حمیدی، محمد بن فتوح

    از ویکی‌نور
    حمیدی، محمد بن فتوح
    نام حمیدی، محمد بن فتوح
    نام‎های دیگر
    نام پدر فتوح
    متولد پیش از 420ف
    محل تولد میورقه
    رحلت 488 ق
    اساتید علی بن حزم اندلسی

    ابوبکر خطیب بغدادی

    ابونصر ابن ماکولا

    ابوالولید باجی

    ابوعبدالله قضاعی

    ابواسحاق حبّال

    برخی آثار جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس
    کد مؤلف AUTHORCODE00482AUTHORCODE

    محمد بن فتوح حُمَیدی مَیُورقی اَزْدی اندلسی (متوفی 488ق)، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، فقیه ظاهری، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم می‌باشد. شاگرد علی بن حزم اندلسی

    کنیه‌اش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمی‌گردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند[۱]

    ولادت

    او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانسته‌اند.

    اساتید

    وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموخت[۲]و از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.

    از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.

    وفات

    حمیدی شاعر و ادیبی توانا نیز بود، کتابهای ادبی و اشعاری که در منابع شرح حال، از او نقل کرده‌اند، بر این امر گواه است. وی در حدود هفتاد سالگی، در ۴۸۸ درگذشت و در قبرستان باب حرب، کنار قبر بشر حافی، دفن شد.

    آثار

    ایشان صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد و در 488ق، وفات يافته است.


    پانویس

    1. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۴
    2. ابن خلّکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان



    وابسته‌ها