دومین یادنامه علامه طباطبائی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'کنگرهها' به 'کنگرهها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR02824J1.jpg | |||
| عنوان =دومین یادنامه علامه طباطبائی | |||
| عنوان‌های دیگر =یادنامه علامه طباطبائی | |||
| پدیدآوران = | |||
[[فلاطوری، جواد]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[ع‍ری‍ب‍ی، محمد ی‍اس‍ی‍ن]] ( | [[ع‍ری‍ب‍ی، محمد ی‍اس‍ی‍ن]] (نویسنده) | ||
[[احمدی، احمد]] ( | [[احمدی، احمد]] (نویسنده) | ||
[[صاوی، | [[صلاح صاوی، رمضان]] (نویسنده) | ||
[[کنگره فرهنگی به مناسبت سالگرد رحلت | [[کنگره فرهنگی به مناسبت سالگرد رحلت مرحوم علامه سید محمدحسین طباطبایی (دومین: 1363: تهران)]] (گردآورنده) | ||
[[فان اس، ژوزف]] ( | [[فان اس، ژوزف]] (نویسنده) | ||
[[خلیفه سلطانی، ایرج]] (مترجم) | [[خلیفه سلطانی، ایرج]] (مترجم) | ||
[[دای‍ب‍ر، ه‍ان‍س]] ( | [[دای‍ب‍ر، ه‍ان‍س]] (نویسنده) | ||
[[مایر، اگبرت]] ( | [[مایر، اگبرت]] (نویسنده) | ||
[[اعوانی، شهین]] (مترجم) | [[اعوانی، شهین]] (مترجم) | ||
[[ | [[حسنزاده آملی، حسن]] (نویسنده) | ||
[[اعوانی، غلامرضا]] ( | [[اعوانی، غلامرضا]] (نویسنده) | ||
[[مصباح یزدی، | [[مصباح یزدی، محمدتقی]] (نویسنده) | ||
[[پازوکی، شهرام]] (مترجم) | [[پازوکی، شهرام]] (مترجم) | ||
[[ | [[داوری اردکانی، رضا]] (نویسنده) | ||
[[موسوی تبریزی، محسن]] ( | [[موسوی تبریزی، محسن]] (نویسنده) | ||
[[جعفری تبریزی، | [[جعفری تبریزی، محمدتقی]] (نویسنده) | ||
[[محمدی گیلانی، محمد]] ( | [[محمدی گیلانی، محمد]] (نویسنده) | ||
| | | زبان =عربی | ||
| | | کد کنگره =BP 55/3 /ط2ک9 | ||
| | | موضوع = | ||
اسلام - مقاله‌ها و خطابه‌ها | |||
طباطبایی، سید محمدحسین، 1281 - 1360 - مقاله‌ها و خطابه‌ها | |||
طباطبایی، | طباطبایی، سید محمدحسین، 1281 - 1360 - کنگرهها | ||
طباطبایی، | طباطبایی، سید محمدحسین، 1281 - 1360 - یادنامه‌ها | ||
فلسفه اسلامی | فلسفه اسلامی | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1363 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02824AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02824 | |||
| کتابخوان همراه نور =02824 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر| یادنامه (ابهام زدایی)}} | |||
'''دومين يادنامه علامه طباطبائى'''، حاوى مقالاتى است كه در كنگره [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] به پاس تجليل از مقام وى، در دومين سال از رحلت اين عالم، توسط عده‌اى از علما و بزرگان ارائه شده و به همت مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى انجمن اسلامى حكمت و فلسفه ايران گردآورى، چاپ و منتشر شده است. | '''دومين يادنامه علامه طباطبائى'''، حاوى مقالاتى است كه در كنگره [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] به پاس تجليل از مقام وى، در دومين سال از رحلت اين عالم، توسط عده‌اى از علما و بزرگان ارائه شده و به همت مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى انجمن اسلامى حكمت و فلسفه ايران گردآورى، چاپ و منتشر شده است. | ||
كتاب با شعرى از صلاح الصاوي با عنوان «العشق دائن و مدان» آغاز شده است. سپس چهارده مقاله از علما و بزرگان آمده كه چهار مقاله پايانى آن از تأليفات علماى غير ايرانى است. | كتاب با شعرى از صلاح الصاوي با عنوان «العشق دائن و مدان» آغاز شده است. سپس چهارده مقاله از علما و بزرگان آمده كه چهار مقاله پايانى آن از تأليفات علماى غير ايرانى است. | ||
ده مقاله اول آن از حضرات آيات و بزرگانى چون [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، [[محمدی گیلانی، محمد|محمد محمدى گيلانى]]، احمد احمدى، رضا داورى | ده مقاله اول آن از حضرات آيات و بزرگانى چون [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، [[محمدی گیلانی، محمد|محمد محمدى گيلانى]]، احمد احمدى، [[داوری اردکانی، رضا|رضا داورى اردكانى]]، [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقى جعفرى]]، [[فلاطوری، جواد|عبدالجواد فلاطورى]]، [[اعوانی، غلامرضا|غلامرضا اعوانى]]، [[مصباح یزدی، محمدتقی|محمدتقى مصباح]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] و سيد محسن موسوى تبريزى است. | ||
مقاله يازدهم با عنوان «تأثير تفكر فلسفى يونان در مراحل نخستين علم كلام اسلامى»، اثر ژوزف فان اس است كه توسط ايرج خليفه سلطانى ترجمه شده است. | مقاله يازدهم با عنوان «تأثير تفكر فلسفى يونان در مراحل نخستين علم كلام اسلامى»، اثر ژوزف فان اس است كه توسط ايرج خليفه سلطانى ترجمه شده است. | ||
| خط ۹۶: | خط ۸۳: | ||
بيشتر مقالات كتاب، بحث‌هاى فلسفى يا بحث‌هايى است كه با فلسفه مرتبط است و چون اين‌گونه بحث‌ها، بحث‌هايى است دقيق، عميق و دامنه‌دار، گزارش درباره محتواى مقالات مزبور در اين مختصر ميسر نيست. | بيشتر مقالات كتاب، بحث‌هاى فلسفى يا بحث‌هايى است كه با فلسفه مرتبط است و چون اين‌گونه بحث‌ها، بحث‌هايى است دقيق، عميق و دامنه‌دار، گزارش درباره محتواى مقالات مزبور در اين مختصر ميسر نيست. | ||
نهمين مقاله با نام «جامعيت [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]»، تأليف [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله سبحانى]] مى‌باشد. ايشان با يادآورى اينكه برخى از بزرگان همچون [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، تك‌بعدى هستند و برخى ديگر چون [[شيخ مفيد]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و... داراى بعدهاى متعددى مى‌باشند، مى‌گويد: [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نيز چون [[شيخ مفيد]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] داراى ابعاد متعددى بودند و هرگز نمى‌توان بعد فكرى و روحى او را در علم و دانش خاصى خلاصه كرد و به شخصيت او از زاويه واحدى نگريست<ref>ر. | نهمين مقاله با نام «جامعيت [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]»، تأليف [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله سبحانى]] مى‌باشد. ايشان با يادآورى اينكه برخى از بزرگان همچون [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، تك‌بعدى هستند و برخى ديگر چون [[شيخ مفيد]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و... داراى بعدهاى متعددى مى‌باشند، مى‌گويد: [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] نيز چون [[شيخ مفيد]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] داراى ابعاد متعددى بودند و هرگز نمى‌توان بعد فكرى و روحى او را در علم و دانش خاصى خلاصه كرد و به شخصيت او از زاويه واحدى نگريست<ref>ر.ک: متن كتاب، ص279 و 280</ref> | ||
سپس به ابعاد علمى ايشان اشاره مى‌كند؛ ابعادى چون بعد تفسيرى، فلسفى، اخلاقى و علمى، فقهى و اصولى، حديثى، رياضى و فلكى و ادبى. | سپس به ابعاد علمى ايشان اشاره مى‌كند؛ ابعادى چون بعد تفسيرى، فلسفى، اخلاقى و علمى، فقهى و اصولى، حديثى، رياضى و فلكى و ادبى. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۸۹: | ||
ايشان پيرامون بعد اخلاقى و عرفانى علامه چنين مى‌نويسد: | ايشان پيرامون بعد اخلاقى و عرفانى علامه چنين مى‌نويسد: | ||
وى از نظر عرفان علمى و عملى در درجه بسيار ممتازى قرار داشت. كتاب‌هاى «تمهيد القواعد» ابن تركه و «فتوحات» محي‌الدين و «شرح فصوص» را به‌دقت خوانده و هضم كرده بود. گذشته از اين، زير نظر استاد سير و سلوك بزرگى، مانند حاج ميرزا على‌آقاى قاضى رشد و پرورش يافته بود<ref>ر. | وى از نظر عرفان علمى و عملى در درجه بسيار ممتازى قرار داشت. كتاب‌هاى «تمهيد القواعد» ابن تركه و «فتوحات» محي‌الدين و «شرح فصوص» را به‌دقت خوانده و هضم كرده بود. گذشته از اين، زير نظر استاد سير و سلوك بزرگى، مانند حاج ميرزا على‌آقاى قاضى رشد و پرورش يافته بود<ref>ر.ک: همان، ص295</ref> | ||
مؤلف در پايان اين مقاله، دو خصيصه از خصيصه‌هاى اخلاقى و روحى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را متذكر مى‌شوند: | مؤلف در پايان اين مقاله، دو خصيصه از خصيصه‌هاى اخلاقى و روحى [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] را متذكر مى‌شوند: | ||
#حفظ مفاهيم اسلامى: [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] هرگز اجازه نمى‌داد كه مفاهيم اسلامى با انديشه‌هاى غربى و شرقى آميخته شود و براى همين انگيزه بود كه كتاب «وحى يا شعور مرموز» را نگاشت و اين موقعى بود كه يكى از متفكران هندى با ايشان پيرامون وحى به بحث نشست و اصرار داشت كه پيامبران را مصلحان بزرگ اجتماعى و وحى آنها را از طريق نبوغ توجيه كند.... | #حفظ مفاهيم اسلامى: [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] هرگز اجازه نمى‌داد كه مفاهيم اسلامى با انديشه‌هاى غربى و شرقى آميخته شود و براى همين انگيزه بود كه كتاب «وحى يا شعور مرموز» را نگاشت و اين موقعى بود كه يكى از متفكران هندى با ايشان پيرامون وحى به بحث نشست و اصرار داشت كه پيامبران را مصلحان بزرگ اجتماعى و وحى آنها را از طريق نبوغ توجيه كند.... | ||
#ولايت خاندان رسالت: محبت خاندان رسالت، خميره حضرت استاد بود. او نسبت به امامان معصوم، عشق مى‌روزيد و در مقابل سخنان آنان، سراسر خضوع و تسليم بود. حتى آنجا كه خبرى از نظر سند و يا مضمون نارسا بود، آن را به‌گونه‌اى ظريف كنار مى‌گذاشت و | #ولايت خاندان رسالت: محبت خاندان رسالت، خميره حضرت استاد بود. او نسبت به امامان معصوم، عشق مى‌روزيد و در مقابل سخنان آنان، سراسر خضوع و تسليم بود. حتى آنجا كه خبرى از نظر سند و يا مضمون نارسا بود، آن را به‌گونه‌اى ظريف كنار مى‌گذاشت و..<ref>ر.ک: همان، ص302 و 303</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۰۴: | ||
== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:علما و ائمه]] | [[رده:علما و ائمه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۷
| دومین یادنامه علامه طباطبائی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فلاطوری، جواد (نویسنده)
ع‍ری‍ب‍ی، محمد ی‍اس‍ی‍ن (نویسنده) احمدی، احمد (نویسنده) صلاح صاوی، رمضان (نویسنده) کنگره فرهنگی به مناسبت سالگرد رحلت مرحوم علامه سید محمدحسین طباطبایی (دومین: 1363: تهران) (گردآورنده) فان اس، ژوزف (نویسنده) خلیفه سلطانی، ایرج (مترجم) دای‍ب‍ر، ه‍ان‍س (نویسنده) مایر، اگبرت (نویسنده) اعوانی، شهین (مترجم) حسنزاده آملی، حسن (نویسنده) اعوانی، غلامرضا (نویسنده) مصباح یزدی، محمدتقی (نویسنده) پازوکی، شهرام (مترجم) داوری اردکانی، رضا (نویسنده) موسوی تبریزی، محسن (نویسنده) جعفری تبریزی، محمدتقی (نویسنده) محمدی گیلانی، محمد (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | یادنامه علامه طباطبائی |
| ناشر | مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1363 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اسلام - مقاله‌ها و خطابه‌ها
طباطبایی، سید محمدحسین، 1281 - 1360 - مقاله‌ها و خطابه‌ها طباطبایی، سید محمدحسین، 1281 - 1360 - کنگرهها طباطبایی، سید محمدحسین، 1281 - 1360 - یادنامه‌ها فلسفه اسلامی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 55/3 /ط2ک9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دومين يادنامه علامه طباطبائى، حاوى مقالاتى است كه در كنگره علامه طباطبايى به پاس تجليل از مقام وى، در دومين سال از رحلت اين عالم، توسط عده‌اى از علما و بزرگان ارائه شده و به همت مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى انجمن اسلامى حكمت و فلسفه ايران گردآورى، چاپ و منتشر شده است.
كتاب با شعرى از صلاح الصاوي با عنوان «العشق دائن و مدان» آغاز شده است. سپس چهارده مقاله از علما و بزرگان آمده كه چهار مقاله پايانى آن از تأليفات علماى غير ايرانى است.
ده مقاله اول آن از حضرات آيات و بزرگانى چون حسنزاده آملى، محمد محمدى گيلانى، احمد احمدى، رضا داورى اردكانى، محمدتقى جعفرى، عبدالجواد فلاطورى، غلامرضا اعوانى، محمدتقى مصباح، جعفر سبحانى و سيد محسن موسوى تبريزى است.
مقاله يازدهم با عنوان «تأثير تفكر فلسفى يونان در مراحل نخستين علم كلام اسلامى»، اثر ژوزف فان اس است كه توسط ايرج خليفه سلطانى ترجمه شده است.
مقاله دوازدهم «مسئله تعليم فلسفه به اهل مدينه در نظر فارابى»، اثر هانز دايبر است كه توسط شهرام پازوكى ترجمه شده است.
مقاله سيزدهم، «نتايج متعارض تفكر افلوطين»، نوشته اگبرت ماير است كه با كوشش شهين اعوانى به فارسى ترجمه شده است.
مقاله چهاردهم «احكام تحليلى و تأليفى يا معانى ذاتى و لازم»، تأليف محمد ياسين عريبى است كه توسط شهرام پازوكى ترجمه شده است.
بيشتر مقالات كتاب، بحث‌هاى فلسفى يا بحث‌هايى است كه با فلسفه مرتبط است و چون اين‌گونه بحث‌ها، بحث‌هايى است دقيق، عميق و دامنه‌دار، گزارش درباره محتواى مقالات مزبور در اين مختصر ميسر نيست.
نهمين مقاله با نام «جامعيت علامه طباطبايى»، تأليف آيت‌الله سبحانى مى‌باشد. ايشان با يادآورى اينكه برخى از بزرگان همچون سيبويه، تك‌بعدى هستند و برخى ديگر چون شيخ مفيد و شيخ طوسى و... داراى بعدهاى متعددى مى‌باشند، مى‌گويد: علامه طباطبايى نيز چون شيخ مفيد و شيخ طوسى داراى ابعاد متعددى بودند و هرگز نمى‌توان بعد فكرى و روحى او را در علم و دانش خاصى خلاصه كرد و به شخصيت او از زاويه واحدى نگريست[۱]
سپس به ابعاد علمى ايشان اشاره مى‌كند؛ ابعادى چون بعد تفسيرى، فلسفى، اخلاقى و علمى، فقهى و اصولى، حديثى، رياضى و فلكى و ادبى.
ايشان پيرامون بعد اخلاقى و عرفانى علامه چنين مى‌نويسد:
وى از نظر عرفان علمى و عملى در درجه بسيار ممتازى قرار داشت. كتاب‌هاى «تمهيد القواعد» ابن تركه و «فتوحات» محي‌الدين و «شرح فصوص» را به‌دقت خوانده و هضم كرده بود. گذشته از اين، زير نظر استاد سير و سلوك بزرگى، مانند حاج ميرزا على‌آقاى قاضى رشد و پرورش يافته بود[۲]
مؤلف در پايان اين مقاله، دو خصيصه از خصيصه‌هاى اخلاقى و روحى علامه طباطبايى را متذكر مى‌شوند:
- حفظ مفاهيم اسلامى: علامه طباطبايى هرگز اجازه نمى‌داد كه مفاهيم اسلامى با انديشه‌هاى غربى و شرقى آميخته شود و براى همين انگيزه بود كه كتاب «وحى يا شعور مرموز» را نگاشت و اين موقعى بود كه يكى از متفكران هندى با ايشان پيرامون وحى به بحث نشست و اصرار داشت كه پيامبران را مصلحان بزرگ اجتماعى و وحى آنها را از طريق نبوغ توجيه كند....
- ولايت خاندان رسالت: محبت خاندان رسالت، خميره حضرت استاد بود. او نسبت به امامان معصوم، عشق مى‌روزيد و در مقابل سخنان آنان، سراسر خضوع و تسليم بود. حتى آنجا كه خبرى از نظر سند و يا مضمون نارسا بود، آن را به‌گونه‌اى ظريف كنار مى‌گذاشت و..[۳]
پانويس
منابع مقاله
متن كتاب.