۱۴۵٬۰۰۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ح الله،' به 'حالله،'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ح الله،' به 'حالله،') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[معين، محمد]] (مصحح) | [[معين، محمد]] (مصحح) | ||
[[دهخدا، علیاکبر]] ( | [[دهخدا، علیاکبر]] (مقدمهنویس) | ||
[[پورداود، ابراهیم]] ( | [[پورداود، ابراهیم]] (مقدمهنویس) | ||
[[حکمت، علیاصغر]] ( | [[حکمت، علیاصغر]] (مقدمهنویس) | ||
[[نفيسي، سعيد]] ( | [[نفيسي، سعيد]] (مقدمهنویس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
{{کاربردهای دیگر|فرهنگ ( | {{کاربردهای دیگر|فرهنگ (ابهامزدایی)}} | ||
'''برهان قاطع'''نوشته [[برهان، محمدحسین بن خلف|محمد حسین بن خلف تبریزی]](.....) متخلص به برهان از مؤلفان و شاعران سده يازدهم هجرى از اهالی تبریز و ساكن هندوستان است این اثر در موضوع ادبیات(لغت) تدوین شده و با تصحیح، توضیح و اهتمام دکتر [[معين، محمد|محمد معین]] و مقدمههایی از [[دهخدا، علیاکبر|علی اکبر دهخدا]]، [[پورداود، ابراهیم|ابراهیم پورداوود]]، [[حکمت، علیاصغر|علی اصغر حکمت]] و [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] منتشر شده است. | '''برهان قاطع'''نوشته [[برهان، محمدحسین بن خلف|محمد حسین بن خلف تبریزی]](.....) متخلص به برهان از مؤلفان و شاعران سده يازدهم هجرى از اهالی تبریز و ساكن هندوستان است این اثر در موضوع ادبیات(لغت) تدوین شده و با تصحیح، توضیح و اهتمام دکتر [[معين، محمد|محمد معین]] و مقدمههایی از [[دهخدا، علیاکبر|علی اکبر دهخدا]]، [[پورداود، ابراهیم|ابراهیم پورداوود]]، [[حکمت، علیاصغر|علی اصغر حکمت]] و [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] منتشر شده است. | ||
این کتاب به نام سلطان عبدالله قطب شاه(1035- 1083 ه) حاکم شیعی مذهب حیدر آباد دکن و از قطب شاهيان گلكنده نوشته شده و کتابت آن در سال یکهزار و شصت و دو هجری قمری آن را به اتمام رسیده است. <ref> مشار، خان بابا، ج2، ص: 734؛ صفا، | این کتاب به نام سلطان عبدالله قطب شاه(1035- 1083 ه) حاکم شیعی مذهب حیدر آباد دکن و از قطب شاهيان گلكنده نوشته شده و کتابت آن در سال یکهزار و شصت و دو هجری قمری آن را به اتمام رسیده است. <ref> مشار، خان بابا، ج2، ص: 734؛ صفا، ذبیحالله، ج5، ص: 384؛ مقدمه، ج1، ص پنجاه ودو و هفتاد و نه </ref> | ||
نویسنده كتاب برهان قاطع را با استفاده از [[فرهنگ جهانگيرى]]، [[فرهنگ سرورى]]، سرمه سليمانى و صحاح الادويه حسين انصارى با حذف شواهد و مكررات و افزايش پارهای واژهها و استعارهها و تركيبهاى لغوى فراهم آورده و كار اصلى او در تأليف همين تهذيب و تنظيم و فراهم آوردن همه واژههاى آن كتابهاى اصلى در يك كتاب است. او حتى مقدمه كتاب خود را كه در بيان بعضى از قاعدههاى دستور فارسى است از كتاب فرهنگ جهانگيرى به صورت تلخیص اقتباس نموده است. <ref> صفا، | نویسنده كتاب برهان قاطع را با استفاده از [[فرهنگ جهانگيرى]]، [[فرهنگ سرورى]]، سرمه سليمانى و صحاح الادويه حسين انصارى با حذف شواهد و مكررات و افزايش پارهای واژهها و استعارهها و تركيبهاى لغوى فراهم آورده و كار اصلى او در تأليف همين تهذيب و تنظيم و فراهم آوردن همه واژههاى آن كتابهاى اصلى در يك كتاب است. او حتى مقدمه كتاب خود را كه در بيان بعضى از قاعدههاى دستور فارسى است از كتاب فرهنگ جهانگيرى به صورت تلخیص اقتباس نموده است. <ref> صفا، ذبیحالله، ج5، ص 384؛ مقدمه، ج1، ص 81</ref> | ||
از آنجایی که نویسنده به نوشتههای فرهنگی قبل از خود عنایت داشته و سعی نموده تا اثری حاوی تمام آنها گردآوری نماید کتاب وی از جهت کمیت و عدد الفاظ بر تمام مؤلفات پیشین سبقت گرفته است. وی در ضمن بیست و نه گفتار بالغ بر بیست هزار و دویست و یازده کلمه را ذکر کرده است. <ref> مقدمه، ج1، ص هشتاد و هشت </ref> | از آنجایی که نویسنده به نوشتههای فرهنگی قبل از خود عنایت داشته و سعی نموده تا اثری حاوی تمام آنها گردآوری نماید کتاب وی از جهت کمیت و عدد الفاظ بر تمام مؤلفات پیشین سبقت گرفته است. وی در ضمن بیست و نه گفتار بالغ بر بیست هزار و دویست و یازده کلمه را ذکر کرده است. <ref> مقدمه، ج1، ص هشتاد و هشت </ref> | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
برهان قاطع در بيست و نه «گفتار» و هر گفتارى در چند «بيان» است و مقدّمه آن در نه «فائده» تنظيم شده كه در آنها بزبان درى و پهلوى و فارسى، و حرفهاى تهجّى، و دال و ذال فارسى، و تبديل حرفهاى فارسى بهيكديگر، و ضميرها، و برخى فرنهادهاى دستورى و انشائى ديگر پرداخته و در اين راه قسمتهایی از مقدمه فرهنگ جهانگيرى را كه در دوازده آيين تنظيم شده مورد استفاده قرار داده است.<ref> صفا، ذبیح الله ج5، ص 385 </ref> | برهان قاطع در بيست و نه «گفتار» و هر گفتارى در چند «بيان» است و مقدّمه آن در نه «فائده» تنظيم شده كه در آنها بزبان درى و پهلوى و فارسى، و حرفهاى تهجّى، و دال و ذال فارسى، و تبديل حرفهاى فارسى بهيكديگر، و ضميرها، و برخى فرنهادهاى دستورى و انشائى ديگر پرداخته و در اين راه قسمتهایی از مقدمه فرهنگ جهانگيرى را كه در دوازده آيين تنظيم شده مورد استفاده قرار داده است.<ref> صفا، ذبیح الله ج5، ص 385 </ref> | ||
نویسنده لغات، زبانها و لهجههای مختلف ایرانی و غیر ایرانی از جمله عربی با لهجههای مختلف آن، حبشی، نبطی، عبری، سریانی، ترکی، هندی، یونانی، رومی، ارمنی و زند وپازند را آورده است. <ref> مقدمه، ج1، ص نود و هفت - صد و ده | نویسنده لغات، زبانها و لهجههای مختلف ایرانی و غیر ایرانی از جمله عربی با لهجههای مختلف آن، حبشی، نبطی، عبری، سریانی، ترکی، هندی، یونانی، رومی، ارمنی و زند وپازند را آورده است. <ref> مقدمه، ج1، ص نود و هفت - صد و ده</ref> | ||
کتاب برهان قاطع در میان کتب فرهنگ، دارای مزایا و ویژگیهایی است ضمن اینکه مورد اعتراض و نقد نیز واقع شده است. <ref> رک: همان، ص هشتاد و هفت </ref> | کتاب برهان قاطع در میان کتب فرهنگ، دارای مزایا و ویژگیهایی است ضمن اینکه مورد اعتراض و نقد نیز واقع شده است. <ref> رک: همان، ص هشتاد و هفت </ref> | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
#مقدمه و متن. | #مقدمه و متن. | ||
#مشار، خان بابا. مؤلفين كتب چاپى فارسى و عربى. تهران. بی نا. چاپ اول. بیتا. | #مشار، خان بابا. مؤلفين كتب چاپى فارسى و عربى. تهران. بی نا. چاپ اول. بیتا. | ||
# صفا، | # صفا، ذبیحالله، تاريخ ادبيات در ايران. تهران. فردوس. 1378ش. چاپ هشتم. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||