شاکر، محمود محمد

نام	شاکر، محمود محمد
نام‎های دیگر	م‍ح‍م‍ود م‍ح‍م‍د ش‍اک‍ر م‍ح‍م‍د ش‍اک‍ر، م‍ح‍م‍ود
نام پدر	محمد
متولد	10محرم سال1327ق برابر با1 فوریه 1909م
محل تولد	اسکندریه مصر
رحلت	1376ش /3 ربیع‌الثانی 1418ق / 7 اوت 1997م
اساتید	طه حسین
برخی آثار	طبقات فحول الشعراء جمهرة نسب قریش و أخبارها تهذيب الآثار و تفصيل الثابت عن رسول‌الله(ص) من الأخبار تهذيب الآثار و تفصيل الثابت عن رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم من الأخبار ألفية الحديث و يليها شرحها فتح المغيث بشرح ألفية الحديث الظاهرة القرآنية (مشكلات الحضارة) أسرار البلاغة في علم البيان
کد مؤلف	AUTHORCODE08069AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، شاکر (ابهام‌زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، محمود شاکر (ابهام‌زدایی) را ببینید.

محمود محمد شاکر (1327-1418ق)، نویسنده، محقق، ادیب مصری.

ولادت

ابوفهر محمود بن محمد شاکر بن احمد بن عبدالقادر در 10محرم سال 1327ق برابر با 1 فوریه 1909م در اسکندریه مصر متولد شد.

تحصیلات

هنگامی‌که پدرش به وکالت جامع الازهر رسید، به همراه پدرش به قاهره نقل‌مکان کرد و پس از اتمام دوره متوسطه به دانشکده ادبیات ملحق شد و پس از دو سال بر اثر اختلافی که بین او و استادش طه حسین پیش آمد آنجا را ترک کرد.

اختلاف او با استادش حول شعر جاهلی بود. پس ‌از آن در سال 1928م به جده مهاجرت نمود و در آنجا مدرسه ابتدایی را دایر کرد و خود مدیریتش را برعهده گرفت. مدتی بعد و در اواسط سال 1929م به قاهره بازگشت و به ادبیات، خواندن مجموعه شاعران و رونوشت از آنها روی آورد. در آن زمان بود که در مجلات «الفتح» و «الزهراء» به قلم‌زنی مشغول شد و با بزرگانی چون احمد تیمور، احمد زکی پاشا، خضر حسین، مصطفی صادق رافعی، عباس محمود عکاد و نیز با طه حسین ارتباط برقرار کرد و گاه از نظرات آنها استفاده می‌برد و یا اینکه بر آن انتقاد می‌نمود.

وفات

ایشان در 3 ربیع‌الثانی 1418ق برابر با 7 اوت 1997م درگذشت.

آثار

تألیف

المتنبی؛
القوس العذراء؛
أباطیل و أسمار؛
برنامج طبقات فحول الشعراء؛
نمط صعب و نمط مخیف؛
قضیة الشعر الجاهلی فی كتاب ابن سلام؛
رسالة فی الطریق إلى ثقافتنا؛
مداخل إعجاز القرآن؛
رسالة (لا تسبوا أصحابی)؛
دیوان اعصفی یا ریاح و قصائد أخرى؛

تحقیق

تفسیر الطبری؛
تهذیب الآثار للطبری یا تهذیب الآثار و تفصیل الثابت عن رسول‌الله (صلى‌الله‌علیه‌وسلم) من الأخبار؛
طبقات فحول الشعراء، تألیف محمد بن سلام جمحی؛
فضل العطاء على العسر، تألیف ابوهلال عسكری؛
إمتاع الأسماع بما للرسول من الأبناء و الأموال و الحفدة و المتاع، تألیف تقی‌الدین مقریزی؛
المكافأة و حسن العقبى، تألیف احمد بن یوسف بن الدایة الكاتب؛
جمهرة نسب قریش و أخبارها، تألیف زبیر بن بكار؛
دلائل الإعجاز، تألیف عبدالقاهر جرجانی؛
أسرار البلاغة، تألیف عبدالقاهر جرجانی^[۱].