ابن الجوزي الإمام المربي، و الواعظ البلیغ و العالم المتفنن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن عقیل (ابهام زدایی)' به 'ابن عقیل (ابهام‌زدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن عقیل (ابهام زدایی)' به 'ابن عقیل (ابهام‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۸: خط ۲۸:
[[غزولی، عبدالعزیز سیدهاشم|غزولی]] در نخستین فصل، به زمانه و زندگی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] می‌پردازد و از دوره کودکی، دانش‌آموزی، ویژگی‌های شخصیت، استادان، شاگردان، رنج‌ها و مرگ او سخن می‌گوید و نیز شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، دینی و فکری جامعه او را بررسی می‌کند.
[[غزولی، عبدالعزیز سیدهاشم|غزولی]] در نخستین فصل، به زمانه و زندگی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] می‌پردازد و از دوره کودکی، دانش‌آموزی، ویژگی‌های شخصیت، استادان، شاگردان، رنج‌ها و مرگ او سخن می‌گوید و نیز شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، دینی و فکری جامعه او را بررسی می‌کند.


فصل دوم، منایع شناختی و روش فکری [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را نشان می‌دهد که چگونه او علاوه بر قرآن، حدیث نبوی(ص) و سخن صحابه و سیره آنان، از فلسفه یونانی و حکمت شرقی بهره می‌گرفته است. همچنین، توجه او را به پژوهش‌های پیشینیانی مانند [[بصری، حسن|حسن بصری]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|ابن حنبل]]، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و [[ابن عقیل (ابهام زدایی)|ابن عقیل]] واکاوی می‌کند و اینکه، چگونه کتاب‌های صوفیان و تجربه‌های شخصی خود او بر دیدگاه‌هایش تأثیر می‌گذارده است. نویسنده، مذهب حنبلی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را عاملی برای آزاداندیشی، به‌کار بردن خِرد، دوری از خشک‌مغزی و جمع ‌نمودن او میان نقل و عقل می‌داند.
فصل دوم، منایع شناختی و روش فکری [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را نشان می‌دهد که چگونه او علاوه بر قرآن، حدیث نبوی(ص) و سخن صحابه و سیره آنان، از فلسفه یونانی و حکمت شرقی بهره می‌گرفته است. همچنین، توجه او را به پژوهش‌های پیشینیانی مانند [[بصری، حسن|حسن بصری]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|ابن حنبل]]، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و [[ابن عقیل (ابهام‌زدایی)|ابن عقیل]] واکاوی می‌کند و اینکه، چگونه کتاب‌های صوفیان و تجربه‌های شخصی خود او بر دیدگاه‌هایش تأثیر می‌گذارده است. نویسنده، مذهب حنبلی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را عاملی برای آزاداندیشی، به‌کار بردن خِرد، دوری از خشک‌مغزی و جمع ‌نمودن او میان نقل و عقل می‌داند.


فصل سوم، جایگاه علمی او را تحلیل می‌کند و به توانایی‌هایش در وعظ و اندرز، تاریخ، تفسیر و حدیث می‌پردازد و قدر و قیمت او را با ستایشی که عالمان از وی می‌کنند، می‌سنجد.
فصل سوم، جایگاه علمی او را تحلیل می‌کند و به توانایی‌هایش در وعظ و اندرز، تاریخ، تفسیر و حدیث می‌پردازد و قدر و قیمت او را با ستایشی که عالمان از وی می‌کنند، می‌سنجد.