أئمة الفكر التربوى الاسلامى قراءه ثانية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع')
خط ۴۷: خط ۴۷:
در فرجامین فراز فصل به سیاست تربیتى و تربیت سیاسى از منظر ابن‌خلدون اشارت و از ملک و دولت و قدرت سیاسى و آموزش جمعى و تأثیر تربیت بر تحولات جامعه به‌کوتاهى سخن رفته است.
در فرجامین فراز فصل به سیاست تربیتى و تربیت سیاسى از منظر ابن‌خلدون اشارت و از ملک و دولت و قدرت سیاسى و آموزش جمعى و تأثیر تربیت بر تحولات جامعه به‌کوتاهى سخن رفته است.


فصل پایانى این کتاب، [[ابن عربی، محمد بن علی|محیى‌الدین‌بن عربى]] و تربیت روحى صوفیان نام گرفته و با این‌ادعا آغاز گشته است که ابن‌عربى براى حصول معرفت به فیض الاهى روى کرده است وعلم حاصل از عقل را مرتبه فرودین علم دانسته است (ص 176)؛ سپس از اتحاد و حلول ومقامات شش‌گانه صوفیان و نبود نظام آموزشى و مدرسه در تعلیمات صوفیان سخن رفته‌است.
فصل پایانى این کتاب، [[ابن عربی، محمد بن علی|محیى‌الدین‌بن عربى]] و تربیت روحى صوفیان نام گرفته و با این‌ادعا آغاز گشته است که ابن‌ عربى براى حصول معرفت به فیض الاهى روى کرده است وعلم حاصل از عقل را مرتبه فرودین علم دانسته است (ص 176)؛ سپس از اتحاد و حلول ومقامات شش‌گانه صوفیان و نبود نظام آموزشى و مدرسه در تعلیمات صوفیان سخن رفته‌است.


گفتنى است گذشته از ضبط ناصواب پاره‌اى از واژگان و اعلام و نام شمارى از کتاب‌ها و نابسندگى جدى بحث‌هاى این اثر و ضعف اطلاعات تاریخى نگارنده، هیچ‌یک از فصل‌هاى کتاب تحقیقى و عالمانه نیفتاده است. وى آنچه را درباره تربیت از نگاه ابوحنیفه آورده، از مقاله «ابوحنیفه والمنهج التربوى الاسلامى» (رضوان سید، الفکر العربى، سال سوم، شماره بیست و یکم، ص 9-27) و آراى تربیتى محیى‌الدین‌بن عربى را از کتاب [[تاریخ الفکر العربى الى ایام ابن‌ خلدون]] اثر [[فروخ، عمر|عمر فروخ]] بازگو کرده است. بارى منابع و ارجاعات کتاب بسیار اندک است و به جرأت مى‌گویم هیچ‌یک از ادعاهاى نگارنده آن به اثبات نرسیده است. یکى از نقاط ضعف نابخشودنى این کتاب خطاهاى متعدد آن در نقل آیات قرآن کریم است که به شمار دور از باور 38 مورد رسیده و گذشته از نشانى آیات، شامل الفاظ آن‌ها نیز شده است. وانگهى مؤلف در آیات قرآن کریم از نشانه‌هاى سجاوندى چون: نقطه، ویرگول، علامت سؤال، علامت نقل‌قول استفاده کرده است.
گفتنى است گذشته از ضبط ناصواب پاره‌اى از واژگان و اعلام و نام شمارى از کتاب‌ها و نابسندگى جدى بحث‌هاى این اثر و ضعف اطلاعات تاریخى نگارنده، هیچ‌یک از فصل‌هاى کتاب تحقیقى و عالمانه نیفتاده است. وى آنچه را درباره تربیت از نگاه ابوحنیفه آورده، از مقاله «ابوحنیفه والمنهج التربوى الاسلامى» (رضوان سید، الفکر العربى، سال سوم، شماره بیست و یکم، ص 9-27) و آراى تربیتى محیى‌الدین‌بن عربى را از کتاب [[تاریخ الفکر العربى الى ایام ابن‌ خلدون]] اثر [[فروخ، عمر|عمر فروخ]] بازگو کرده است. بارى منابع و ارجاعات کتاب بسیار اندک است و به جرأت مى‌گویم هیچ‌یک از ادعاهاى نگارنده آن به اثبات نرسیده است. یکى از نقاط ضعف نابخشودنى این کتاب خطاهاى متعدد آن در نقل آیات قرآن کریم است که به شمار دور از باور 38 مورد رسیده و گذشته از نشانى آیات، شامل الفاظ آن‌ها نیز شده است. وانگهى مؤلف در آیات قرآن کریم از نشانه‌هاى سجاوندى چون: نقطه، ویرگول، علامت سؤال، علامت نقل‌قول استفاده کرده است.