دمیاطی، عبدالمؤمن بن خلف
| نام | دمیاطی، عبدالمومن بن خلف |
|---|---|
| نامهای دیگر | دمیاطی مصری، ابومحمد عبدالمومن بن خلف
مصری، عبدالمومن بن خلف |
| نام پدر | خلف |
| متولد | 613ق برابر با 1217م |
| محل تولد | دمياط |
| رحلت | یکشنبه 15 ذى‌قعده سال 705ق برابر با 1306م |
| اساتید | على بن زيد نسارسى |
| برخی آثار | أخبار قبائل الخزرج
نساء رسول‌الله صلی‌الله‌عليه‌وسلم و اولاده و من سالفه من قریش و حلفائهم و غیرهم فضل قراءه آیه الکرسی و الذکر و الدعاء ادبار الصلوات |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00544AUTHORCODE |
عبدالمؤمن بن خلف بن شرف بن خضر بن موسى تونى دمياطى (613-705ق)، مكنى به ابومحمد و ابواحمد، ملقب به شرف‌الدين و برهان‌الدين و جمال الاسلام، حافظ، نسب‌شناس، قاری، محدث
ولادت
در آخر سنه 613ق، در شهر دمياط، به دنيا آمد،
تحصیلات
او در همان شهر به تحصيل علم فقه پرداخت، سپس در طلب حديث به شهرهاى مختلف سفر كرد.
وى در «اسكندريه» از على بن زيد نسارسى و ظافر بن شحم و منصور بن دباغ و...، در «مصر» از ابن المقير و على بن مختار و يوسف بن مجتلى و...، در «بغداد» از ابونصر بن عليق و ابراهيم بن الخير و...، در «حلب» از ابوالقاسم بن رواحه و...، در «حماة» از صفيه قرشيه، در «ماردين» از عبدالخالق نشتبرى، در «حران» از عيسى حناط و در «دمشق» از ابن مسلمه و... استماع حديث نمود؛ خلاصه شيوخ وى، حدود 1300 نفر مى‌باشند.
او انسانى بود زيبا، خوش‌رو، خوش‌خو، راستگو، خوش‌زبان، سخندان، نيكوبيان، دين‌دار، فروتن، زيرك، فقيه، محدث، نسب‌شناس و...
برخى از كسانى كه از وى روايت كرده‌اند، عبارتند از:
- الإمام أبو حيان الأندلسى؛
- الإمام أبوالفتح اليعمرى؛
- الإمام علم‌الدين البرزالى؛
- الإمام قطب‌الدين عبدالكريم؛
- الإمام فخرالدين النويرى؛
- الإمام تقى‌الدين السبکی.
وفات
وى كه در دوران حكومت بنى عباس مى‌زيست، بيش از 90 سال عمر كرد و در روز یکشنبه 15 ذى‌قعده سال 705ق، در قاهره ديده از جهان فروبست[۱].
آثار
- اخبار قبائل الخزرج؛
- نساء رسول‌الله(ص) و اولاده و من سالفه من قريش و حافايهم و غيرهم؛
- فضل قرائة آية الكرسى و الذكر و الدعاء ادبار الصلوات؛
- فضل الخيل؛
- السراجيات الخمسة؛
- الصلاة الوسطى.
و...
پانويس