زن در آینه جلال و جمال: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زن در آینه جلال و جمال''' چکیده مباحثى است که حضرت آیت‌‌الله جوادى آملى در سال تحصیلى 1368 ـ 1369 در جامعه‌‌الزهرای قم تدریس کرده است. حاضران جلسه‌های این مباحث خواهران طلبه‌‌اى بوده‌‌اند که از نظر بهره‌مندی از علوم معقول و منقول، در سطح عالى قرار داشته‌‌اند. نقد برخى شبهه‌های فقهى و تفسیرى که در کتاب درج شده، با همکارى این خواهران صورت گرفته است. آنان مطالب را از نوار بر روی کاغذ پیاده کرده‌‌اند و ویرایش نهایى، اصلاحات و نظارت بر این کار را حجت‌‌الاسلام محمود لطیفى انجام داده است.

آیت‌‌الله جوادى آملى در پیش‌گفتار، پس از بحث مفصلى درباره مظهر جلال و جمال الهى، بیان می‌کند که در مسائل معنوى، عبادى و کمالات انسانى هیچ تفاوتى میان زن و مرد وجود ندارد، جلال زن در جمالش نهفته است و جمال مرد در جلال او جلوه‌‌گر مى‌‌شود. این توزیع کار، نه نکوهشى است براى زن و نه ستایشى است براى مرد، بلکه رهنمودى براى هر دوی آنهاست. زن و مرد از یک گوهر آفریده شده‌اند و در بنیان‌گذاری خانواده، تأمین نیازهای عاطفی به عهده زن است. مرد به‌دلیل مدیریت، کارهایی چون  تأمین هزینه و تعهد کارهاى اجرایى خانواده را بر عهده دارد.

کتاب حاضر در چهار فصل تدوین شده است. در فصل اول، موضوع زن در قرآن بررسى تحلیلى شده است. نویسنده در این قسمت یادآور می‌شود، ذات اقدس الهى در آیاتى از قرآن کریم، تعلیم و تربیت را به روح استناد مى‌‌دهد و روح، نه مؤنث است و نه مذکر. همچنین، آیات قرآن از راه حس، بُرهان و مسائل قلبى و شهودى مطالبی را یادآورى مى‌‌کند و نمونه‌‌هایى از زنان و مردانی را برمى‌‌شمارد که این راه‌‌ها را پیموده‌‌اند. به باور آیت‌‌الله جوادى آملى، با توجه به آیات قرآن، خداوند انسان‌‌ها را به همان کرامت که صفت فرشته‌‌هاست، ستوده و آنان را به این خصلت دعوت کرده و این نمودار آن است که انسان‌‌هاى صالح مى‌‌توانند با کمالات علمى و عملى، خود را فرشته‌‌صفت کنند. فرشتگان نه مذکرند و نه مؤنث و کسى که به آنان تأسى و اقتدا مى‌‌کند، نه زن است و نه مرد، بلکه انسان است که ارزش او به تزکیه درون و تهذیب باطن وابسته است، نه نوع انسانى. نویسنده با بیان شواهد قرآنى و معرفی نمونه‌‌هایى از زنانى که قرآن، آنان را اسوه و الگوى افراد شایسته می‌خواند، بحث را پى مى‌‌گیرد.

حبیبی، سلمان، کتابشناسی توصیفی زن، قم، انتشارات دفتر عقل، چاپ یکم، 1387ش.

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]