محقق داماد، سید محمد

محقق داماد، محمد

نام	محقق داماد، محمد
نام‌های دیگر	سید محمد محقق احمدآبادى یزدى میرزا محمد یزدی
نام پدر	حاج سید جعفر موسوى
متولد	1325ق
محل تولد	احمدآباد اردکان یزد
رحلت	1388ق
اساتید	عبدالکریم حائری یزدی سید محمدتقى خوانسارى
برخی آثار	کتاب الخمس (للمحقق الداماد) کتاب الصلاة (محقق داماد)
کد مؤلف	AUTHORCODE00174AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، محقق داماد (ابهام زدایی) را ببینید.

سید محمد موسوى (1325-1388ق)، معروف به محقق داماد از فقیه، اصولی، استاد حوزه علمیه، از فقهای سده چهاردهم هجری، داماد آیت‌الله عبدالکریم حائری یزدی

ولادت

او در سال 1325ق در یک بیت رفیع علمى و ولائى در احمد آباد یزد، پا به عرصه حیات نهاد.

والد عالیقدرش مرحوم آقاى حاج سید جعفر موسوى، یکى از ارادتمندان و شیفتگان مقام شامخ اهل‌بیت عصمت و طهارت بود و بارها به عتبات عالیات تشرف پیدا کرده بود. در آخرین سفرى که با پاى پیاده عازم دیار دوست بود، روح خدا جویش به ملکوت اعلى پیوست و کودک هنوز از مادر متولد نگردیده بود.

سید محمد تحت حمایت و عنایت مادر پارسا و عفیفه‌اش تربیت و پرورش مى‌یافت که داغ مادر را نیز به زودى بر دل گرفت و با کوله‌بارى از غم و اندوه به تحصیلات مقدماتى پرداخت.

تحصیلات

مدت کوتاهى در اردکان تحصیل نمود و سپس عازم یزد گردید و نزد اساتید نامدار آن سامان به تحصیل مقدمات علوم و سطوح و مقدارى از قوانین پرداخت، و با صلاحدید یکى از اساتیدش عازم حوزه علمیه قم گردید.

ایشان در سال 1341ق، یعنى در حدود 16 سالگى به دروس اساتید بزرگ حوزه علمیه قم راه یافته و تلمّذ نموده است، و استعداد درخشان خود را در این محاضر منور نشان داده است. وى بیشترین بهره را از محضر مؤسس حوزه علمیه قم، عبدالکریم حائری یزدی برده‌اند، و در اثر احساس لیاقت و استعداد شاگرد، مورد عنایت و توجه خاص استاد عالیقدرش قرار گرفته است، و همین عنایت خاص استاد موجب گردیده است که به افتخار دامادى و مصاهرت وى نیز نائل آید، و این امر بس بود که عنوان جدیدى بر عنوان پیشین وى (محقق) افزوده شده، و آن کلمه (داماد) است، که به صورت (محقق داماد) در آمده است.

پس از ارتحال استاد بزرگوار و مؤسس حوزه علمیه قم، تدریس در حوزه علمیه قم را شروع و در مدت اندکى، محضر درس وى به صورت مجمع فضلا و دانشمندان و محل ملاقات اندیشمندان در آمد. وى از این فرصت عالى‌ترین بهره‌ها را برده، و در تمام ایام به تدریس و تربیت پرداختند. آن روزهائى هم که حوزه تعطیل مى‌شد، بیت شریف ایشان یک مدرس بزرگ، و یک جایگاه رفع اشکالات و بحث و گفتگوى فقهى در مى‌آمد.

مرحوم محقق داماد، فرد زاهد و پارسا و بسیار صریح اللهجه، خوش مجلس و شیرین سخن بودند. هرگز به مقامات صورى و مناصب ظاهرى اهمیت نمى‌دادند. از تواضع و ادب خاصى برخوردار بودند. در ایام ماه رمضان در مسجد بازار قم به وعظ و ارشاد مى‌پرداختند و سخنان وى تأثیر عمیقى در دل شنوندگان باقى مى‌گذاشت.

اساتید

ایشان از محاضر اساطین بزرگوارى چون:سید احمد مدرس، سید یحیى واعظ، سید حسن باغ گندمى، سید محمد علیرضا حائرى و از دروس حضرات آیات شیخ غلامرضا یزدى، میر سید على یثربى کاشانى، سید محمدتقى خوانسارى، میرزا محمد همدانى، سید ابوالحسن رفیعى قزوینى و سید محمد حجت کوه کمرى کسب علم نمود.

شاگردان

از جمله شاگردان ایشان است: شیخ مرتضى حائرى یزدى، شهید مرتضى مطهرى، سید محمدحسینى بهشتى، سید موسى صدر، سید مصطفى خمینى، شیخ محمد مفتح، شیخ على قدوسى، سید موسى شبیرى زنجانى، شیخ عبداللّه جوادى آملى.

وفات

مرحوم محقق داماد، پس از عمرى تلاش و کوشش در راه انجام وظیفه الهى، و پس از تربیت جمعى از شاگردان مجتهد و شایسته، روز چهارشنبه دوم ذى الحجة سال 1388 بر اثر سکته قلبى، پس از 75 روز بیمارى دار فانى را وداع گفت، و در مقبره‌اى از مقابر سمت شرقى صحن مطهر حضرت معصومه(س) با تجلیل و تشییع کم سابقه مدفون گردید.