خلجی، محمدتقی
| نام | خلجی، محمدتقی |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1327 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6615AUTHORCODE |
محمدتقى خلجى در 11 فروردين 1327 در فريدن اصفهان متولد شد. وى تحصيلات ابتدايى را در زادگاهش تمام كرد و براى تحصيلات متوسطه به تهران آمد. پس از اخذ ديپلم طبيعى وارد بانك سپه شد، اما با گذشت يك سال، در 1350 به تشويق محمدتقى فلسفى، از كار خود استعفا داد و به حوزه علميه قم رفت. وى پس از گذراندن دوره سطح، خارج فقه اصول را نزد استادانى چون حضرات آيات حسينعلى منتظرى، شيخ جواد تبريزى، وحيد خراسانى و فاضل لنكرانى آموخت.
ايشان همچنين علوم عرفان و فلسفه اسلامى را نزد آيت‌الله حسن‌زاده آملى و آيت‌الله جوادى آملى به صورت خصوصى به مدت 6 سال فراگرفت.
وى از سال 1360 به تدريس در حوزه علميه قم پرداخت. او همچنين از سال 1372 تا 1373 سرپرست دانشگاه كردستان بود.
آثار
روشنفكران و انقلاب اسلامى، نهاد امامت و آيين حكومت، انديشه آزادى در نهج‌البلاغه، تشيع و انتظار، آسيب‌شناسى زبان؛ غيبت، آسيب‌شناسى زبان؛ چاپلوسى و تملق، رخساره خورشيد؛ ترجمه و شرح خطبه حضرت زهرا، ترجمه صحيفه كامله سجاديه، اسرار خاموشان؛ شرح صحيفه سجاديه (برنده جايزه دومين جشنواره اخلاق و نيايش)، و باران‌هاى بهاران؛ درباره ادب و اخلاق.
وابسته‌ها
اسرار خاموشان (شرح صحیفه سجادیه)
سحر سخن و اعجاز اندیشه در باز خوانی آموزه های بعثت
باران های بهاران نگاشت هایی در ادب و اخلاق