اسماء و صفات الهی در آثار عطار نیشابوری
| اسماء و صفات الهی در آثار عطار نیشابوری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شیرعلی مهرآیین، حمیدرضا (نویسنده) |
| ناشر | اطلاعات |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| شابک | 978-600-435-080-8 |
| موضوع | عطار، محمد بن ابراهیم، ۵۳۷؟ - ۶۲۷؟ق. - نظریه درباره خدا - نامها,عطار، محمد بن ابراهیم، ۵۳۷؟ - ۶۲۷؟ق. - نظریه درباره خدا - صفات,شعر فارسی - قرن ۶ق. - تاریخ و نقد,خدا - نامها - شعر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۵۰۵۷/ن۲ش۹ ۱۳۹۶ |
اسماء و صفات الهی در آثار عطار نیشابوری تألیف حمیدرضا شیرعلی مهرآیین؛ این کتاب پژوهشی است در بررسی و تحلیل اسماء و صفات الهی در آثار فریدالدین عطار نیشابوری که نشان میدهد چگونه مفاهیم عرفانی و الهیاتی در شعر این عارف بزرگ تجلی یافته است.
ساختار
کتاب در 296 صفحه و در چهار فصل اصلی تنظیم شده است: مباحث نظری اسماء و صفات، اعتقادات عطار، اسماء و صفات در آثار عطار، و نتیجهگیری.
گزارش کتاب
کتاب «اسماء و صفات الهی در آثار عطار نیشابوری» به قلم حمیدرضا شیرعلی مهرآیین، پژوهشی عمیق در زمینه بازتاب مفاهیم الهیاتی در آثار عطار است. نویسنده در این اثر نشان میدهد که چگونه عطار نیشابوری، به رغم شهرتش به سادهگویی و عامهپسندی، از عمیقترین مفاهیم عرفانی و الهیاتی در آثار خود بهره برده است.
این کتاب با بررسی جامع آثار اصلی عطار شامل دیوان اشعار، منطقالطیر، مصیبتنامه، اسرارنامه، الهینامه، مختارنامه و تذکرةالاولیاء، به تحلیل نظاممند اسماء و صفات الهی در این آثار پرداخته است. نویسنده ابتدا مباحث نظری درباره اسماء و صفات را مطرح کرده، سپس به بررسی دیدگاههای خاص عطار در این زمینه میپردازد.
یکی از یافتههای مهم این پژوهش نشان دادن تأثیرپذیری عطار از آموزههای قرآنی درباره اسماء الهی است. نویسنده با استناد به اشعاری مانند «اولش اسما همه تعلیم داد/ وز مسمی آخرش تعظیم داد» از مصیبتنامه، به تحلیل نگاه عطار به مسئله تعلیم اسماء به آدم(ع) پرداخته است.
کتاب همچنین به این پرسشهای اساسی پاسخ میدهد: میزان حضور اسماء و صفات الهی در آثار عطار چقدر است؟ آیا عطار به قاعده توقیفیت اسماء پایبند بوده؟ و آیا در آثار او اسم یا صفتی ناقض ادب الهی یافت میشود؟
این اثر منبعی ارزشمند برای پژوهشگران عرفان اسلامی، ادبیات عرفانی و الهیات است و نشان میدهد که آثار عطار نه تنها از غنای ادبی، بلکه از عمق الهیاتی قابل توجهی برخوردار است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات