جهان اسلام از دیدگاه امام خمینی(س)
| جهان اسلام از دیدگاه امام خمینی(س) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) (محقق)
داستانی بیرکی، علی (تدوین) موسوی خمینی، سید روح‌الله (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 964-335-049-5 |
| موضوع | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - پیامها و سخنرانیها - نظریه درباره کشورهای اسلامی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | DSR 1574/5 /ک55 ج9* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جهان اسلام از ديدگاه امام خمينى(س)، اثر فارسى على داستانى بيركى، مجموعه سخنرانى‌هاى امام(ره) است كه در آن، به وضعيت جهان اسلام، اصول كلى در روابط با كشورهاى اسلامى، تشكل‌ها و نهادها در جهان اسلام، مبانى انديشه اسلامى و روابط با كشورهاى جهان اسلام، پرداخته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در پنج فصل، تنظيم شده است.
در ابتدا، وضعيت جهان اسلام در ابعاد متعدد مورد بحث قرار گرفته و سپس، از اصول كلى در روابط با كشورها سخن به ميان آمده است. در ادامه نيز به تشكل‌ها و نهادهاى جهان اسلام و مبانى انديشه اسلامى پرداخته شده و در پايان، روابط با كشورهاى جهان اسلام، مورد بحث قرار گرفته است.
اين مجموعه در گروه سياسى حوزه معاونت پژوهشى مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(ره) استخراج و تنظيم شده است.
گزارش محتوا
در مقدمه، به برخى از ويژگى‌ها و خصوصيات اثر حاضر، اشاره شده است.[۱]
در فصل اول، وضعيت جهان اسلام در ابعاد متعدد مطرح گرديده است كه عبارتند از: موقعيت برتر جهان اسلام (كه در آن، به ثروت مسلمين، ثروت كشور ايران، كثرت منابع شرق، حفظ امنيت منطقه، مالكيت مخازن بزرگ، قدرت جهان اسلام، غناى مسلمين و موقعيت سوق الجيشى ايران، اشاره شده است)؛ بيدارى ملل اسلامى؛ سران حكومت‌ها و دولت‌هاى جهان اسلام؛ وحدت جهان اسلام و نارسايى‌ها و معضلات جهان اسلام.
امام(ره) اسلام واقعى را، عامل بيدارى دانسته و بر اين باور است كه بايد ملت اسلام را بيدار و آگاه ساخته و تباين اسلام پيامبر(ص) و اولياى او(ع) را از اسلام ساختگى امثال معاويه و حكومت‌هاى غاصب و جائر دولت‌هاى دست‌نشانده استعمار، به آنان رساند و به دنيا فهماند كه اين اسلامى كه دولت‌هاى دست‌نشانده از آن دم مى‌زنند، اسلام ساخته و پرداخته سلاطين اموى و عباسى مى‌باشد كه در برابر قرآن و آيين مقدس پيامبر(ص)، درست شده است.[۲]
امام در سخنان خود به اين نكته اشاره دارند كه تا وحدت كلمه نباشد، تا رؤساى اسلام، وحدت كلمه در خودشان ايجاد نكنند، تا فكرى براى بدبختى‌هاى ملت‌هاى اسلام و غربت اسلام و قرآن نكنند، نمى‌توانند سيادت كنند. ايشان معتقدند اگر اسلام را آن طورى كه هست به دنيا معرفى كنند و آن طورى كه هست عمل بكنند، سيادت از آن مسلمانان خواهد بود[۳]
در فصل دوم، اصول كلى در روابط با كشورها بر مبناى روابط برادرانه، حسنه و مسالمت‌آميز ذكر شده است. در اين فصل، موضع انقلاب اسلامى در مورد مسئله اسرائيل و رابطه انقلاب با نهضت‌هاى اسلامى نيز بيان گرديده است. امام(ره) در اين رابطه مى‌فرمايند: «ما دست خود را به‌سوى كشورهاى عربى كه به مبارزات خود عليه‌اسرائيل ادامه مى‌دهند، دراز كرده و هميشه پشتيبان آنان در مقابل اسرائيل بوده‌ايم. اميد است ملت‌هاى عرب از مبارزات ملت ايران دفاع نمايند»[۴]
پيرامون نهضت‌هاى اسلامى و شعله‌ور شدن آتش انقلاب مقدس در سرزمين فلسطين و پديد آمدن دستاوردهاى فراوان به رهبرى «فتح»، نظر ايشان درباره برادرانى كه در سنگرگاه‌ها و سرزمين‌هاى اشغال‌شده پايدارى مى‌كنند، پرسيده شده و ايشان چنين پاسخ داده‌اند كه: «نخستين و آخرين نظر نسبت به برادران پايدار و رزمنده ما اين است كه به شكل پيگير و خستگى‌ناپذير به پيكار خويش ادامه دهند؛ چه، آنكه زندگى؛ يعنى عقيده و مبارزه در راه آن؛ «إنّ الحيوة عقيدة وَ جَهادٌ» و ترديدى نيست كه از نظر شيوه تفكر اسلامى، مرگ از زندگى ذلت‌بار بهتر است و در وضع كنونى براى ما جز ادامه پيكار با همه نيروها و امكاناتمان راهى وجود ندارد تا عزت و شرافت خود و آيندگان را در طول تاريخ باعظمت اسلامى به دست آوریم». ايشان در اين رابطه، به آيات زير، تمسك جسته‌اند: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ»[۵]؛ «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ»[۶]؛ «وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (آل عمران: 139)؛ «وَ لا تَهِنُوا فِي ابْتِغاءِ الْقَوْمِ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَما تَأْلَمُونَ وَ تَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ ما لا يَرْجُونَ»[۷][۸]
در فصل سوم و چهارم، به تشكل‌ها و نهادهاى جهان اسلام از جمله حج، سازمان كنفرانس اسلامى، حوزه‌هاى علميه و مجمع عمومى مسلمين و نيز مبانى انديشه اسلامى اشاره شده است. امام(ره) مبانى انديشه اسلامى را در ايدئولوژى آن، قرآن و علما و مراجع اسلامى، جستجو نموده است.[۹]
در آخرين فصل، روابط جمهورى اسلامى با كشورهاى مسلمان اردن، افغانستان، پاکستان، تركيه، عراق، عربستان، كويت، لبنان، ليبى، مراكش و مصر بيان شده است.
وضعيت كتاب
فهرست تفصيلى و فهرست مآخذ كلام امام(ره) و منابع، در پايان كتاب آورده شده كه راهنماى مناسبى براى دسترسى به مطالب و مآخذ مورد نياز محققان است.
در پاورقى‌ها به ذكر منابع[۱۰]و توضيح برخى مطالب متن، پرداخته شده است.[۱۱]
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.