بیهقی نیشابوری کیدری، محمد بن حسین

    از ویکی‌نور
    NUR00024.jpg
    نام بیهقی نیشابوری کیدری، محمد بن حسین
    نام‎های دیگر ابوالحسن محمد بن حسين بن تاج الدين حسن بن زين الدين محمد بن حسين بن ابي المحامد بيهقي نيشابوري/ نيسابوري کيدري/ کيذري

    ب‍ي‍ه‍ق‍ي‌ ک‍ي‍دري‌، ق‍طب‌ ال‍دي‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    ب‍ي‍ه‍ق‍ي‌ ن‍ي‍ش‍اب‍وري‌ ک‍ي‍دري‌، اب‍و ال‍ح‍س‍ن‌

    ب‍ي‍ه‍ق‍ي‌ ن‍ي‍ش‍اب‍وري‌ ک‍ي‍دري‌، ق‍طب‌ ال‍دي‍ن‌

    ق‍طب‌ ال‍دي‍ن‌ ک‍ي‍دري‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ح‍س‍ي‍ن‌

    ک‍ي‍دري‌ ب‍ي‍ه‍ق‍ي‌، ق‍طب‌ ال‍دي‍ن‌

    ک‍ي‍ذري‌ ب‍ي‍ه‍ق‍ي‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ح‍س‍ي‍ن‌

    نام پدر اوحدالدین حسین قزوینی
    متولد
    محل تولد احتمالا بیهق خراسان
    رحلت زنده در 576ق
    اساتید فضل بن حسن طبرسی

    محمد بن سعید بن هبةالله راوندی

    نصیرالدین ابوطالب عبدالله بن حمزة بن عبدالله طوسی شارحی مشهدی

    برخی آثار إصباح الشيعة بمصباح الشريعة

    حدائق الحقائق في شرح نهج‌البلاغة

    دیوان امام علی(ع)

    کد مؤلف AUTHORCODE00024AUTHORCODE

    محمد بن حسین بیهقی نیشابوری کیدری (زنده در 576ق)، فقیه، ادیب و شاعر ایرانی قرن ششم.

    نام و زادگاه

    قطب‌الدین بیهقی کیدری چنان‌که از نسبتش پیداست از مردم ناحیه بیهق خراسان است که‌ به‌ویژه‌ در‌ دوران زندگی او در قرن ششم، محیطی آکنده از باورهای شیعی‌ بود‌. متأسفانه از زندگی وی، آگاهی چندانی در دست نیست و نام و مشخصاتش را با اختلاف ضبط کرده‌اند، ولی‌ گویا نام صحیح او این است: ابوالحسن محمد بن حسین بن تاج‌الدین‌ حسن‌ بن زین‌الدین محمد بن حسین بن ابی‌المحامد بیهقی نیشابوری[۱].

    جایگاه کیدری

    شیخ‌ منتجب‌‌الدین در «الفهرست» از قطب‌الدین‌ محمد‌، پسر شیخ امام اوحدالدین حسین قزوینی که فقیه صالحی بوده، یاد کرده‌ و نام‌ او از همین «الفهرست» به «أمل‌ الآمل» شیخ حر عاملی‌ راه‌ یافته و سید بحرالعلوم نیز از‌ طریق‌ منتجب‌الدین، از وی یاد نموده و احتمال داده که او و قطب‌الدین کیدری‌ که‌ «الفهرست» از او احکام فقهی‌ را‌ نقل می‌کند‌ (و همان‌ شخص موردبحث ماست‌)، یک‌ تن باشند.

    احتمال یکی بودن قطب‌الدین قزوینی و قطب‌الدین کیدری درست به‌ نظر‌ نمی‌رسد، ولی چه‌بسا‌ علت‌ مشتبه شدن‌ کیدری‌ با‌ کندری، آن باشد که‌ قطب‌الدین محمد قزوینی یادشده، اهل قریه کندر قزوین بوده و نزد قدما به کندری‌ مشهور‌ بوده است[۲].

    شیوخ و اساتید

    1. نصیرالدین ابوطالب عبدالله بن حمزة بن عبدالله طوسی شارحی مشهدی؛
    2. فضل بن حسن طبرسی؛
    3. فضل‌الله بن علی هبة‌الله معروف به ضیاءالدین ابی‌الرضا حسنی راوندی کاشانی؛
    4. محمد بن سعید بن هبةالله راوندی[۳].

    آثار

    1. إصباح الشيعة بمصباح الشريعة؛
    2. أنوار العقول من أشعار وصي الرسول؛
    3. البراهين الجلية في إبطال الذاوت الأزلية؛
    4. تنبيه الأنام لرعاية حق الإمام؛
    5. حدائق الحقائق في دقائق أفصح الخلائق؛
    6. الحديقة الأنيقة؛
    7. الدرر في دقائق علم النحو؛
    8. شرح الإيجاز في النحو؛
    9. شريعة الشريعة؛
    10. كفاية البرايا في معرفة الأنبياء؛
    11. لب الألباب في بعض مسائل الكلام؛
    12. مباهج المهج في مناهج الحجج[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: جهان‌بخش، جویا، ص160
    2. ر.ک: همان، ص‌161؛ بهادری، ابراهیم، ص8
    3. ر.ک: بهادری، ابراهیم، ص9-10
    4. ر.ک: همان، ص10-12

    منابع مقاله

    1. بهادری، ابراهیم، «إصباح الشيعة بمصباح الشریعة»، تألیف قطب‌الدین بیهقی کیدری، مؤسسه امام صادق(ع)، قم، چاپ اول، 1416ق.
    2. جهان‌بخش، جویا، «قطب‌الدین کیدری و «أنوار العقول» (به‌مناسبت تصحیح تازه کتاب)»، علوم حدیث، تابستان 1378، شماره 12.

    وابسته‌ها