الفکر التربوی عند الشیعة الإمامیة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت'
جز (جایگزینی متن - 'علیه السّلام' به 'علیه‌السّلام')
جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت')
خط ۵۸: خط ۵۸:
1) مدینۀ منوره: این شهر تربیتگاه امام علی علیه‌السّلام و حضرت فاطمه(س) و فرزندان آن بزرگان است و فقیهان بزرگی از صحابه در آن پرورش یافتند که همه از شیعیان علی علیه‌السّلام بودند که سنت نبوی را پاس داشتند و به نسل‌های دیگر منتقل کردند. حضرت علی علیه‌السّلام پس از رسول اکرم صلّی اللّه علیه و اله، بزرگترین عالم در علوم اسلامی است؛ چه، رسول اللّه شهر علم و علی دروازۀ آن است. حضرت امیر علیه‌السّلام در مدینه به مدت 24 سال به آموزش معارف اسلامی پرداخت و هستۀ حرکت علمی را بنا نهاد که پس از آن حضرت علیه‌السّلام در بغداد میوه داد.  
1) مدینۀ منوره: این شهر تربیتگاه امام علی علیه‌السّلام و حضرت فاطمه(س) و فرزندان آن بزرگان است و فقیهان بزرگی از صحابه در آن پرورش یافتند که همه از شیعیان علی علیه‌السّلام بودند که سنت نبوی را پاس داشتند و به نسل‌های دیگر منتقل کردند. حضرت علی علیه‌السّلام پس از رسول اکرم صلّی اللّه علیه و اله، بزرگترین عالم در علوم اسلامی است؛ چه، رسول اللّه شهر علم و علی دروازۀ آن است. حضرت امیر علیه‌السّلام در مدینه به مدت 24 سال به آموزش معارف اسلامی پرداخت و هستۀ حرکت علمی را بنا نهاد که پس از آن حضرت علیه‌السّلام در بغداد میوه داد.  


نگارنده در ادامه به اقدام علی علیه‌السّلام برای جمع‌آوری قرآن می‌پردازد، از حرکت علمی شیعه در مدینه پس از حضرت علی اشاره می‌کند، از آموزش حضرت سجاد در آن شهر می‌گوید، به تأسیس مکتب اهل بیت در مدینه به زعامت و بنیانگذاری علمی و سیاسی حضرت باقر علیه‌السّلام و حضرت صادق علیه‌السّلام می‌پردازد و برخی از تربیت‌یافتگان این مکتب را نام می‌برد و از محتوای فکری مدرسه و مکتب اهل بیت علیهم السّلام یاد می‌کند.  
نگارنده در ادامه به اقدام علی علیه‌السّلام برای جمع‌آوری قرآن می‌پردازد، از حرکت علمی شیعه در مدینه پس از حضرت علی اشاره می‌کند، از آموزش حضرت سجاد در آن شهر می‌گوید، به تأسیس مکتب اهل‌بیت در مدینه به زعامت و بنیانگذاری علمی و سیاسی حضرت باقر علیه‌السّلام و حضرت صادق علیه‌السّلام می‌پردازد و برخی از تربیت‌یافتگان این مکتب را نام می‌برد و از محتوای فکری مدرسه و مکتب اهل‌بیت علیهم السّلام یاد می‌کند.  


2) عراق: نگارنده در اینجا ابتدا به شرح فعالیت‌های علمی و آموزشی شیعه در کوفه می‌پردازد. وی در شرح این موضوع از هجرت علی علیه‌السّلام از مدینه به عراق و ایجاد شهر کوفه به دستور آن حضرت می‌گوید و اشاره می‌کند که امام در کوفه به آموزش شاخه‌‌های گوناگون معرفت به فراخور زمان می‌پرداخته است. کوفه پیش از حضرت صادق علیه‌السّلام مرکز حرکت‌های فکری در عصر دوم فقه شیعه بوده و از اهم مراکز فقه شیعه به شمار می‌رفته است. چون امام صادق علیه‌السّلام از مدینه منوره به کوفه منتقل شد باب تاز‌های از آموزش در شیعه گشوده شد که نمونۀ اعلای آن تربیت متکلمان زبردستی مانند هشام بن حکم در مکتب امام صادق علیه‌السّلام است.  
2) عراق: نگارنده در اینجا ابتدا به شرح فعالیت‌های علمی و آموزشی شیعه در کوفه می‌پردازد. وی در شرح این موضوع از هجرت علی علیه‌السّلام از مدینه به عراق و ایجاد شهر کوفه به دستور آن حضرت می‌گوید و اشاره می‌کند که امام در کوفه به آموزش شاخه‌‌های گوناگون معرفت به فراخور زمان می‌پرداخته است. کوفه پیش از حضرت صادق علیه‌السّلام مرکز حرکت‌های فکری در عصر دوم فقه شیعه بوده و از اهم مراکز فقه شیعه به شمار می‌رفته است. چون امام صادق علیه‌السّلام از مدینه منوره به کوفه منتقل شد باب تاز‌های از آموزش در شیعه گشوده شد که نمونۀ اعلای آن تربیت متکلمان زبردستی مانند هشام بن حکم در مکتب امام صادق علیه‌السّلام است.  
خط ۷۰: خط ۷۰:
نگارنده پس از اشار‌های کوتاه به وضع علمی این دو شهر و تلاش‌های علم‌دوستانه و علم‌پرورانۀ حمدانیان، به قم و ری در ایران می‌رسد و از حکومت آل بویه و دانش‌گستری آنها بویژه در دو شهر قم و ری یاد می‌کند؛ سپس، به حکومت علوی ادارسه (ادریسیان) در آندلس و مغرب می‌پردازد و از نقش این حکومت در اتحاد قبایل و گسترش اسلام و تعالیم آن در مغرب می‌گوید و این دولت را یکی از مراکز علمی دانش شیعه در مغرب می‌خواند که وجودش به شکوفایی علمی و تمدن گسترد‌های در مغرب می‌انجامد.  
نگارنده پس از اشار‌های کوتاه به وضع علمی این دو شهر و تلاش‌های علم‌دوستانه و علم‌پرورانۀ حمدانیان، به قم و ری در ایران می‌رسد و از حکومت آل بویه و دانش‌گستری آنها بویژه در دو شهر قم و ری یاد می‌کند؛ سپس، به حکومت علوی ادارسه (ادریسیان) در آندلس و مغرب می‌پردازد و از نقش این حکومت در اتحاد قبایل و گسترش اسلام و تعالیم آن در مغرب می‌گوید و این دولت را یکی از مراکز علمی دانش شیعه در مغرب می‌خواند که وجودش به شکوفایی علمی و تمدن گسترد‌های در مغرب می‌انجامد.  


ششمین مرکز علمی شیعه، مصر در عصر فاطمیان است. نگارنده در این قسمت به اصل شیعی بودن و یا شیعی نبودن فاطمیة مصر و پار‌های از تحریفات تاریخی در باب آنها می‌پردازد و از اهتمام بلیغ فاطمیه مصر به گسترش معارف اهل بیت علیهم السّلام یاد می‌کند و می‌افزاید: در عصر فاطمیه، قاهره مرکزی تازه برای علم و اندیشه شد. حرکت علمی شیعه در مصر ادامه حرکت علمی‌ای بود که اهل بیت علیهم السّلام سلسله جنبان آن بودند. جالب است بدانیم که آموزش در عصر فاطمیه در مصر، منحصر به علوم شیعه نبوده است و همۀ مسلمانان با اختلاف مذاهبشان در این عصر در مصر به فعالیت‌های علمی می‌پرداختند و از حمایت فاطمیه برخوردار بودند.  
ششمین مرکز علمی شیعه، مصر در عصر فاطمیان است. نگارنده در این قسمت به اصل شیعی بودن و یا شیعی نبودن فاطمیة مصر و پار‌های از تحریفات تاریخی در باب آنها می‌پردازد و از اهتمام بلیغ فاطمیه مصر به گسترش معارف اهل‌بیت علیهم السّلام یاد می‌کند و می‌افزاید: در عصر فاطمیه، قاهره مرکزی تازه برای علم و اندیشه شد. حرکت علمی شیعه در مصر ادامه حرکت علمی‌ای بود که اهل‌بیت علیهم السّلام سلسله جنبان آن بودند. جالب است بدانیم که آموزش در عصر فاطمیه در مصر، منحصر به علوم شیعه نبوده است و همۀ مسلمانان با اختلاف مذاهبشان در این عصر در مصر به فعالیت‌های علمی می‌پرداختند و از حمایت فاطمیه برخوردار بودند.  


در فصل ششم، از مهمترین جایگاه‌های آموزشی شیعه سخن می‌رود. این مراکز عبارتند از: مکتب‌خانه، مسجد، منازل عالمان و امیران، مجالس علم، دار العلمها، دار الکتبها، مدارس. مکتب‌خانه نخستین مرکز آموزشی در جهان اسلام است. این مراکز بصورت آزاد و خارج از امر دولتها اداره می‌شده است. دشوار است بیقین گفت شیعه مکتب‌خانه‌‌های ویژۀ خود داشته است؛ اما، مسلم است که مکتب‌خانه‌‌‌هایی وجود داشته که معلم‌های آنها شیعه بوده است.  
در فصل ششم، از مهمترین جایگاه‌های آموزشی شیعه سخن می‌رود. این مراکز عبارتند از: مکتب‌خانه، مسجد، منازل عالمان و امیران، مجالس علم، دار العلمها، دار الکتبها، مدارس. مکتب‌خانه نخستین مرکز آموزشی در جهان اسلام است. این مراکز بصورت آزاد و خارج از امر دولتها اداره می‌شده است. دشوار است بیقین گفت شیعه مکتب‌خانه‌‌های ویژۀ خود داشته است؛ اما، مسلم است که مکتب‌خانه‌‌‌هایی وجود داشته که معلم‌های آنها شیعه بوده است.