شرح الکافية البديعية في علوم البلاغة و محاسن البدیع
شرح الکافية البديعية في علوم البلاغة و محاسن البدیع | |
---|---|
پدیدآوران | صفیالدین حلی، عبدالعزیز بن سرایا (نويسنده) نشاوی، نسیب (محقق) |
ناشر | دار صادر |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1412ق - 1992م |
چاپ | 2 |
شابک | - |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ع4ص7 189 PN |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح الکافية البديعية في علوم البلاغة و محاسن البدیع عنوان اثری است از صفيالدين عبدالعزيز بن سرايا بن علي حلي(677-750 ه.) درعلوم بلاغی ادبیات عربی(معانی، بیان و بدیع).
این اثر، مشتمل بر قصیدهای در 145 بیت از بحر بسیط است و حاوی شرحی است متضمن 140 باب از انواع بدیع و بلاغت. از این قصیده، کتابی ارزشمند و دارای روش دقیق تألیف شده است. حلی در مقدمه از هدف از تألیف آن سخن گفته و مصادر کتاب را در خاتمه ذکر کرده.[۱]
از جمله اهداف وی، شناخت وجه اعجاز قرآن کریم، شناخت کلام پیامبر(ص) که دلالت بر نبوتش دارد، مدح پیامبر(ص) با قصیدهای طولانی، اتمام تلاشهای علما در وضع تصور نهایی علم بدیع.
حلی مراحلی که تألیف بدیعی طی کرده را بیان کرده است سپس فضل خودش را در این زمینه بیان میدارد که این موارد را به 140 نوع رسانده است.[۲]
شیوه ارائه مطالب توسط حلی در این کتاب بر این اساس است: ابتدا عنوان نوع بدیعی که آن را مصطلح کرده روشن مینماید. سپس بیتی از قصیده بدیعیه از نظمش در مدح رسول اکرم(ص) یا اصحاب و احیانا غیر آنان را ذکر میکند. پس از آن، در چند سطر به تعریفی مختصر از مصطلح بدیعی مورد نظرش میپردازد که عمدتا از اقوال مؤلفان پیشین مشتق شده است و در آخر به ذکر شواهد و قرائن برای مطلب مورد نظرش میپردازد و ترتیبش در این مورد ابتدا به ذکر آیه یا حدیث نبوی است و سپس با شعر و نثر.[۳]
در پایان کتاب به معرفی سی اثر و تعدادی شخصیت مرتبط با این علم میپردازد.
فهرست محتوا، شواهد قرآنی، روایات، شواهد شعری، اعلام و قبایل، کتابنامه و مصادر تحقیق در پایان کتاب آمد ه است.
پانویس
منبع مقاله
مقدمه کتاب.