فوائد أبيبكر العكري
| فوائد أبي بکر العکري | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زنبری عکری، محمد بن بشر (نويسنده)
ابن ابیالحدید، محمد بن احمد (سایر) حسن، رامز حاج (محقق) بشری، محمد (محقق) ابو زید، احمد (ناظر) |
| عنوانهای دیگر | الجزء الفوائد ابی بکر العکری ** جزء فیه من فوائد ابی بکر العکر |
| سال نشر | 1436ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث اهل سنت - قرن 4ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9ق9ز 122 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فوائد أبيبكر العكري، مجموعهای است از احادیث ابوبکر محمد بن بشر زنبری عکری (248-332ق) با روایت ابوبکر محمد بن عثمان بن ابیالحدید از وی.
اثر حاضر، یکی از کتابها مهم و مفید برای طلاب و دانشپژوهان بوده و اهمیت آن در این است که بیش از صد حدیث مرفوع مسند به پیامبر(ص) را در خود جای داده است که برخی از این احادیث، منحصر به همین کتاب میباشد[۱].
کتاب با مقدمهای از محققان آغاز گردیده که در آن، ضمن شرح حال کوتاه عکری، توضیحات مختصری نیز پیرامون کتاب و نسخ خطی آن، ارائه شده است. مطالب کتاب، دربردارنده حدود 119 روایت و خبر میباشد که در حدود 105 روایت از آنها، احادیث مرفوعی است که به پیامبر(ص) منتهی میشود و بیشتر آنها، در صحیحین و برخی از سنن و کتب حدیثی معتبر، آمده است. از مجموع این روایات، 11 روایت از سخنان امام شافعی و در فضایل او بوده و دو اثر، از داود طایی و زید بن اسلم میباشد. تمامی این احادیث و اخبار را ابوبکر عکری با سند خود روایت کرده و در مورد هیچیک از آنها، سخن خاصی نگفته است[۲].
نخستین روایت کتاب، حدیثی است از ابونصر حسین بن محمد بن طلاب، از ابوبکر محمد بن احمد بن عمر بن ابیالحدید، از ابوبکر محمد بن بشر زنبری عکری، از عبدالله بن محمد بن سعید بن حکم بن ابیمریم، از محمد بن یوسف فریابی، از سفیان، از سلمة بن کهیل، از هلال بن یساف، از سمرة بن جندب از پیامبر(ص) که فرمودند: «أفضل الكلام أربع لا يضرك بأيهن بدأت: سبحان الله و الحمد لله و لا اله إلا الله و الله أكبر»[۳]؛ بهترین کلمات چهار کلمه هستند که فرقی نمیکند با کدام شروع کنی: سبحان الله، الحمد لله، لا إله إلا الله و الله أكبر.
در روایتی دیگر با سند، چنین آمده است: «كان رسولالله(ص) إذا أصبح، قال: «أصبحنا علی فطرة الإسلام و كلمة الإخلاص و دين نبينا محمد(ص) و ملة إبراهيم حنيفا مسلما و ما كان من المشركين»»[۴]؛ هرگاه پیامبر(ص) شب را به صبح میآوردند، میفرمودند: «بر فطرت اسلام، کلمه توحید، دین پیامبرمان محمد(ص) و دین ابراهیم که مسلمانی موحد بود و از مشرکان نبود، وارد صبح شدیم».
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.