التلقي للصحيفة السجادية
| التلقي للصحيفة السجادية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جدیع، حیدر محمود شاکر (نويسنده) العتبة الحسینیة المقدسة. قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة. شعبة الدراسات و البحوث الإسلامیة (تهيه کننده) |
| عنوانهای دیگر | دراسة تطبیقیة في النقدر العربي الحدیث |
| ناشر | العتبة الحسينية المقدسة. قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة |
| مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
| سال نشر | 1436ق - 2015م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع8 ص301 128/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التلقي للصحيفة السجادية؛ دراسة تطبيقية في النقد العربي الحديث، تألیف نویسنده معاصر، حیدر محمود شاکر جدیع، در موضوع تلقّی (دریافت و فهم) صحیفه سجادیه امام سجاد(ع)، به بررسی نمونههایی از متلقیان برجسته در فهم این اثر پرداخته است.
هدف نگارش
هدف اصلی نگارش کتاب، تقویت و تعمیق دیدگاه نقدی حول «تلقّی» صحیفه سجادیه است.
ساختار کتاب
کتاب مشتمل بر مقدمه و چهار فصل است که فصل اول به مباحث تمهیدی اختصاص دارد.
گزارش محتوا
فصل اول کتاب، با عنوان «تمهید»، به بررسی تاریخچه و چگونگی دریافت و تداول صحیفه سجادیه در طول اعصار میپردازد. این فصل، تلقّی خارجی این اثر ارزشمند را مورد مطالعه قرار میدهد و سیر نورافشانی صحیفه سجادیه از زمان خود امام سجاد(ع) تا به امروز را نشان میدهد[۱].
در این فصل، به بررسی اولین دریافتکنندگان، راویان سند، نسخههای خطی موجود در کتابخانههای مختلف، متلقّیان مترجم، متلقیان شارح، متلقیان گزینشگر و متلقیان محقق صحیفه پرداخته شده است. هدف این فصل، نمایان ساختن جایگاه و ارزش تاریخی متن صحیفه از طریق بررسی چرخش و رواج آن در میان متلقّیان در زمانها و مکانهای مختلف است.
فصل دوم، اولین بخش کاربردی کتاب است و «المتلقي الأنموذجي للصحيفة السجادية» (متلقّی نمونه صحیفه سجادیه) نام گرفته است. در این فصل، پژوهش بر روی «متلقّی نمونه صحیفه سجادیه» تمرکز دارد؛ به این معنی که چگونه برخی از متلقّیان برجسته و شناختهشده با این متن تعامل کرده و تفسیری نمونهای از آن ارائه دادهاند. در این فصل، مطالعه موردی بر روی سه نفر از متلقّیان خاص، شامل محمد بن محمد دارابی (متوفی 1083ق)، سید محمدباقر موسوی حسینی شیرازی (متوفی 1240ق) و صالح جاسم طایی (بهعنوان متلقّی معاصر) از طریق بررسی شرحها و آثارشان صورت گرفته است[۲]. هدف این تحلیل، رصد و شناسایی ویژگیها و رویکردهای مشخص هریک از این متلقّیان نمونه در مواجهه با صحیفه سجادیه است.
فصل سوم، درباره متلقّیان قدیم صحیفه سجادیه، چون: شیخ بهایی (متوفی 1030ق)، سید محمدباقر داماد (متوفی 1041ق) و سید نعمتالله جزایری (متوفی 1112ق) است. این فصل نشان میدهد که چگونه متلقّی قدیم، صحیفه را در سطوح گوناگون فهمیده و تفسیر کرده است و بر تعامل مستقیم و درونی متلقّی با متن و تأثیری که متن بر او میگذارد، تمرکز دارد.
در فصل آخر کتاب، به بررسی تلقی ملتقیان جدید، چون: سید علیاکبر قرشی در کتابش «المفهرس لألفاظ الصحيفة السجادية»، شیخ محمدحسین مظفر در «الدليل إلی موضوعات الصحيفة السجادية» و شیخ محمدجواد مغنیه در «في ظلال الصحيفة السجادية» و... پرداخته است[۳].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.