الرسائل الفقهية (ابهامزدایی)
الرسائل الفقهية ممکن است عنوان برای کتابهای ذیل باشد:
- الرسائل الفقهية مشتمل بر يازده رساله فقهى از مرحوم آيتالله وحيد بهبهانى (1117 - 1205ق)، به زبان عربى است كه با تحقيق سيد محمد يثربى كاشانى به انجام رسيده است.
- الرسائل الفقهية اثر آیتالله ميرزا ابوالفضل نجم آبادى، تقريرات مباحث فقهى جناب ميرزاى نائينى و جناب آقا ضياء عراقى است كه در آن برخى از ابواب فقه و فروع فقهى مرتبط به آنها اعم از عبادات و معاملات مورد تجزيه و تحليل و شرح قرار گرفته است.
- الرسائل الفقهية اين كتاب تأليف آيتاللّه سيد مرتضى حسینى نجومى است كه مشتمل بر چهار رساله فقهى بوده؛ سه تاى آنها به زبان عربى و يكى ديگر به زبان فارسی تأليف گرديده است.
- الرسائل الفقهية تألیف آخوند محمداسماعيل بن حسین بن محمدرضا خواجوئى مازندرانى خاتون آبادى، معروف به ملا اسماعيل خواجوئى و فاضل خواجوئى، از علماى شيعه در قرن دوازدهم و متوفاى سال 1173 هجرى قمرى.
- الرسائل الفقهية اثر آیتالله شهيد سيد حسن مدرس، مجموعه چهار رساله فقهى؛ اشتباه امام و مأموم در نماز جماعت، نماز قضا، ضمانتى كه به عهده غاصب است، عده زن بعد از طلاق و فوت همسر.
- رسائل فقهية (شیخ انصاری) ، به زبان عربى، تأليف مرتضى بن محمد امين، مشهور به شيخ انصارى، از علماى بزرگ شيعه و از فقهاى نامآور حوزه علميه نجف اشرف، در قرن سيزدهم هجرى و متوفاى سال 1281ق، است. اين كتاب، درباره پارهاى از مباحث و قواعد بحث برانگيز فقهى و اثرى ارزشمند و منبعى خوب براى آشنايى با برخى نظرات فقهى و اصولى شيخ انصارى مىباشد. آثار شيخ انصارى، در ميان علماى شيعه از ارزش و اعتبار والايى برخوردار است.
- رسائل فقهیة (سبحانی) اثر آیتالله جعفر سبحانی (معاصر)، مجموعه هفتجلدی حاوی رسائل فقهی به زبان عربی در موضوع فقه استدلالی جعفری است. این اثر حاوی یکصد و بیستودو رساله فقهی از نویسنده است که در زمانهای مختلف و به دواعی مختلف در جاهای مختلف چاپ شده است، ازاینرو به لحاظ حجمی و لحن گفتاری متفاوتند.
- ثلاث رسائل فقهيه سه رساله فقهيه در باب قضا است كه توسط آیتالله لطفالله صافى گلپايگانى در سال 1374 و 1400ق، تأليف گرديده و بعد از تجديد نظرى در سال 1416ق، به چاپ سپرده شده است. اين رسائل عربى بوده و از جهت تمركز ويژه روى يك فرع فقهى، از اهميت خاصى برخوردارند.
- مجموعة رسائل فقهية و أصولية مشتمل بر پنج مقاله در علم فقه و اصول فقه است كه بهترتيب سه مقاله از شيخ اعظم انصارى و دو مقاله از ميرزا محمدحسن شيرازى و ميرزا ابوالقاسم كلانتر نورى است.
این صفحه برای ابهامزدایی است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نامهای مشابه دارد. اگر با دنبال کردن پیوندی در صفحهای به اینجا رسیدهاید، در صورت تمایل، به همان صفحه بروید و آن پیوند را به صفحهٔ مناسب خودش مربوط کنید. |