از جانب خود به شرائط الطريقة و معارف الحقيقة و پس از نوشتن چند برگ آن باطناً از سروش غیبی مأمور شدم که نام گذارم آن را به قوائم الأنوار و طوالع الأسرار[۱].
این رساله در حقیقت دستورالعمل سلوکی است برای سالکان طریق الهی که سالک با عمل کردن به دستورهای مندرج در آن، به سرمنزل مقصود خواهد رسید. راز، کتاب قوائم الأنوار را در سال 1282ق، در سن هفتادسالگی تألیف کرده است.
میرزابابا در سفری که به مشهد مقدس می‌کند، در تهران با جمعی از طلاب و سالکان طریق الی الله ملاقات می‌کند و چون درمی‌یابد که این افراد تشنه حقیقت می‌باشند، به خواهش جمعی از آنها اقدام به تألیف قوائم الأنوار می‌کند، تا دستورالعملی برای سالکان و طلاب طریقت الهی باشد[۲].
کتاب دارای یک مقدمه و سه شطر و یک خاتمه است. راز شیرازی در بیان مطالب بعد از طرح موضوع و توضیح درباره آن، آیات متعددی از قرآن را به‌عنوان سند ذکر می‌کند و به نقل احادیث درباره آن موضوع می‌پردازد، سپس ریاضات و مجاهدات سلوکی خود و دیگر عرفا را به‌عنوان شاهد ذکر می‌کند. وی برای شرح مطالب خود از اشعار شاعران پارسی‌گو مثل حافظ، مولوی، سنایی، سعدی، شبستری و به‌ویژه از مثنوی سبع المثانی نجیب‌الدین رضا جوهری استفاده می‌کند[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه مصحح کتاب.
- محمودی، خیرالله، «معرفی کتاب قوائم الأنوار و طوالع الأسرار»، آینه پژوهش، مرداد و آبان 1386، شماره 105 و 106، ص115 تا 118.