زنگ و صیقل و آینه تحلیل طنزهای مولانا در مثنوی
زنگ و صیقل و آینه تحلیل طنزهای مولانا در مثنوی تألیف محمدزمان چوبندیان، این کتاب؛ طنزها و هزلهای شش دفتر مثنوی را به همان ترتیب دفاتر شش گانه استخراج و عیناً نقل کرده و در ذیل هر مورد تفسیرهایی نیز بر آنها افزوده است. در تحلیلها و تفسیرها عمدا از مآخذ و منابع حکایات سخن گفته و اغلب به تفاوت طنز و هزل و مرز میان آن دو اشاره نموده و همچنین اهداف و مقاصد مولانا را از بیان داستانهای طنز و هزل تشریح کرده و در عین حال متذکّر شده است که این تحلیلها نظر شخصی وی است و هیج اصراری بر صحت و قطعیت آنها ندارد. در این اثر از منابع بسیاری استفاده نموده و خصوصاً از شرح جامع کریم زمانی و بحر در کوزۀ زرینکوب به عنوان دو بازوی این پژوهش نامبرده است.
| زنگ و صیقل و آینه تحلیل طنزهای مولانا در مثنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | چوبندیان، محمدزمان (نویسنده) |
| ناشر | انتشارات ترفند |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1387 |
| چاپ | اول |
| موضوع | لطیفهها مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق,مثنوی - نقد و تفسیر مولوی، جلالالدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق,قرن ۷ق. - تاریخ و نقد طنز فارسی,شعر فارسی - قرن ۷ق. - تاریخ و نقد |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۱/چ۹ز۸ |
نگارنده در پیشگفتار مینویسد: در واپسین روزهایی که این نوشته به سامان میرسیده به کتاب تلخند مهدی برهانی دست مییابد و آنچه او میخواسته آن را در تلخند یافت نموده و در نتیجه از چاپ کتاب خود منصرف شده است. اما به تشویق اهل نظر و دیگر به دلیل اینکه تلخند پیش از شرح جامع و بحر در کوزه نگارش شده، ولی این اثر مبتنی بر تحقیقات آن دو کتاب است سرانجام به چاپ این نوشتار اقدام میکند. در این پژوهش بیش از هفتاد حکایت طنز و هزل نقل و تفسیر شده و در پایان کتاب فهرست پنجاه منبع به عنوان مآخذ آمده است. [۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص220-221
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.