طباطبایی قمی، سید تقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |
    | data-type="authorfatherName" |آیت‌الله سید حسین طباطبایی قمی
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |1301 ش
    | data-type="authorbirthDate" |اسفند ۱۳۰۱ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |مشهد
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |
    | data-type="authorDeathDate" |۶ آبان ۱۳۹۵ در کربلا
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]].
     
    [[حلی، حسین|شيخ حسين حلى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۳۶: خط ۳۸:
    {{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام‌ زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام‌ زدایی)}}
    {{اشتباه نشود|طباطبایی قمی، حسن}}
    {{اشتباه نشود|طباطبایی قمی، حسن}}
    '''سید تقى طباطبایى قمى''' در ماه رجب سال 1341ق در مشهد مقدّس ديده به جهان گشود.
    '''سید تقى طباطبایى قمى''' (1301-1395ش)، از مراجع تقلید، از شاگردان مشهور [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]]، مدافع عزاداری‌های سنتی (همچون قمه‌زنی و برهنه‌شدن هنگام سینه‌زنی) و منتقد برخی نظریه‌های نو در اندیشه سیاسی شیعه


    ==کسب علم و دانش==
    == ولادت ==
    در ماه رجب سال 1341ق در مشهد مقدّس ديده به جهان گشود. پدر او [[سید حسین طباطبایی قمی]] از مراجع تقلید به نام بود که در پی ابراز مخالفت با فرمان رضا شاه مبنی بر کشف حجاب اجباری زنان در سال ۱۳۱۴ش ناچار به ترک ایران و اقامت در عراق شد.
     
    ==تحصیلات==


    تحصيلات ابتدائى و فارسى و نصاب را در منزل به صورت مكتب‌هاى قديم و رائج آن زمان نزد شيخ كمال روحانى فرا گرفت. خط را از كاتب الخاقان معروف به «مخصوص» و قرائت و تجويد قرآن مجيد را از آقاى شيخ محمد مازندارانى فراگرفت.  
    تحصيلات ابتدائى و فارسى و نصاب را در منزل به صورت مكتب‌هاى قديم و رائج آن زمان نزد شيخ كمال روحانى فرا گرفت. خط را از كاتب الخاقان معروف به «مخصوص» و قرائت و تجويد قرآن مجيد را از آقاى شيخ محمد مازندارانى فراگرفت.  
    خط ۵۹: خط ۶۴:
    #[[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]].  
    #[[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]].  


    عمده تحصيلات و استفاده وى از مرحوم آقاى خوئى بوده است و علاوه بر حضور در در درس فقه و اصول ايشان، مدّتها در مجلس استفتاى ايشان نيز حاضر مى‌شدند.
    عمده تحصيلات و استفاده وى از مرحوم [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خوئى]] بوده است و علاوه بر حضور در در درس فقه و اصول ايشان، مدّتها در مجلس استفتاى ايشان نيز حاضر مى‌شدند.


    فلسفه را نزد مرحوم آیت‌الله شيخ صدرا بادكوبه‌اى فراگرفتند.  
    فلسفه را نزد مرحوم آیت‌الله شيخ صدرا بادكوبه‌اى فراگرفتند.  
    خط ۶۵: خط ۷۰:
    ايشان سالها در نجف اشرف مشغول به تحصيل و تحقيق و تدريس بودند تا اينكه به رتبه‌ى اجتهاد نائل گرديد و از ميرزا محمد كاظم شيرازى، ميرزا عبدالهادى شيرازى و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]] اجازه اجتهاد گرفت.
    ايشان سالها در نجف اشرف مشغول به تحصيل و تحقيق و تدريس بودند تا اينكه به رتبه‌ى اجتهاد نائل گرديد و از ميرزا محمد كاظم شيرازى، ميرزا عبدالهادى شيرازى و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]] اجازه اجتهاد گرفت.


    بعد از مدتى كه در قم مقيم شدند جمعيتى از اهالى خدمت ايشان رسيدند و براى اقامه نماز جماعت از او دعوت كردند، كه دعوت ايشان پذيرفته، و در مسجد رفعت واقع در خيابان صفائيه نمازهاى يوميه را براى مأمومين امامت می‌كردند. در همان زمان بحث تفسير قرآن كريم را در شبهاى شنبه شروع كردند، تفسير را با بيانى رسا در حدّى كه در فهم عموم باشد بحث می‌كردند، و در ضمن آن مردم را به تقوى و پرهيزكارى دعوت مى‌نمودند.
    پس از رسیدن به درجات عالی اجتهاد، وی به تدریس متون فقه و اصول در نجف پرداخت و سپس در مسجد هندی در حوزه علمیه نجف شروع به تدریس خارج فقه و اصول کرد.
     
    در پی اخراج تعداد کثیری از روحانیان بزرگ توسط رژیم بعث عراق از نجف، وی نیز به ناچار در سال در سال ۱۳۵۹ مجبور به ترک نجف شد. وی سپس به شهر قم رفت و مشغول به تدریس فقه و اصول در حوزه علمیه قم شد؛
     
    پس از اقامت ایشان در شهر مقدس قم، جمعيتى از اهالى خدمت ايشان رسيدند و براى اقامه نماز جماعت از او دعوت كردند، كه دعوت ايشان پذيرفته، و در مسجد رفعت واقع در خيابان صفائيه نمازهاى يوميه را براى مأمومين امامت می‌كردند. در همان زمان بحث تفسير قرآن كريم را در شبهاى شنبه شروع كردند، تفسير را با بيانى رسا در حدّى كه در فهم عموم باشد بحث می‌كردند، و در ضمن آن مردم را به تقوى و پرهيزكارى دعوت مى‌نمودند.
     
    == وفات ==
    او در آخرین روزهای دهه دوم محرم ۱۴۳۸ قمری قم را ترک و عازم زیارت عتبات عالیات در عراق شد. او پس از زیارت ائمه شهرهای نجف، کاظمین و سامرا؛ رهسپار کربلا شد. وی که سال‌ها با بیماری دست پنجه و نرم می‌کرد، در شامگاه ۶ آبانماه ۱۳۹۵ هجری شمسی (مصادف با ۲۵ محرم ۱۴۳۸) در سن ۹۴ سالگی در کربلا درگذشت. سپس پیکر وی برای تشییع به نجف منتقل شد و در غرفه ۳۰ حرم  [[امام على(ع)|امیرمومنان علی بن ابی‌طالب(ع)]] (در حجره کناری محل دفن [[خویی، سید ابوالقاسم|ابوالقاسم خویی]]) که به دستور [[سیستانی، سید علی|سید علی سیستانی]]  برای ایشان آماده شده بود، به خاک سپرده شد.


    == آثار==
    == آثار==

    نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۴۳

    طباطبایی قمی، تقی
    نام طباطبایی قمی، تقی
    نام‌های دیگر طباطبایی، تقی
    نام پدر آیت‌الله سید حسین طباطبایی قمی
    متولد اسفند ۱۳۰۱ش
    محل تولد مشهد
    رحلت ۶ آبان ۱۳۹۵ در کربلا
    اساتید سيد ابوالقاسم خوئى.

    شيخ حسين حلى

    برخی آثار ‏الغایه القصوی فی التعلیق علی العروه الوثقی: کتاب الاجاره

    الدلایل فی شرح منتخب المسایل

    کد مؤلف AUTHORCODE00260AUTHORCODE

    سید تقى طباطبایى قمى (1301-1395ش)، از مراجع تقلید، از شاگردان مشهور آیت‌الله خویی، مدافع عزاداری‌های سنتی (همچون قمه‌زنی و برهنه‌شدن هنگام سینه‌زنی) و منتقد برخی نظریه‌های نو در اندیشه سیاسی شیعه

    ولادت

    در ماه رجب سال 1341ق در مشهد مقدّس ديده به جهان گشود. پدر او سید حسین طباطبایی قمی از مراجع تقلید به نام بود که در پی ابراز مخالفت با فرمان رضا شاه مبنی بر کشف حجاب اجباری زنان در سال ۱۳۱۴ش ناچار به ترک ایران و اقامت در عراق شد.

    تحصیلات

    تحصيلات ابتدائى و فارسى و نصاب را در منزل به صورت مكتب‌هاى قديم و رائج آن زمان نزد شيخ كمال روحانى فرا گرفت. خط را از كاتب الخاقان معروف به «مخصوص» و قرائت و تجويد قرآن مجيد را از آقاى شيخ محمد مازندارانى فراگرفت.

    در سال 1355ق حدود يك سال بعد از تبعيد مرحوم والدشان به عراق از طرف رضا شاه، به كربلاى معلا مشرف گرديد، و آنجا را براى اقامت برگزيد.

    مقدمات و ادبيات را نزد اساتيد مشهور كربلا فراگرفت كه عمدتاًً خدمت آیت‌الله شيخ يوسف خراسانى بود. حساب را نزد سيد عبدالله تهرانى در كربلا آموخت.

    اساتید سطوح عالی

    سطوح عاليه را در نزد عده‌اى از علماء و مدرسين معروف كربلا فراگرفت كه از آن جمله‌اند: سيد هادى ميلانى و شيخ يوسف خراسانى.

    پس از اتمام دوره‌ى سطح به درس خارج سيد هادى ميلانى در فقه و اصول حاضر شدند و از محضر وى استفاده‌هاى شايانى كردند و مقدمات را در همان زمان تدريس می‎كردند.

    در سال 1365ق يك سال پيش از وفات مرحوم والدشان براى تكميل تحصيل و ادامه تحقيقات به حوزه بزرگ نجف اشرف مشرّف گرديد، و در آنجا به دروس اساتيد معروف حاضر مى‌شدند كه از آن جمله اساتيد وى در نجف اشرف است:

    1. شيخ محمّد كاظم شيرازى.
    2. سيد عبدالهادى شيرازى.
    3. شيخ حسين حلى.
    4. سيد ابوالقاسم خوئى.

    عمده تحصيلات و استفاده وى از مرحوم آیت‌الله خوئى بوده است و علاوه بر حضور در در درس فقه و اصول ايشان، مدّتها در مجلس استفتاى ايشان نيز حاضر مى‌شدند.

    فلسفه را نزد مرحوم آیت‌الله شيخ صدرا بادكوبه‌اى فراگرفتند.

    ايشان سالها در نجف اشرف مشغول به تحصيل و تحقيق و تدريس بودند تا اينكه به رتبه‌ى اجتهاد نائل گرديد و از ميرزا محمد كاظم شيرازى، ميرزا عبدالهادى شيرازى و سيد ابوالقاسم خوئى اجازه اجتهاد گرفت.

    پس از رسیدن به درجات عالی اجتهاد، وی به تدریس متون فقه و اصول در نجف پرداخت و سپس در مسجد هندی در حوزه علمیه نجف شروع به تدریس خارج فقه و اصول کرد.

    در پی اخراج تعداد کثیری از روحانیان بزرگ توسط رژیم بعث عراق از نجف، وی نیز به ناچار در سال در سال ۱۳۵۹ مجبور به ترک نجف شد. وی سپس به شهر قم رفت و مشغول به تدریس فقه و اصول در حوزه علمیه قم شد؛

    پس از اقامت ایشان در شهر مقدس قم، جمعيتى از اهالى خدمت ايشان رسيدند و براى اقامه نماز جماعت از او دعوت كردند، كه دعوت ايشان پذيرفته، و در مسجد رفعت واقع در خيابان صفائيه نمازهاى يوميه را براى مأمومين امامت می‌كردند. در همان زمان بحث تفسير قرآن كريم را در شبهاى شنبه شروع كردند، تفسير را با بيانى رسا در حدّى كه در فهم عموم باشد بحث می‌كردند، و در ضمن آن مردم را به تقوى و پرهيزكارى دعوت مى‌نمودند.

    وفات

    او در آخرین روزهای دهه دوم محرم ۱۴۳۸ قمری قم را ترک و عازم زیارت عتبات عالیات در عراق شد. او پس از زیارت ائمه شهرهای نجف، کاظمین و سامرا؛ رهسپار کربلا شد. وی که سال‌ها با بیماری دست پنجه و نرم می‌کرد، در شامگاه ۶ آبانماه ۱۳۹۵ هجری شمسی (مصادف با ۲۵ محرم ۱۴۳۸) در سن ۹۴ سالگی در کربلا درگذشت. سپس پیکر وی برای تشییع به نجف منتقل شد و در غرفه ۳۰ حرم  امیرمومنان علی بن ابی‌طالب(ع) (در حجره کناری محل دفن ابوالقاسم خویی) که به دستور سید علی سیستانی  برای ایشان آماده شده بود، به خاک سپرده شد.

    آثار

    ايشان بيش از 60 جلد كتاب كه عمدتاًً در فقه و اصول است را به رشته‌ى تحرير در آورده‌اند كه از آن جمله است:

    1. الانوار البهيه فى القواعد الفقهيه
    2. الدلايل فى شرح منتخب المسائل
    3. مباحث الناسك فى شرح المناسك
    4. دراساتنا من الفقه الجعفرى
    5. هدايه الاعلام الى مدارک شرايع الاحكام
    6. كتاب الصوم
    7. الدرر و اللآلى فى فروع العلم الاجمالى
    8. الغايه القصوى فى التعليق على الالعروة الوثقی


    وابسته‌ها