ابن بدرون، عبدالملک بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن بدرون | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن بَدْرون‌، ابوالقاسم یا ابومروان‌، عبدالملک بن عبدالله بن بدرون حضرمى سبتى | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = عبدالله | ول...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۴: خط ۴۴:
''' ابن بَدْرون‌، ابوالقاسم یا ابومروان‌، عبدالملک بن عبدالله بن بدرون حضرمى سبتى'''  (د پس از 608ق‌/1211م‌)، ادیب‌، کاتب و شاعر دوره موحدون اندلس‌.  
''' ابن بَدْرون‌، ابوالقاسم یا ابومروان‌، عبدالملک بن عبدالله بن بدرون حضرمى سبتى'''  (د پس از 608ق‌/1211م‌)، ادیب‌، کاتب و شاعر دوره موحدون اندلس‌.  


از لقب حضرمى وی چنین برمى‌آید که نیاکانش از مردم جنوب عربستان بوده‌اند، اما خود او را اهل شِلْب در غرب اندلس دانسته‌اند. آنچه از زندگى او مى‌دانیم این است که در شلب به فراگیری علم و ادب پرداخته و سپس احتمالاً به اشبیلیه رفته و دیر زمانى در روزگار سلطان یوسف بن عبدالمؤمن موحدی (558 -580ق‌/1163-1184م‌) در آن شهر زیسته است. شاید به همین سبب گاه وی را اشبیلى نیز خوانده‌اند. وجه انتساب او به «سبة» روشن نیست‌. مرگ وی در شلب روی داده است.  
از لقب حضرمى وی چنین برمى‌آید که نیاکانش از مردم جنوب عربستان بوده‌اند، اما خود او را اهل شِلْب در غرب اندلس دانسته‌اند. آن‌چه از زندگى او مى‌دانیم این است که در شلب به فراگیری علم و ادب پرداخته و سپس احتمالاً به اشبیلیه رفته و دیر زمانى در روزگار سلطان یوسف بن عبدالمؤمن موحدی (558 -580ق‌/1163-1184م‌) در آن شهر زیسته است. شاید به همین سبب، گاه وی را اشبیلى نیز خوانده‌اند. وجه انتساب او به «سبة» روشن نیست‌. مرگ وی در شلب روی داده است.  


ابن ابار، او را کاتبى بلیغ و خطیبى سخنور خوانده است‌. ابیاتى از سروده‌های وی را نیز ابن ابار و مقری نقل کرده‌اند.  
ابن ابار، او را کاتبى بلیغ و خطیبى سخنور خوانده است‌. ابیاتى از سروده‌های وی را نیز ابن ابار و مقری نقل کرده‌اند.  
۱٬۱۲۴

ویرایش