انسان‌شناسی در اندیشه امام خمینی(س): تفاوت میان نسخه‌ها

[[خمینی‌، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران]] (نويسنده)

| کد کنگره =   ‎‏/‎‏الف‎‏787‎‏ ‎‏الف‎‏84 1574/5 ‏DSR‎‏  

| موضوع =انسان (اسلام) - انسان (عرفان) - خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - پیام‏ها و سخنرانی‏ها - خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - نظریه درباره انسان (اسلام) - خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - نظریه درباره انسان (عرفان)

نوشتار حاضر بخشی از مباحث اخلاقی حضرت امام(س) است که به موضوع انسان اختصاص یافته است و از آثار قلمی، سخنرانی‌ها، پیام‌ها و تقریرات درس خارج ایشان تحت اشراف گروه معارف اسلامی [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)|مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره)]] برگزیده، استخراج و تبویب شده است. هدف در این اثر ارائه مباحث نظری پیرامون انسان و آفرینش و توانایی‌ها و تربیت‌پذیری وی است<ref >ر.ک: مقدمه، صفحه ‌ب</ref>.

سیر تکامل نفس و خروج از طبیعت؛ نفس از اول به مقتضای جبلّت و فطرت، از طبیعت بیرون می رود. منتها یا شقیّاً و یا سعیداً. و در سعادت یا شقاوت، تجرد پیدا  می‌کند. لذا از مرتبهای که قدم به عالم طبیعت گذاشته، قوای عزرائیلیه کار  می‌کنند و او را مرتبه به مرتبه از طبیعت بالا می‌کشند، البته نفوس جزئیه را عمّال عزرائیل و نفوس قویهّ را خود آن حضرت بالا می‌کشد -چنانکه آن وهم های ضعیف را هم شیطان بالکل تربیت  نمی‌کند، بلکه عمّال او اینها را تربیت  می‌کنند- تا کار به جایی می رسد که نفس در صفای تجرد، کامل  میشود که جوهر طبیعی و مادی در جوهره آن از افق طبیعت خارج  میگردد.

شرع، مهار کننده شهوت؛ همه مظاهر تمدن را انبیاء قبول دارند، لکن مهار شده و نه مطلق ورع، شهوات را جلویش را نگرفتند، جلوی اطلاقش را گرفتند. جلو رهایی و آزادی را گرفتند. یک کسی- در همان زمان های سابق به یک ظریفی که از آشناهای ماست- راجع به امور جنسی گفته بود که فلانی! این حل شده. او گفته بود این را در صور خلقت، خرها حل کرده بودند! آن آزادی که شما می گویید که حل شده همان است که حیوانات در صدر خلقت آزاد بود! انبیاء آمدند این آزادی را جلویش را بگیرند و اصلش را مخالف نیستند، دعوت هم به آن  کردهاند….  

خطرات و واردات قلبی، بدان که وسوسه و شک و تزلزل و شرک و اشیاء آنها از خطرات شیطانیه و القائات ابلیسیه است که در قلوب مردم می اندازد، چنانچه طمأنینه و یقین و ثبات و خلوص و امثال اینها از افاضات رحمانیه و القائات مَلکَیه است.

انسان موجودی تربیت‌پذیر؛ و قرآن برای همین آمده است و اسلام برای همین آمده است که تربیت کند، انسانها را که اگر تربیت برایشان نباشد، از همه حیوانات درنده‌تر و موذی‌تر است. انسان یک همچو موجودی است که اگر تحت تربیت واقع نشود، هیچ حیوانی در عالم، هیچ موجودی در عالم به خطرناکی این موجود نیست و به موذی‌گری این موجود نیست. همه انبیاء که آمدند، برای تربیت این موجودند که اگر سر خود باشد عالم را به هم می‌زند، و مع‌السف انبیاء هم موفق نشدند به اینکه مأموریت خودشان را تحقق بدهند.<ref >ر.ک: طوبی اندیشه (سطح سوم)، صفحه ‌14</ref>

[[رده:سلسله ها، تقسیم بندی دوره ای]]