۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
ابن الجوزي الإمام المربي، و الواعظ البلیغ و العالم المتفنن (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۹
، ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''ابن الجوزي الإمام المربي و الواعظ البليغ و العالم المتفنن'''، اثر [[غزولی، عبدالعزیز سیدهاشم|عبدالعزیز سید هاشم غزّولی]] است که در باره [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى]] (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری نوشته است و زندگی و زمانه او، وضعیت جامعه او، منابع شناختی او، روش فکری او، جایگاه علمی او، روش نقادانه و اصلاحی او، منزلت نفس نزد او، دیدگاه او درباره پرستش، پرورش دینی و... را بررسی میکند. | '''ابن الجوزي الإمام المربي و الواعظ البليغ و العالم المتفنن'''، اثر [[غزولی، عبدالعزیز سیدهاشم|عبدالعزیز سید هاشم غزّولی]] است که در باره [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى]] (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری نوشته است و زندگی و زمانه او، وضعیت جامعه او، منابع شناختی او، روش فکری او، جایگاه علمی او، روش نقادانه و اصلاحی او، منزلت نفس نزد او، دیدگاه او درباره پرستش، پرورش دینی و... را بررسی میکند. | ||
[[غزولی، عبدالعزیز سیدهاشم|غزولی]] در نخستین فصل، به زمانه و زندگی ابن جوزی میپردازد و از دوره کودکی، دانشآموزی، ویژگیهای شخصیت، استادان، شاگردان، رنجها و مرگ او سخن میگوید و نیز شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، دینی و فکری جامعه او را بررسی میکند. | [[غزولی، عبدالعزیز سیدهاشم|غزولی]] در نخستین فصل، به زمانه و زندگی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] میپردازد و از دوره کودکی، دانشآموزی، ویژگیهای شخصیت، استادان، شاگردان، رنجها و مرگ او سخن میگوید و نیز شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، دینی و فکری جامعه او را بررسی میکند. | ||
فصل دوم، منایع شناختی و روش فکری [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را نشان میدهد که چگونه او علاوه بر قرآن، حدیث نبوی(ص) و سخن صحابه و سیره آنان، از فلسفه یونانی و حکمت شرقی بهره میگرفته است. همچنین، توجه او را به پژوهشهای پیشینیانی مانند [[بصری، حسن|حسن بصری]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|ابن حنبل]]، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و [[ابن عقیل (ابهام زدایی)|ابن عقیل]] واکاوی میکند و اینکه، چگونه کتابهای صوفیان و تجربههای شخصی خود او بر دیدگاههایش تأثیر میگذارده است. نویسنده، مذهب حنبلی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را عاملی برای آزاداندیشی، بهکار بردن خِرد، دوری از خشکمغزی و جمع نمودن او میان نقل و عقل میداند. | فصل دوم، منایع شناختی و روش فکری [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را نشان میدهد که چگونه او علاوه بر قرآن، حدیث نبوی(ص) و سخن صحابه و سیره آنان، از فلسفه یونانی و حکمت شرقی بهره میگرفته است. همچنین، توجه او را به پژوهشهای پیشینیانی مانند [[بصری، حسن|حسن بصری]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|ابن حنبل]]، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و [[ابن عقیل (ابهام زدایی)|ابن عقیل]] واکاوی میکند و اینکه، چگونه کتابهای صوفیان و تجربههای شخصی خود او بر دیدگاههایش تأثیر میگذارده است. نویسنده، مذهب حنبلی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را عاملی برای آزاداندیشی، بهکار بردن خِرد، دوری از خشکمغزی و جمع نمودن او میان نقل و عقل میداند. | ||