أسماء خيل العرب و فرسانها (ابن اعرابی)
أسماء خيل العرب و فرسانها، از آثار حافظ، شاعر، اديب، واژهشناس، نحوى و نسبشناس قرن دوم و سوم هجری قمری، ابوعبدالله محمد بن زیاد اعرابی مشهور به ابن اعرابی (150- 231ق)، است که به بررسی اسامی اسبهای جهان عربزبان و اسبسواران مشهور در جاهلیت و اسلام میپردازد.
| أسماء خيل العرب و فرسانها(ابن اعرابی، محمد بن زیاد) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد (نويسنده) احمد، محمد عبد القادر (محقق) |
| سال نشر | 1404ق - 1984م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اسبهای عربی - نامها - اسب در ادبیات عربی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 5الف2الف 293 SF |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
درباره نسخه
- ازآنجاکه پیشازاین نسخهای از این کتاب با عنوان أسماء خيل العرب و فرسانها معرفی شده، در اینجا تفاوت نسخه و برخی از مطالب ناگفته مطرح میشود.
- نسخه قبلی را شرکة نوابغ الفکر (مصر) سال 1429ق در 48 صفحه منتشر کرده است.
- نسخه کنونی را مکتبة الدکتور مروان العطیة (مکتبة النهضة المصریة) سال 1404ق در 255 صفحه عرضه کرده است.
- نسخه فعلی با تصحیح و تحقیق پژوهشگر معاصر، محمد عبدالقادر احمد انتشار یافته است ولی نسخه قبلی تصحیح و تحقیق نشده و منابع مطالب، معین نگشته است.
- محمد عبدالقادر احمد مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند بر این کتاب افزوده و شخصیت و آثار ابن اعرابی و همچنین ویژگیها و روش اثر حاضر را با دقت شناسانده و منابع مباحث ذکرشده را مشخص کرده است.
هدف و روش
- ابن اعرابی از شخصیتهای مکتب کوفه در قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری قمری است که در زمینه اسب به نگارش پرداختند و هیچ دانشوری بر او در این موضوع پیشی نگرفته است جز ابن کلبی (متوفای 204ق) در کتاب أنساب الخیل في الجاهلیة و الإسلام و ابوعبیده معمر بن مثنی (متوفای 209ق) در کتاب خودش الخیل و أصمعی (متوفای 215ق) نیز در کتاب خود الخیل.
- ابن اعرابی افزون بر آوردن مطالب پیشینیان درباره خیل (مباحث نسبشناسانه ابن کلبیو واژهشناسانه ابوعبیده و أصمعی)، به جنبه ادبی و آوردن شواهد شعری فراوان، اهتمام ورزیده و اسامی اسبان عربی را همراه با انتساب آن به قبیلههایشان آورده و اخبار آن را مطرح کرده است و کتاب ابن اعرابی از منابع قدیمی در این موضوعات و در جهت آشنایی با اسامی اسبسواران قبائل و معرکهها و حوادث آن شمرده میشود. [۱]
نمونه مباحث
- جعفر بن ابیطالب (مشهور به جعفر طیار) اسبی مؤنّث و بور (سرخ مایل به زرد یا سرخ و سفید) به نام «سَبحه» داشت که سوار بر آن در غزوه موته شهید شد، خدا رحمتش کناد و...[۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.