حمیدی، محمد بن فتوح


محمد بن فتوح حميدى، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم می‌باشد.

حمیدی، محمد بن فتوح
نام حمیدی، محمد بن فتوح
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت 488 ق
اساتید
برخی آثار جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس
کد مؤلف AUTHORCODE482AUTHORCODE

کنیه اش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمی گردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند[۱]

او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانسته‌اند

وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموخت[۲]و از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.

از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.

ایشان صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد و در 488ق، وفات يافته است.


پانویس

  1. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۴
  2. ابن خلّکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان




وابسته‌ها

جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس