إختلاف القراء السبعة في الیاءات و التاءات و النونات و الباءات و الثائات
| إختلاف القراء السبعة في الیاءات و التاءات و النونات و الباءات و الثائات | |
|---|---|
| پدیدآوران | ابن غلبون، عبدالمنعم بن عبیدالله (نويسنده) عمر، حسن (محقق) |
| سال نشر | 1416ق - 1995م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 9960-05-279-6 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2الف3 75/35 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اختلاف القراء السبعة في الياءات و التاءات و النونات و الباءات و الثاءات، اثر ابوالطیب عبدالمنعم بن غلبون، در موضوع اختلاف قرائت قاریان هفتگانه مشهور در بخشی از حروف قرآن (یاء، تاء، نون، باء و ثاء) و وجوه قرائت قراء، تعلیل و مستندات آنها است[۱].
انگیزه
مصنف انگیزه خود را تألیف کتابی میشمارد که اختلاف قاریان هفتگانه را در این چند حرف قرآن، بهطور مختصر نشان دهد تا دسترسی به قرائتها آسان و پرفایده باشد[۲].
نام کتاب
نساخ نسخه خطی کتاب با توجه به گفتار خود ابن غلبون در بیان انگیزه نگارش کتاب، نام یادشده را برای کتاب انتخاب کردهاند[۳].
نسبت کتاب به ابن غلبون
مصادری که زندگینامه ابوالطیب را نگاشتهاند، به این کتاب اشارهای نکرده و در نتیجه به وی نسبت ندادهاند، اما دلایل بسیاری بر انتساب کتاب به وی وجود دارد که محقق آنها را یادآور شده است[۴].
روش و محتوا
نویسنده، سورهبهسوره اختلاف قاریان را در این چند حرف از سوره بقره آغاز کرده و تا پایان قرآن، آیاتی را که در این حروف اختلاف قرائت داشتهاند، بررسی کرده است. در ابتدای هر سوره موارد اختلاف در این حروف را شمارش کرده و سپس بهطور گسترده به تکتک موارد قرائت، آیهبهآیه، با بیان علت آن میپردازد. بدین ترتیب تمام موارد را بررسی میکند. فقط آیه 19 سوره زخرف فراموش شده است[۵].
مصنف در این بررسی، اقدام به ترجیح، اختصار یا جانبداری هیچیک از قرائتها نمینماید و این همان روشی است که شیخ وی ابن خالویه در کتاب الحجة في القراءات السبع و شاگرد وی ابومحمد مکی در الكشف عن وجوه القراءات السبع و عللها و حججها انجام دادهاند[۶].
فعالیت محقق
محقق در مقدمه به بیان مقصود از اختلاف قرائت، زندگینامه قاریان هفتگانه و راویان آنها پرداخته، سپس به شرح زندگینامه مؤلف، جایگاه علمی، آثار، شیوخ، شاگردان و توصیف دو نسخه خطی همت میگمارد. وی در پاورقی به مصادر اقوال و اشعار و توضیح برخی موارد میپردازد.
همچنین فهرست آیات، احادیث، ابیات شعر، اعلام، اماکن و جهات، فرق و جماعات، مصادر و مراجع و موضوعات را مرتب کرده است.
پانویس
منابع مقاله
تقدیم، الملخص و مقدمه تحقیق.